Ik en mijn (ex-)beste vriendin.... what to do!

We zijn 13 jaar vriendinnen: L. en ik. Geweest.

Beschrijving: Ze is nogal dominant, vroeger wou ze al altijd baasje spelen , nu is ze erg sterk met woorden en nogal drammerig. Wel super onzeker, compenseert ze vaak met zich koppig/arrogant te gedragen. Maar heel betrouwbaar, lief, humoristisch en je kunt er gewoon goed mee praten. Maar iedereen is altijd beetje 'bang' om iets verkeerds te zeggen omdat ze erg snel aangebrand is: en je met woorden echt de grond in kan boren.

Ik gaf een feest. Ik dronk wat, ik flirtte wat, ik danste wat. Met verschillende jongens. Met iedereen beetje kletsen enzo natuurlijk. Laat op de avond zat ik een tijdje met P. te kletsen, op zijn schoot weliswaar. L. vindt P. leuk... Dacht ik op dat moment niet aan. Ik deed ook niest 'verkeerds' ik zat er alleen bij o pschoot, puur vriendschappelijk want interessanter vind ik P. niet. Toen ging L. boos naar huis...

De volgende dag keek ze me niet aan. Toen ik vroeg wat er aan de hand was: "Jij hebt je ZO waardeloos gedragen op je feest! Je was echt een slet! En je zat bij hem op schoot! Hoe durf je dat te doen, hoe kun jij me zo teleurstellen! wat stelt onze vriendschap voor!"

Ik begreep het. Ik had me stom gedragen, ik was bij hem op schoot gaan zitten: (wat ik zelf niet zo'n misdrijf vond, maar ala) ik had geen zin in ruzie: Dus heb ik mijn excuses aangeboden. gezegd dat ik het niet bewust deed, dat het niets betekende, etc. Maar dit nam ze niet voor lief. Verre van dat. Hoeveel mails ik ook kon schirjven, hoe vaak ik haar ook belde, niets hielp. Ik was een slet, en zij wil geen slet als vriendin...

Ik was radeloos, was mijn beste vriendin kwijt! Tot overmaat van ramp, ging ze tegen de rest van de school verhalen over mij vertellen dat ik wel 7 jongens had gezoend, en dat soort ongein. Oftewel, ze ging me compleet zwart maken bij de rest van de school. (Pure onzekerheid)

Op een gegeven moment had ik het niet meer. Ze begon zelfs in onze eigen vriendengroep proberen mensen tegen me op te stoken. Toen ik met haar wilde praten, zei ze: Het enige wat jij kunt doen, is je mond voor de rest van je leven tegen me dichthouden.Toen had ik zoiets van: Flikker maar op, ik wil jouw vriendin ook niet meer zijn..

Ik probeer het te accepteren, maar ik vind het nog zo verdomd moeilijk. Dat feest is nu 3 maanden geleden, en ze blijfffft er maar over door gaan. Ik heb, op het moment dat ik ook niets meer wilde, tegen haar gezegd: Ok, ik houd m'n mond voortaan tegen je dicht, als jij je mond voortaan tegen anderen dichthoudt. Jep, mij best. zei ze onverschillig. Waar natuurlijk niets van waar is gekomen...

Ik wil het zo graag afsluiten, het heeft geen zin om langer achte rhaar aan te lopen. Ik besluit het te accepteren. Maar hoe kan ik dit achter me laten als het me op deze manier blijft achtervolgen? Ik wil dat ze ophoudt, maar dat heeft TOTAAL geen zin als ik haar dat vertel. Ik negeer het nu, maar het heeft geen zin. Wat moet ik doen, om hier zo verstandig mogelijk mee om te gaan? Hoe kan ik mezelf de meeste ellende besparen? Hoe kan ik dit voor mezelf afsluiten?

Thank you for listening....

x

[MieX]

LoveGirl schreef op 09-03-2005 @ 19:17 :
*verhaal*

Hoe kan ik dit voor mezelf afsluiten?

