Het missen van liefde en daardoor depressief.

[Spiteful]

Hernuel Fan schreef op 08-09-2005 @ 22:42 :
Ik hoop dat je snel iemand vind Ik gun het je

Ben ik nu de enige voor wie net dat zo verschrikkelijk moeilijk is?
Gewoon op een meisje afgaan doe ik bijna nooit wegens totaal niet weten wat zeggen, verlegen etc. en ik ontmoet dus ook weinig meisjes. Toegegeven, de meisjes die ik dan toch leer kennen zijn dikwijls wat interessanter dan gemiddeld, maar het zijn er gewoon zo weinig en haast nooit enige kans dat ik er iets mee zou kunnen beginnen. Blijkbaar ben ik voor de meeste meisjes een soort van randfiguur, een figurant, af en toe wel leuk gezelschap maar niet iemand die een belangrijke persoon in hun leven zou kunnen worden. Kheb dan ook geen close vriendinnen. Eentje miss een klein beetje... OK voor de rest heb ik mijn leventje mooi voor mekaar, maar 21 jaar zonder ook maar iets betekenisvol met een meisje is iets wat ik niet van mij af kan zetten.

[Changshan]

Stel je dominanter op. De meisjes die jou langer kennen weten dan toch wel dat je niet altijd zo bent, en beginnen tegelijkertijd meer op je te letten.

[Hernuel Fan]

Changshan schreef op 09-09-2005 @ 18:26 :
Stel je dominanter op. De meisjes die jou langer kennen weten dan toch wel dat je niet altijd zo bent, en beginnen tegelijkertijd meer op je te letten.

als je maar wel jezelf blijft

[Spiteful]

Jaja, een beetje moeite doen, toch jezelf blijven... ik weet dat allemaal wel, ik ben er alleen slecht in. Kheb jarenlang allerlei soorten problemen gehad waardoor ik simpelweg niet in staat was om iets aan te vangen met meisjes (vreemd genoeg wekte ik toen blijkbaar meer interesse bij het vrouwelijke geslacht ) en het is eig nog maar sinds een maand of drie beter aan het gaan, dus zal nog wel even duren eer ik geleerd heb om weer wat socialer te zijn. Het komt er dus eig op neer dat ik nauwelijks nog iemand leer kennen. Het begint me dan ook te ergeren dat mijn vrienden tegenwoordig tevreden schijnen te zijn met altijd naar dezelfde plaats te gaan, daar tegen mekaar wat te melken en tussendoor te blowen tegen de sterren op. En tussen de meisjes die ik ken moet ik het niet echt gaan zoeken. Op die ene vriendin na, ik vind haar een fantastisch meisje en ik zou haar gerust nog wat beter willen leren kennen.
En dan is er nog een veel te mooi meisje dat ik niet eens ken en waar ik toch gek op ben ... zucht
Ik denk trouwens dat veel van dit beter thuishoort op liefde & relaties.

[Nienna*]

Spiteful schreef op 09-09-2005 @ 18:53 :
Jaja, een beetje moeite doen, toch jezelf blijven... ik weet dat allemaal wel, ik ben er alleen slecht in. Kheb jarenlang allerlei soorten problemen gehad waardoor ik simpelweg niet in staat was om iets aan te vangen met meisjes (vreemd genoeg wekte ik toen blijkbaar meer interesse bij het vrouwelijke geslacht ) en het is eig nog maar sinds een maand of drie beter aan het gaan, dus zal nog wel even duren eer ik geleerd heb om weer wat socialer te zijn..

--> sociale vaardigheidcursus? assertiviteitscursus? therapie om je zekerder te voelen?

[Spiteful]

Nienna* schreef op 09-09-2005 @ 21:05 :
--> sociale vaardigheidcursus? assertiviteitscursus? therapie om je zekerder te voelen?

ja... ik ga al naar een psychologe die wat ervaring heeft met dat soort dingen... zullen wel zien

[M. Arnoldi]

Ik begrijp het gevoel van de topicopener.

Je bent onzeker, je krijgt je eerste zoen en je voelt je toch wat zekerder. Maar naderhand gaat je onzekerheid weer de overhand spelen, waardoor je bevestiging zoekt door met een ander meisje te zoenen of er mee wat te hebben.

