Slapeloze nachten
aan niets anders kunnen denken
Niet meer kunnen wachten
tot ik jouw weer zie
Iedere morgen als ik opsta
met wallen onder m'n ogen
Het eerste wat ik doe,
ik pak jouw foto uit de la
Ik kijk 5 minuten
en denk aan hoe het was
Wij samen met z'n tweeën
nog in dezlfde klas
Ik ben nu hier ver weg
ik kan je nu niet zien
Alleen nog maar mailen
ik had graag meer gezien
Maar ieder mens die weet
dromen zijn bedrog
Toch hoop ik op een wonder
ik kan echt niet zonder
Jouw!
Peter Olthof
20-07-2002
Dit vindt ik mijn mooiste gedicht! Hij mag misschien soms wat uit de maat vallen maar hij kwam op dat moment recht uit m'n hart. Het gaat dus over mij en een penvriendin. Laat please ff weten wat je ervan vindt?!