Hm, mocht iemand een manier weten dat ben ik ook geïnteresseerd, ik ben een aantal jaar geleden op een soortgelijke enorm lullige manier ook van de ene op de andere dag mn beste vriendin kwijt geraakt maar dat blijft je achtervolgen

[Merg]

Door de pijn te accepteren.

[MieX]

Merg schreef op 09-03-2005 @ 20:10 :
Door de pijn te accepteren.

En mijn punt is dus precies dat dat behoorlijk lastig kan zijn, ik probeer al een jaar of 4 om dat te accepteren en t lukt nog steeds niet

Kan je er niet met andere vriendinnen over praten? Dat lucht bij mij meestal wel op.

Of steuk de rest van de school ook tegen haar op, aangezien ze behoorlijk onzeker is zal ze dan vanzelf wel stoppen met dat domme gedoe.

[Merg]

MieX schreef op 09-03-2005 @ 21:06 :
En mijn punt is dus precies dat dat behoorlijk lastig kan zijn, ik probeer al een jaar of 4 om dat te accepteren en t lukt nog steeds niet

De pijn accepteren is wat anders dan de situatie te accepteren. Pijn accepteren kan op elk niveau. Je kunt heel veel problemen hebben met de situatie. Dan kun je daar pijn over krijgen. Daar kun je weer meer pijn van krijgen. Op een gegeven moment kun je denk ik altijd stop zeggen door toe te geven dat het er is.

[MieX]

Merg schreef op 09-03-2005 @ 21:19 :
De pijn accepteren is wat anders dan de situatie te accepteren. Pijn accepteren kan op elk niveau. Je kunt heel veel problemen hebben met de situatie. Dan kun je daar pijn over krijgen. Daar kun je weer meer pijn van krijgen. Op een gegeven moment kun je denk ik altijd stop zeggen door toe te geven dat het er is.

De situatie 'het is gebeurd en leer er nou maar mee leven' heb ik ook gehad maar dat werkte (bij mij) ook niet echt.

Wat trouwens ook behoorlijk lastig is is als je steeds nog geconfronteerd wordt met die ene persoon, maar het probleem is dat je het ook weer niet zo ver moet laten komen dat je er alles aan gaat doen om haar te ontlopen.

[Merg]

MieX schreef op 09-03-2005 @ 21:27 :
De situatie 'het is gebeurd en leer er nou maar mee leven' heb ik ook gehad maar dat werkte (bij mij) ook niet echt.

Wat trouwens ook behoorlijk lastig is is als je steeds nog geconfronteerd wordt met die ene persoon, maar het probleem is dat je het ook weer niet zo ver moet laten komen dat je er alles aan gaat doen om haar te ontlopen.

Zeggen dat je er niet mee kunt leven is ook een vorm van acceptatie. Kijk, eerst voel je je kut omdat je je vriendin kwijt bent. Dan krijg je pijn. Dan wil je van de pijn af maar dat lukt niet en dan raak je gefrustreerd. Je wilt de situatie accepteren, samen met de pijn maar ook dat lukt niet. Je raakt wanhopig, het blijft je achtervolgen.

Het is een opeenstapeling van gevoelens. Ergens moet het stoppen. Gevoelens ebben ook weg. Het neit meer aanmaken van nieuwe gevoelens kun je alleen doen door het proces te stoppen. Ook al zeg je "ik voel dat ik er niet mee kan leven". Dan stop je het proces al.

Het helpt!

[MieX]

Merg schreef op 09-03-2005 @ 21:34 :
Zeggen dat je er niet mee kunt leven is ook een vorm van acceptatie. Kijk, eerst voel je je kut omdat je je vriendin kwijt bent. Dan krijg je pijn. Dan wil je van de pijn af maar dat lukt niet en dan raak je gefrustreerd. Je wilt de situatie accepteren, samen met de pijn maar ook dat lukt niet. Je raakt wanhopig, het blijft je achtervolgen.

Het is een opeenstapeling van gevoelens. Ergens moet het stoppen. Gevoelens ebben ook weg. Het neit meer aanmaken van nieuwe gevoelens kun je alleen doen door het proces te stoppen. Ook al zeg je "ik voel dat ik er niet mee kan leven". Dan stop je het proces al.