Je stelt hoge eisen aan jezelf voor een avondje stappen. Als je niet slaagt, komt dat door je uiterlijk en gedrag. Daardoor word je nog onzekerder, en op een gegeven moment wordt het een obsessie i.p.v. echte liefde.

Wees niet getreurd. Dit soort buien heb ik ook vaak gehad. Ik heb al 2 jaar geen vriendin gehad, wel wat scharrels, maar het probleem ligt niet zozeer bij het niet hebben van een dinnetje, maar eerder bij jezelf.

[Kevin v L.]

M. Arnoldi schreef op 14-09-2005 @ 13:10 :
Ik begrijp het gevoel van de topicopener.

Je bent onzeker, je krijgt je eerste zoen en je voelt je toch wat zekerder. Maar naderhand gaat je onzekerheid weer de overhand spelen, waardoor je bevestiging zoekt door met een ander meisje te zoenen of er mee wat te hebben.

Je stelt hoge eisen aan jezelf voor een avondje stappen. Als je niet slaagt, komt dat door je uiterlijk en gedrag. Daardoor word je nog onzekerder, en op een gegeven moment wordt het een obsessie i.p.v. echte liefde.

Wees niet getreurd. Dit soort buien heb ik ook vaak gehad. Ik heb al 2 jaar geen vriendin gehad, wel wat scharrels, maar het probleem ligt niet zozeer bij het niet hebben van een dinnetje, maar eerder bij jezelf.

Ja, ik denk dat je mijn "probleem" nu heel goed verwoord.

Vandaag moest ik van een klasgenoot een verhaal aanhoren over z'n vriendin.
Het kwam er een beetje opneer, dat zei helemaal gek op hem is en hij ook op haar.
Maar dat hij de "relatie" minder serieus neemt en niet heel veel voor haar overheeft.

Tijdens dit gesprek werd ik bijna spontaan kwaad op hem..... ik kan het maar niet gegrijpen dat je iemand er leuk vindt en er dan niks voor overhebt. Dat je er zo makkelijk over kan denken.....

Ik zou er op dit moment alles voor over hebben. En er helemaal voor gaan, als ik op dit moment verliefd op iemand zou worden.

Misschien is dat ook wel een probleem van mij.... dat ik mij te veel van een echt liefdesrelatie voorstel.

Maar ik heb gewoon een heel lief en zorgzaam karakter en zou dit zo graag met een meisje waarvan ik hou willen delen!

Maargoed.... dit even tussendoor.
Minder uitgaan doet idd het vervelende gevoel na een weekend wel wegnemen.

[Changshan]

Die heerlijke naïviteit die ik ook probeer te behouden, maakt zo'n verliefdheid alleen maar mooier. Alleen jammer van die depressie erna idd.

[Blood Fire Rage]

Even voor de duidelijkheid, je word niet depressief van 'een gebrek aan liefde' of wat dan ook, je word depressief van een depressie.

[Changshan]

Blood Fire Rage schreef op 15-09-2005 @ 11:41 :
Even voor de duidelijkheid, je word niet depressief van 'een gebrek aan liefde' of wat dan ook, je word depressief van een depressie.

Niet zo diepzinnig doen, iedere depressie heeft een begin en eind, anders blijf je in cirkels draaien.

[Kevin v L.]

En om het allemaal nog eens makkelijker te maken, zoekt het meisje van 14!! (uit mijn eerste post) steeds weer meer toenadering via msn etc.


Een erg leuk meisje, maar waarom is ze niet gewoon een jaar of 3 ouder?
Het gekke is, dat ik mij nieteens zo schuldig zou voelen als ik met haar omga.
Ik zou het gevoel hebben van een 1e "echte" vriendinnetje en die waren voor de meeste rond de 14 toch?

Maargoed... ik ben verstandig.

[joes]

En om het allemaal nog eens makkelijker te maken, zoekt het meisje van 14!! (uit mijn eerste post) steeds weer meer toenadering via msn etc.


Een erg leuk meisje, maar waarom is ze niet gewoon een jaar of 3 ouder?
Het gekke is, dat ik mij nieteens zo schuldig zou voelen als ik met haar omga.
Ik zou het gevoel hebben van een 1e "echte" vriendinnetje en die waren voor de meeste rond de 14 toch?

