Duizend woorden rennen in mijn hoofd
op de vlucht voor mijn gedachten
Ik zie de twijfel, maar ze rennen
aan het eind van al hun krachten
Duizend wensen spoken als demonen
Proberen mijn doen en laten te beïnvloeden
Ik luister niet, ik hou me doof
Voor hun angst en voor hun woede
Duizend vragen proberen me te bereiken
Willen het antwoord van hun bestaan
Maar ik zwijg en laat ze eeuwig wachten
Hopend dat ze ooit weer weg zullen gaan
Duizend en nog eens duizend dingen
houden me bezig in dagen en nachten
Ik wou dat ik mijn ogen kon sluiten
Uit angst voor mijn gedachten..
Vraag me niet waar ie op slaat of waar ie over gaat ofzow
Kep em gwoon maar geschreven