Het helpt!

Ik denk toch meer dat it in mijn geval moet slijten (en dat is al bezig, er komt sinds ik studeer al steeds meer vaart in), ik heb allang geaccepteerd dat ik ermee moet leven maar t blijft je wel achtervolgen en je blijft er ook behoorlijk lang door gefrustreerd

[Siobhan]

LoveGirl, je verhaal komt mij heel erg bekend voor. Zelf heb ik namelijk in een soortgelijke situatie gezeten.

Je gaf een feest. De sfeer onder elkaar is dan sowieso intiemer. Ik snap je ook volledig dat je er niet aan dacht dat je je beste vriendin zou kunnen teleurstellen op deze manier.
Zij ziet het vanuit een heel andere perspectief, ze was jaloers. Zij zou op dat moment heel erg graag gewild hebben dat zij bij P. op schoot zat. En nu zag ze jou, haar beste vriendin, bij hem op schoot zitten. Door haar onzekerheid voelde zij zich gelijk aan de kant gezet en niet meer een soort kanshebber. Ze neemt het jou kwalijk dat jij dichterbij P. kwam dan zij.

Helaas kon je haar niet jouw verhaal echt goed uitleggen.Ze heeft zich veel te veel in haar hoofd gehaald. Ze wil als het ware “wraak” op je nemen door lullig te gaan doen en andere mensen van haar gelijk te overtuigen. Dit doet ze echt uit onzekerheid. Het zwart maken van jou door haar verstevigt een beetje haar zelfvertrouwen, maar jij voelt je hierdoor ontzettend rot. Het is ontzettend uit de hand gelopen. Je kunt het op geen enkele manier oplossen, omdat zij nog volledig doorgaat met het verwijten maken naar jou toe.

Wat ik in jouw geval zou doen is met je vriendengroep erover praten en jouw kant van het verhaal te vertellen. Misschien zijn er mensen die er met haar over willen praten en misschien haar duidelijk kunnen maken dat het niet zo bedoeld was van jou op dat feest.
Je moet er met mensen over praten en in ieder geval niet gaan denken dat het jouw schuld is. Blijkbaar is ze toch niet zo’n goede vriendin als je eerst gedacht had, want anders had ze zich wel wat anders opgesteld. Als je toch besluit het niet te accepteren zou je nog eens met haar kunnen gaan praten en precies uitleggen dat je weet hoe zij zich gevoeld moet hebben. Je moet door haar harde gedrag heen prikken en misschien komt ze dan wel tot bedaren. Hopelijk realiseert ze zich dat je wel haar beste vriendin was. Ik kan me voorstellen dat dit voor jou wel ontzettend veel moeite kost.

Toen ik zo’n ruzie had heb ik mijn ex-beste vriendin een hele tijd niet meer gezien en gesproken. Op een gegeven moment kwam ze zelf naar me toe om het weer te gaan proberen met elkaar te praten. Ze stopte vanzelf met verwijten maken. En ik denk dat L. dat straks ook wel zal doen.
Het is een hele vervelende situatie wat echt frustrerend is. En als je er aan denkt, het je nog pijn doet. Hopelijk kun je het wat makkelijk achter je laten.....

Siobhan schreef op 09-03-2005 @ 22:10 :
LoveGirl, je verhaal komt mij heel erg bekend voor. Zelf heb ik namelijk in een soortgelijke situatie gezeten.

Je gaf een feest. De sfeer onder elkaar is dan sowieso intiemer. Ik snap je ook volledig dat je er niet aan dacht dat je je beste vriendin zou kunnen teleurstellen op deze manier.
Zij ziet het vanuit een heel andere perspectief, ze was jaloers. Zij zou op dat moment heel erg graag gewild hebben dat zij bij P. op schoot zat. En nu zag ze jou, haar beste vriendin, bij hem op schoot zitten. Door haar onzekerheid voelde zij zich gelijk aan de kant gezet en niet meer een soort kanshebber. Ze neemt het jou kwalijk dat jij dichterbij P. kwam dan zij.