Maargoed... ik ben verstandig.

je zit nog steeds met de gedachte van een vriendinnetje, waardoor het meisje geen meisje is maar een toekomstige vriendin. Dat werkt zo ook niet, ik zou haar geen hoop geven maar gewoon zien hoe het gaat lopen, stel je wordt verliefd en zij ook, what's the problem? mijn ouders schillen 8 jaar, ook heel gelukkig hoor. Is zij jouw 'type' en jij de hare zie ik geen problemen. Maar ik zou toch proberen het van je af te zetten om iets of iemand te zien als potentiële (wow) vriendin want dat is ten eerste, vind ik, oneerlijk, een beetje apart voor haar en misschien wel respectloos. Gezien het feit dat je nog niet eens verliefd bent zie je haar als de illusie van een vriendin in je hoofd. Probeer eerst eens objectief te kijken

[Changshan]

Dat zijn heel erg ware woorden.

[Spiteful]

Changshan schreef op 18-09-2005 @ 14:43 :
Dat zijn heel erg ware woorden.

Idd, maar wanneer jongens en meisjes mekaar ontmoeten wordt er volgens mij niet altijd zo objectief naar mekaar gekeken...

[joes]

Er speelt net een toepasselijk nummer. "You can't hurry love, no you'll just have to wait, she said love don't come easy (..)"

Ja maar het moet om de persoon gaan! dat is het 'm juist. Natuurlijk is het goed om te denken nou, dat is een leuk meisje daar zou ik best nog wel mee samen kunnen. Maar je moet niet gaan kijken naar die illusie, de gelijkenis van de meest perfecte liefde die je je kunt voorstellen. Niemand is perfect. Je schept een ideaal beeld in je hoofd, vooral na het zien van weer zo'n perfecte liefdesfilm. Of eht horen van zo'n prachtige liefdeslied, nou liefde is zo fantastisch niet altijd. En dat hoort er ook bij, snap je? Je moet de idealen weg werken en niet denken ik zie mezelf wel goed samen met haar hoor, enkel omdat je hoopt snel een vreindin te krigjen, want je kwetst dat meisje sneller als je haar in je hoofd die illusie maakt en er achter komt dat zij niet helemaal die persoon is en jou teleurstelt. Do me a favour , leer haar eerst maar eens heel goed kennen.

Nja je hebt in ieder geval al mee dat je al weet dat ze wel goed kan zoene

[Kevin v L.]

joes schreef op 18-09-2005 @ 15:26 :
Er speelt net een toepasselijk nummer. "You can't hurry love, no you'll just have to wait, she said love don't come easy (..)"
Nja je hebt in ieder geval al mee dat je al weet dat ze wel goed kan zoene

Klopt!

Het ligd eigenlijk een beetje anders, als dat jullie nu denken.
Het is juist zo dat ik eigenlijk wel weet dat ik haar heel leuk vind, maar ik voel mijzelf een soort van schuldig als ik haar b.v. op msn aanspreek.

Ik wil haar beter leren kennen, maar doe het eigenlijk daardoor niet.

Tja, het ligd allemaal niet zo makkelijk.
Misschien is het nog het beste er niks mee te doen en haar maar gewoon te vergeten.
Misschien ziet zei het alleen maar als "spannend" , om te gaan met een oudere jongen.
Met een rijbewijs.... meer geld..... enz.

Ik weet trouwens wel zeker dat bijna niemand in mijn omgeving zo'n leeftijdsverschil zal accepteren.
Elk weekend maar even stiekem langsrijden dan!

[joes]

Misschien ziet zei het alleen maar als "spannend" , om te gaan met een oudere jongen.

Dat weet je niet, dus daar mag je ook niet nu al over oordelen, daar moet jíj achterkomen.

Ik weet trouwens wel zeker dat bijna niemand in mijn omgeving zo'n leeftijdsverschil zal accepteren.
Elk weekend maar even stiekem langsrijden dan!

ja want iedereen in je omgeving heeft het dan automatisch ook met haar.. agh die stomme acceptatie van relaties van anderen,, als zij gelukkig zijn, laat ze dan! Ik vind dat iets doms. Mijn vriendin heeft sinds kort een soort van vriend maar hij wil niet aan zijn vrienden vertellen dat ze wat hebben omdat zijn vrienden haar stom vinden. Ik mag hem daardoor niet dus ik zeg tegen haar ik vind dat je beter verdient. Dan zegt zij: misschien, maar ik hou nog teveel van hem. "oke'. Boeie, zolang zij gelukkig is... Ze accepteren dat na een tijdje toch wel. Daar moet je schijt aanhebben!

