| 
	
	
	
	 
		
		Alles is verloren 
Verdwenen of het nooit is geweest 
Na een prachtige nacht dreigt het ochtendgloren 
Dat pijnigt me nog het meest 
 
En wie heeft ooit gezegd dat we moeten leven 
Om te zijn wie we zijn  
Terwijl we ons niet kunnen vinden 
De kans is zo onnoemelijk klein 
Dat je je ooit aan je echte ik zal binden 
 
Wie heeft ooit gezegd dat je eigen weg niet gaan mag 
Dat je de gekte niet ontspringt? 
Ik wil er niet naar luisteren en zeg gedag 
Zonder dat het tot me doordringt 
 
Ik spring in de diepte van een leeg hart 
Waar ik op de bodem te pletter zal slaan 
Daar begint een nieuwe start 
En niemand heeft gemerkt dat ik weg ben gegaan. 
 
	 
	
	
	
	
	
		
		
	__________________
	Amd I sat alone on the edge of dreams, watching birds... 
	 
	
	 |