Helaas kon je haar niet jouw verhaal echt goed uitleggen.Ze heeft zich veel te veel in haar hoofd gehaald. Ze wil als het ware “wraak” op je nemen door lullig te gaan doen en andere mensen van haar gelijk te overtuigen. Dit doet ze echt uit onzekerheid. Het zwart maken van jou door haar verstevigt een beetje haar zelfvertrouwen, maar jij voelt je hierdoor ontzettend rot. Het is ontzettend uit de hand gelopen. Je kunt het op geen enkele manier oplossen, omdat zij nog volledig doorgaat met het verwijten maken naar jou toe.

Wat ik in jouw geval zou doen is met je vriendengroep erover praten en jouw kant van het verhaal te vertellen. Misschien zijn er mensen die er met haar over willen praten en misschien haar duidelijk kunnen maken dat het niet zo bedoeld was van jou op dat feest.
Je moet er met mensen over praten en in ieder geval niet gaan denken dat het jouw schuld is. Blijkbaar is ze toch niet zo’n goede vriendin als je eerst gedacht had, want anders had ze zich wel wat anders opgesteld. Als je toch besluit het niet te accepteren zou je nog eens met haar kunnen gaan praten en precies uitleggen dat je weet hoe zij zich gevoeld moet hebben. Je moet door haar harde gedrag heen prikken en misschien komt ze dan wel tot bedaren. Hopelijk realiseert ze zich dat je wel haar beste vriendin was. Ik kan me voorstellen dat dit voor jou wel ontzettend veel moeite kost.

Toen ik zo’n ruzie had heb ik mijn ex-beste vriendin een hele tijd niet meer gezien en gesproken. Op een gegeven moment kwam ze zelf naar me toe om het weer te gaan proberen met elkaar te praten. Ze stopte vanzelf met verwijten maken. En ik denk dat L. dat straks ook wel zal doen.
Het is een hele vervelende situatie wat echt frustrerend is. En als je er aan denkt, het je nog pijn doet. Hopelijk kun je het wat makkelijk achter je laten.....

Ten eerste, hartstikke bedankt voor je berichtje, heel lief

--
We zitten in dezelfde vriendengroep. 1 meisje heeft ze volledig voor zich weten t winnen: Dat zijn nu dus oko 2 handen op 1 buik. (wat me natuurlijk ook onwijst egenvalt van die vriendin, maar dat terwege.) De rest staat volledig achter me: is haar gezeik nu onderhand ook wel beu. 1 iemand had gezegd dat ze nu eens moest stoppen met dit gedrag, maar ze trekt zich er niets van aan. Of ze zegt: Ik doe toch niets? Terwijl ze dat dus juis twel doet, op een erg gemene manier.

Achja.. Ik weet dat ik het moet afsluiten, en dat probeer ik ook wel. Maar als zij dat nou ook eens deed.

Maar bedankt allemaal voorj ullie berichtjes..

[bokky]

Allereerste, als ik op jou verhaal afga, dan is dat meisje het niet eens waard om vriendinnen te hebben.
Zelfs mijn ergste vijanden behandel ik niet zo!

Bovendien is het puur aantelleritus van haar. Waren er niet meer problemen vooraf? Want ik kan me niet voorstellen dat iemand zich zo achterlijk kan gedragen om zo'n klein dingetje...hoe onzeker iemand ook mag zijn etc. etc.

Bovendien denk ik dat de rest ook wel door heeft dat jou 'vriendin' je alleen maar zwart probeert te maken. Ook al lult ze tegen iedereen dat je met 7 jongens gezoend hebt, nou en? En ik neem aan dat die vrienden ook wel een beetje inschattingsvermogen hebben in jou karakter en dat je dus helemaal niet de slet bent waarin je 'vriendin' je probeert af te schilderen.