Het is juist zo dat ik eigenlijk wel weet dat ik haar heel leuk vind, maar ik voel mijzelf een soort van schuldig als ik haar b.v. op msn aanspreek.

Misschien wordt je onbewust wel bang van zo'n soort intimiteit omdat je dat niet eerder gehad hebt? Dat je onbewust nog denkt ik kan haar niet krijgen dus ik wil haar niet..? Schuldig vanwege haar 14-jarige leeftijd ? Misschien is ze al wel heel volwassen, dat kun je hebben hoor. Nogmaals daar moet jij over oordelen.

[Kevin v L.]

Tja... ondertussen is het echte depressieve gevoel wel wat over.
Het uitgaan is wat dat betreft nu ook wat minder prestatie gericht enz.

Op msn spreek ik nog regelmatig het meisje waar ik het eerder over had. Altijd erg gezellig enzo.
Ik kwam er gisteren achter dat wij over een paar weken toevallig naar hezelfde feest gaan hier in de buurt.

Ik weet dus zeker dat ik haar daar weer ga zien. Uit de msn gesprekken kan ik een beetje opmaken dat ze er erg naar uitkijkt om mij daar weer te zien.
Diep in mijn hart wil ik haar ook gewoon erg graag zien..... maarja.... als ik even nadenk.....

We verschillen gewoon teveel qua leeftijd.... ze zit b.v. nog haar S.O. duits te leren, terwijl ik een erg verantwoordelijke baan heb..... met auto van de zaak etc.
Het zou gewoon nooit wat kunnen worden.

Ik kan het mijzelf niet aandoen om het contact helemaal te verbreken en haar ook te ontlopen op dat feest, omdat ik mij daarvoor te aangetrokken voel door haar.

Ze zal mij wel weer proberen te zoenen op dat feest..... weet nu al dat ik haar niet tegen ga houden.
Heb wel het idee dat zei mij nogsteeds als leuk en spannend ziet, ipv als een toekomstig vriendje ofzo.

Moet ik dan maar gewoon weer een avond lol hebben en achteraf duidelijk zijn in dat ik verder geen relatie wil of kan hebben. Wat ze ook al weet uit msn-gesprekken.
Wetende dat ik dus gewoon vreselijk fout bezig ben.

Damn.... waarom is dat wijfie niet gewoon een paar jaartjes ouder.

[Kevin v L.]

Ach... misschien moet ik er ook minder over nadenken.
Zolang ik maar niet met haar in bed beland is er niks aan de hand.... toch?

[Spiteful]

Moet je zelf weten.
Drijf het toch maar niet te ver, als je zo zeker weet dat het nix wordt.

[YopY]

Ik heb... eigenlijk precies hetzelfde wat de topicstarter heeft. Oke, ik ga misschien niet elk weekend uit met het doel om iemand te vinden (ik ben niet een fan van uitgaan, ik ga wel uit maar daar zijn de meisjes of niet aanwezig, of bezet. Had voor mezelf ook door dat je een serieuze relatie ergens anders moet zoeken), maar ik heb die angstgevoelens wel. Vooral als ik niet met iets bezig ben, of als ik andere paren zie die blijkbaar gewoon gelukkig zijn. Ik worstel al een flinke tijd hiermee, en ik kan nu niet zeggen dat het beter word.

Maarja, wat kun je er tegen doen... Laatste ontwikkeling is dat ik de schuld geef aan het feit dat ik gewoon geen meisjes ontmoet. In mijn opleiding en werkrichting komen gewoon geen tot weinig vrouwen voor, fact of life.

Dus ik heb zoiets van.. we zien wel hoe het komt. Ik ga me niet ineens aanmelden op duizend-en-één datingsites omdat ik graag iemand wil, daar moet ik wel heel wat wanhopiger voor worden.

