Op die mooie dag,door een stom obgeluk
Is onze droom van een leven samen nu stuk
Je bent te vreog heen gegaan
Och wat hebben we toch misdaan
dat de Heer je zo vroeg is komen halen
Het is werkelijk om van te balen
Wantnu zal ik je nooit meer je lieve lach kunne beluisteren
Of je lieve woordjes in je oor fluisteren
Nooit zal ik nog je haren mogen strelen
En nooit zal jij nog mijn hartje kunnen stelen
of gezellig samen in het hoge gras stoeien
Nee,nu zal onze liefde niet meer openbloeien
Toch hebben we veel samen veel mooie momenten geweten
Maar toch lijk ik ze te vergeten
Alsof we ze nooit hebben beleefd
Het lijkt wel of ze enkel in onze dromen hebben geleefd
Ooit waren we zo gelukkig tezamen
Ja,dat zal iedereen wel beamen
Ondanks alle tegenslagen bleven we van elkaar houden
Nee,niets kon ons daarvan weerhouden
En doen de mooie herinneringen enkel pijn in het hart
Zonder jou heeft niets nog zin om te leven
Want enkel voor jou zou ik alles hebben gegeven
Ik heb slechts één schrale troost
De hemel fleurt helemaal op met een engel zoals jij
Hopelijk maak je de rest daar ook zo blij
|