In mijn donkere verlangens
spelen kapotte gevoelens op
over afgesloten levens die ik
niet meer kan bevatten
Glazen tranen glijden langs mijn wang
om op de vloer uiteen te spatten
Verdwaald in mijn koudste gedachten
weet ik niet meer wat te doen
Liever zou ik altijd slapen
Heb geen vreugde meer om voor te gaan
Ben verloren in een wereld
die ik nooit meer zal verslaan
Kleine wijziging
__________________
"Wie kommts, daß du so traurig bist, da alles froh erscheint? Man sieht dirs an den Augen an, gewiß, du hast geweint."
Laatst gewijzigd op 20-07-2002 om 22:28.
|