Misschien als ik over 5 jaar nog niemand heb, dan ga ik er misschien over nadenken. Andere mensen die ik via internet ken zeggen allemaal dat het wel een keer gebeurt... naja, we zien wel. Ik heb het er soms wel moeilijk mee, maar ik weet dat er eigenlijk niet veel aan te doen is, behalve bijvoorbeeld aan datingprogramma's mee te doen, waar ik dus ook totaal geen zin in heb, gewoon omdat ik niet geloof dat daar een gezonde relatie uit voorkomen kan. En daar voel ik me ook nog te jong voor.

[Confus1oN]

ik denk dat ik ongeveer hetzelfde doormaak als jij spiteful

Ik heb niet het hele topic doorgelezen, dus sorry als ik iets zeg wat al gezegd is.

Maar ik wil 1 ding kwijt:

Ga niet zomaar met het eerste meisje dat wél wat in jou ziet een relatie beginnen, want zoiets is echt heel erg lullig voor dat meisje. Begin alleen iets met iemand als je zeker bent van je gevoelens voor haar. Dan heb ik het niet over dat ene meisje van 14, maar gewoon in het algemeen.

En loop niet hard van stapel, dat je denkt dat je al half verliefd bent als iemand alleen maar ff naar je kijkt. Veel meisjes flirten ook gewoon voor de lol tijdens het uitgaan. En als je denkt al zoveel gevoelens voor iemand te hebben terwijl je diegene nog maar net kent dan hou je jezelf voor de gek. Blijf altijd eerlijk tegenover jezelf over je gevoelens.

Verder begrijp ik heel goed dat je graag liefde wil enzo en dat je iedere keer dat je uitgaat ziet als een kans om je toekomstige vriendin te ontmoeten. Dat lijkt me heel normaal.. volgens mij kennen heel veel mensen dat hoor.

[Spiteful]

Confus1oN schreef op 27-10-2005 @ 14:29 :
ik denk dat ik ongeveer hetzelfde doormaak als jij spiteful

Hm dat hoor ik niet graag...
Ik weet eig niet goed wat ik kan zeggen om je te helpen.
Ik zit er iig al wat minder mee in m'n kop. Er is ook al wel wat gebeurd sinds mijn eerdere posts hier. Ik heb een kemel geschoten, maar het is uiteindelijk nog redelijk goed afgelopen. ONS met een meisje dat veel meer voor mij voelde dan ik voor haar, bleek achteraf. Maar het was bij haar na een paar dagen ook al wat bekoeld en mijn geweten was weer gerust .
Kben er eig beter van geworden, iig wat minder wanhopig. Af en toe steekt het nog wel dat ik in mijn hele leven nog nooit een serieuze relatie gehad heb. Maar ik word er niet meer zo verschrikkelijk down van.
Geduld, zou ik zeggen, en niet te onzeker worden, het komt echt nog wel.

[Ranja v. Tanja]

als al die hopeloze vrouwloze gasten hier nou eens de spaarcentjes bij elkaar legde en een russische bruid kochten...

[Heikneuter]

Heb wel een paar exen die uit wanhoop zijn voortgekomen. bad idea. Gewoon wachtten op iemand die je echt leuk vind, in de plaats van "Ach, heb met haar gezoent, laten we maar iets nemen"
Wanhopig zijn is niet goed voor je uitstraling. dus gedachten ergens anders op zetten, en wachtten. meestal hoeft dat ook niet te lang

[Spiteful]

Om mijn redelijk positieve vorige post onderuit te halen: kzit er echt nog wel mee. Bijlange niet depressief, maar kzit mezelf wel weer wat op te vreten. Kben alweer verliefd, er gaat alweer niks van komen en ik ga alweer de pijn moeten verbijten. Eig is het weer op dezelfde als vorige keer, ik geraak er blijkbaar maar niet over.

[clydedinges]

hmmmm wat ik ook erg vind doorklinken is dat je echt heel vind nadenkt over dingen wellicht teveel en als je dan al zoent het in een discotheek is waar je wel alcohol zult hebben gehad en weer losser bent en wellicht dit ook wel zeer je probleem is en met die meid van 14 gewoon mee omgaan zou ik zeggen jij doet het of een of andere knakker zal het voor je doen.En je hoeft echt niet meteen meteen binnen een twee weken alles te doorlopen wat er te doorlopen is wat voor haar goed is het waarschijnlijk ook voor jou maar goed ken haar niet wellicht loopt ze voor qua ontwikkeling en dergelijke maar herken het idd ook zeer goed maar als ze het doet gewoon doen zou ik zeggen wacht je tot ze 16 is .