Ik weet hoe ontzettend het tegen kan vallen dat een vriendschap van de een op de andere dag is afgekapt, want ik heb het ook meegemaakt dit jaar met mijn vriendin die 14 jaar lang mijn beste vriendin was. Maar nu het wat langer geleden is, besef ik ook dat onze vriendschap ook minder leuke kanten had. Natuurlijk mis ik de leuke kanten, maar ik leer nu ook van andere vriendschappen dat het allemaal ook anders kan.

Er zit helaas niets anders op om te accepteren dat je die vriendschap kwijt bent...maar troost je, zo iemand verdient het niet om je vriendin te zijn als ze om zo'n klein iets niet meer je vriendin wil zijn en daarbovenop je ook nog zo behandeld.

Ga verder, zoek andere, leukere en betere vriendinnen!

bokky schreef op 12-03-2005 @ 18:16 :
Allereerste, als ik op jou verhaal afga, dan is dat meisje het niet eens waard om vriendinnen te hebben.
Zelfs mijn ergste vijanden behandel ik niet zo!

Bovendien is het puur aantelleritus van haar. Waren er niet meer problemen vooraf? Want ik kan me niet voorstellen dat iemand zich zo achterlijk kan gedragen om zo'n klein dingetje...hoe onzeker iemand ook mag zijn etc. etc.

Bovendien denk ik dat de rest ook wel door heeft dat jou 'vriendin' je alleen maar zwart probeert te maken. Ook al lult ze tegen iedereen dat je met 7 jongens gezoend hebt, nou en? En ik neem aan dat die vrienden ook wel een beetje inschattingsvermogen hebben in jou karakter en dat je dus helemaal niet de slet bent waarin je 'vriendin' je probeert af te schilderen.

Ik weet hoe ontzettend het tegen kan vallen dat een vriendschap van de een op de andere dag is afgekapt, want ik heb het ook meegemaakt dit jaar met mijn vriendin die 14 jaar lang mijn beste vriendin was. Maar nu het wat langer geleden is, besef ik ook dat onze vriendschap ook minder leuke kanten had. Natuurlijk mis ik de leuke kanten, maar ik leer nu ook van andere vriendschappen dat het allemaal ook anders kan.

Er zit helaas niets anders op om te accepteren dat je die vriendschap kwijt bent...maar troost je, zo iemand verdient het niet om je vriendin te zijn als ze om zo'n klein iets niet meer je vriendin wil zijn en daarbovenop je ook nog zo behandeld.

Ga verder, zoek andere, leukere en betere vriendinnen!

Heel lief Dankje..

Mja ze reageert altijd nogal rigoureus (spel ik het goed? )

Maargoed... Er zijn nog vele anderen die het indd de moeite wel waard zijn....

thanks

x

[Anne'tje88]

heeyz..

tja.. das kut jah!!

ik ken het wel.. ook mete mijn beste vriendin.. het is heel moeilijk om te accepteren.. maar dat is toch het beste wat je kunt doen.. en dan gaat er wel tijd over heen voordat je het achter je hebt kunnen laten.. maar het is een goed gevoel als je een jaar later ofzow.. dr aan kan kijken met de uitstraling van Mij mis je.. hou je positieve gedachte vast.. en laat haar lekker hangen.. zoals ik het hoor heb jij niks fout gedaan en verdienet ze jou dus niet!!!! en tja.. dat ze in dezelfde vriendengroep zit is kut.. om het maar ffies zo te zeggen.. maar praat gewoon niet met dr.. laat zien dat jij sterker bent!!

liefs

door je goed te realiseren wat een ontzettende snol (sorry hoor) die ex-vriendin van je is.. als je zelf nog niet 100% overtuigd bent waarom je blij moet zijn van der af te zijn, lees dan je eigen post nog een keer... jij verdient zo te lezen duidelijk wel iets beters dan.. "dat"

Maar ik had me ook wel echt stom gedragen. En het slaat ook nergens op dat ik bij hem o pschoot zat. ze heeft ook wel gelijk. Maar ik mis haar en ik wil dat gevoel kwijtraken..
En ik wil me minder van haar aan zien te trekken en zorgen dat ze kapt met iedereen tegen me op te stoken..