Alles is verloren
Verdwenen of het nooit is geweest
Na een prachtige nacht dreigt het ochtendgloren
Dat pijnigt me nog het meest
En wie heeft ooit gezegd dat we moeten leven
Om te zijn wie we zijn
Terwijl we ons niet kunnen vinden
De kans is zo onnoemelijk klein
Dat je je ooit aan je echte ik zal binden
Wie heeft ooit gezegd dat je eigen weg niet gaan mag
Dat je de gekte niet ontspringt?
Ik wil er niet naar luisteren en zeg gedag
Zonder dat het tot me doordringt
Ik spring in de diepte van een leeg hart
Waar ik op de bodem te pletter zal slaan
Daar begint een nieuwe start
En niemand heeft gemerkt dat ik weg ben gegaan.
__________________
Amd I sat alone on the edge of dreams, watching birds...
|