[Mark Almighty]

Spiteful schreef op 31-10-2005 @ 12:37 :
Om mijn redelijk positieve vorige post onderuit te halen: kzit er echt nog wel mee. Bijlange niet depressief, maar kzit mezelf wel weer wat op te vreten. Kben alweer verliefd, er gaat alweer niks van komen en ik ga alweer de pijn moeten verbijten. Eig is het weer op dezelfde als vorige keer, ik geraak er blijkbaar maar niet over.

Oeh ja, dat heb ik ook ooit gehad, twee keer op dezelfde en denkene r nooit over heen te komen. That sucks ja. Sterkte.

[Daboman]

Hmm volgens mij moet je sowieso wel eens een aantal dingen bij jezelf nagaan:

- Waarom laat je de leeftijd zo'n grote blokkade zijn?
- Waarom laat je anderen bepalen met wie jij gelukkig moet zijn?
- Waarom denk je dat het met een vriendin beter zou zijn?
- Wat is er nu eigenlijk zo slecht aan deze situatie?

etc.

Ik ben net 20 geworden en ik heb ook niets bijzonders gehad. Maar ik heb gemerkt dat je net zo goed zonder vriendin gelukkig kunt zijn. Veel van m'n vrienden zijn ook tegen de 20 en hebben nooit wat gehad. Eentje kwam op z'n 20e iemand tegen waar die nu al heel snel mee is gaan samenwonen. En een jaar geleden zaten we nog met z'n tweeën wanhopig te doen.

Natuurlijk zijn er mensen die het raar vinden dat je op zo'n leeftijd nog nooit iemand hebt gehad. Maar waarom is dat zo erg? Wat je ook doet, er is altijd wel iemand die het raar vindt. Het gaat er meer om dat je zelf gelukkig bent. Daarvoor moet jij je realiseren dat je daar in feite geen vriendin bij nodig hebt. Zoals sommigen zeggen, een vriendin kan die depressiviteit niet weghalen. En als ze dat wel zou kunnen, komt ie 10 keer zo hard terug nadat ze het uit heeft gemaakt, omdat het een hele geforceerde relatie was.

Omdat er de laatste tijd niemand mijn pad kruiste, ben ik op zoek gegaan naar andere manieren om mezelf te vermaken en het gevoel van leegte kwijt te raken. Die zijn er in overvloed. Tegenwoordig doe ik bijvoorbeeld veel meer aan sport dan vroeger. En ik moet zeggen, het helpt echt een beetje tegen die depressieve gevoelens. Hoe prestatiegerichter je bent, hoe meer het helpt. Je krijgt een doel om naar toe te werken en dat leidt je aandacht af. En het is bovendien ook heel leuk om aan een meisje te vertellen waarmee je het goed kunt vinden dat je 50 meter (= 2 banen) onder water kan zwemmen, mocht je toch iemand tegenkomen. Ook speel ik computerspellen die me interesseren en ik kan dat ook heel lang achter elkaar spelen als ik een keertje niets te doen heb. En het kan me geen mallemoer schelen, als anderen dat raar vinden. Tegenwoordig ben ik gegroeid naar een punt dat ik nauwelijks tijd heb voor een vriendin. Ik heb een drukke studie waar ik hard voor moet werken. Ik ben daar ook gemotiveerd voor omdat ik dan tenminste met iets bezig ben. Ook dat geeft me geen kans om er aan te denken dat ik geen vriendin heb. Omdat ik andere dingen heb gevonden om m'n aandacht/liefde/whatever in te stoppen, heb ik dat gevoel van leegte ook helemaal niet meer. En ook al heb ik geen vriendin, ik ben wel harstikke gelukkig.

Dat straal ik blijkbaar ook uit, omdat er soms wel eens meisjes zijn die vragen hoe het in godsnaam komt dat ik geen vriendin heb. Ik heb wel het een en ander meegemaakt en dat zijn lange verhalen die ik hier niet ga vertellen. Maar ik ben het wel met die meisjes eens en ik snap het zelf ook niet. Het enige dat ik van mezelf weet is dat ik heel erg verlegen kan zijn. Maar zoals je ziet, ik ga me er totaal niet druk om maken.

