het besef alleen te zijn
dood mijn gevoel
het wurgt het eerst
zodat ik alles voel van die sterke pijn
waardoor achteraf de stilte heerst
stilletjes neem ik afscheid
van alle vreugde
kapot gemaakt door verdriet
verscheurd en gebroken
ik word een met het duister
de wereld om me heen lijkt te vergaan
van zodra ik naar de stilte luister
zo geniet ik van het verdriet
dat me omhelst
en me ook dreigt te wurgen
maar het wijst me tegelijkertijd
op zoveel mooie dingen
echte vriendschap een eerlijkheid
waar enkele engelen over kunnen zingen
engelen
Deze is oud maar las ik vanaaf terug en ik moest meteen weer janken

Kwist niet of ik die allus gepost had het spijt me zeer als dat het geval was !
*Knuffels*Ris