[Freestyler*]

het is niet het missen van liefde van anderen
maar het missen van liefde van jezelf voor jezelf

en dan kan een partner je daar wel bij helpen
maar een relatie kent ook zijn problemen
en waarschijnlijk gaat het ooit uit
Dan moet je nog steeds van jezelf houden om het te doorstaan.

[Spiteful]

Tuurlijk zou je niet ongelukkig mogen worden gewoon omdat je geen vriendin hebt, of nooit gehad hebt, en je zou je al helemaal nix mogen aantrekken van wat anderen daarvan vinden. Maar het is wel begrijpelijk en volgens mij niet helemaal te vermijden. Zolang je het maar niet te ver laat komen. Toch volkomen normaal dat je een vriendin wil. En mij maak je niet wijs dat een goed lief hebben niet zalig is. Eindelijk eens gewoon toegeven aan verliefdheid, het lijkt me fantastisch. De nadelen zal ik er wel bijnemen.

[Kevin v L.]

Jaja.... het is allemaal niet makkelijk.
Vanavond weer een klein dipje gehad..... studiegenoot van mij, die net een prachtig lief sms'je aan het sturen was naar zn vriendin, omdat ze een jaar hebben vandaag.

Op dat soort kleine momenten schiet er opeens weer een leegte door mij heen.

Ik kan het nog steeds niet helemaal beschrijven, maar het is een soort gevoel wat ik niet kwijt kan.
Een soort van liefde die ik voel voor een persoon die nu nog helemaal niet in mijn leven is.
Het gevoel van liefde en zorgzaamheid wat ik nu niet helemaal kwijt kan. Natuurlijk wel op een zekere manier bij vrienden en familie, maar anders.

Pffff.... gewoon iemand om even een paar uur tegenaan te liggen op een koude winteravond.... heerlijk lijkt mij dat!
Praten.... steeds meer over elkaar te weten komen.... niet kunnen slapen, omdat je steeds aan die persoon moet denken.....
Allemaal dingen die ik nog niet heb meegemaakt.

Naja... ik ben een aardige... liefe... zorgzaame.... jongen....
Heb boeiend werk en leuke hobby's en die kop valt ook nog wel mee.

Zucht...
Tenslotte dacht ik een half jaar geleden ook nog, dat ik nooit een meisje zou zoenen.
Naja... sindsdien is dat toch nog maar mooi 2 keer voorgekomen!
Moet dus ooit nog wel goedkomen!

[Baka-san]

als je wat meer actie onderneemt dan openen er vanzelf meer deuren

[Spiteful]

Gisteren weer goed scheef op zo'n dorpsfuifje waar de plaatselijke zestienjarigen euh, goed scheef gaan
Georganiseerd door vrienden, dus kmoest er wel zo'n beetje naartoe. Was nog wel leuk. Maar waar ik naartoe wil: ineens zoveel aandacht van de meisjes Halvelings versierd geweest, zelf ook wat aangepapt met een stuk of drie meisjes... ik wist niet wat mij overkwam
Tis uiteindelijk bij wat loze praatjes, onschuldige kusjes en wat handtastelijkheden gebleven, je weet wel zestienjarigen, beetje te dronken...
Echt vreemd, ik dacht dat zoiets bij mij gewoon nooit gebeurde.
Maar waarom lukt het mij toch niet om eens serieus een meisje te leren kennen

[Kevin v L.]

Spiteful schreef op 06-11-2005 @ 13:20 :
Gisteren weer goed scheef op zo'n dorpsfuifje waar de plaatselijke zestienjarigen euh, goed scheef gaan
Georganiseerd door vrienden, dus kmoest er wel zo'n beetje naartoe. Was nog wel leuk. Maar waar ik naartoe wil: ineens zoveel aandacht van de meisjes Halvelings versierd geweest, zelf ook wat aangepapt met een stuk of drie meisjes... ik wist niet wat mij overkwam
Tis uiteindelijk bij wat loze praatjes, onschuldige kusjes en wat handtastelijkheden gebleven, je weet wel zestienjarigen, beetje te dronken...
Echt vreemd, ik dacht dat zoiets bij mij gewoon nooit gebeurde.
Maar waarom lukt het mij toch niet om eens serieus een meisje te leren kennen

Ja, dit is mij dus ook overkomen.
Zoveel aandacht had ik ook nog nooit gekregen.
Achteraf had ik het erg naar mijn zin gehad, maar later kreeg ik toch een soort schuldgevoel.

Nu heb ik zoiets van..... ach, zolang je allebij maar lol hebt.... en niet meteen bij een minderjarig meisje in bed beland moet het kunnen.

Niet dat ik naar jonge meisjes opzoek ben.... heb geen trekjes van een pedofiel ofzo...
Maar het is gewoon erg moeilijk als een vrolijk.... leuk uitziend meisje aandacht van je vraagt dit te negeren.
Dit klinkt misschien erg fout, maar daar ben ik gewoon eerlijk in.

Wel ben ik er inmiddels achter, dat dit soort contacten nooit een basis voor een goede relatie kunnen zijn.

Ach.... mijn waren komt dus nog wel!
Ondertussen maar wat lol maken dan?

[Spiteful]

Klinkt helemaal niet fout. Zolang je die meisjes maar niet te veel wijsmaakt.

[Kevin v L.]

En toch hoop ik nogsteeds op eens een liefdevolle kerst!

Gelukkig heb ik nu wel het gevoel dat ik met tegenslagen op dit gebied een stukje beter kan omgaan.
Alleen bezef ik wel dat ik in mijn middelbare schooltijd hier eigenlijk niet mee bezig was.
Heb daarom het gevoel wel een mooie tijd te hebben "overgeslagen".

Maarja... het verleden draai je niet meer terug.

[Orion2003]

Ik herken me ook wel een beetje in dit verhaal. Ik heb me hele leven eigenlijk ook nog nooit een serieuze relatie gehad. Ook bij mij bleef het vaak tot wat zoenen in de discotheek, maar ben daar ong. 1,5 jaar geleden ook mee gestopt, aangezien steeds maar bleek dat er toch nooit sprake was van echte liefde.

Verder heb ik me er bij neergelegd dat ik al meer dan 20 jaar vriendinloos door het leven stap. Een vriendin is ook niet noodzalijk, mits je maar tevreden kan zijn met het leven dat je hebt. Voel je een leegte, ga dan niet wanhopig op zoek naar een vriendin, de kans van slagen is in dat geval toch erg klein, maar zorg eerst dat je iets hebt om die leegte mee op te vullen. Hetzij een hobby, werk, school, sporten noem maar op.

Hou ondertussen gewoon je ogen open maar ga niet forceren, er is voor iedereen wel een dag waarop je de liefde van je leven tegen komt. De kans op zn moment kan je natuurlijk wel vergroten door meer contact te leggen met meiden. Tijdens het uitgaan is het goed mogelijk iemand beter te leren kennen zonder zonder daar direct dezelfde avond wat mee te hebben. Pak het rustig aan, liefde op het eerste gezicht gaat maar zelden op. Kom je niet iedere week iemand tegen, dan leven we de week erna ook nog. Hou jezelf niet voor dat het dan aan jou ligt, nee leuke meiden waar het mee klikt liggen nu eenmaal niet voor het oprapen.

Om ook maar direct op de laatste post van Kevin te reageren, waar toch duidelijk wordt dat het verleden je ook nog bezig houdt, 'hoe het had kunnen zijn'. Ik persoonlijk heb door de jaren heen al zeker 10 kansen op een potentieel goede relatie verspeeld door diverse redenen. Achteraf heb ik ook vaak gedacht hoe het had kunnen cq moeten zijn, maar wat je zelf al zei het verleden draai je niet terug, leer ervan en gebruik het voor een betere toekomst.

Tot slot: Probeer voor jezelf uit die cirkel te komen, waar je hele leven alleen draait om een vriendin die er nog niet is. Vind nieuwe uitdagingen en leg je neer bij de huidige situatie en het verleden, alleen zo kan je werken aan een betere toekomst. Deze aanpak heeft bij mij geholpen. Ik heb nog geen vriendin, maar wel een gelukkig leven.

[Kevin v L.]

Binnenkort toch maar aanmelden bij een dating-site!

Ik heb erg veel afleiding..... werk ook veel.... veel hobby's.... met vrienden etc. zit het ook wel goed.

Er blijven alleen teveel momenten over dat ik mij vreselijk eenzaam voel.

Waarom niet?

[Blaatkop]

Hou ons ook op de hoogte dan!