Majesteit (tijdelijke titel)

[duivelaartje]

De afdrukken van mijn poten sieren
de grond waarop anderen voor mij buigen.
Onder luid gebrul deel ik orders uit
en kam ik de manen aan de hemel.

Mijn zachte huid van goud visualiseert
de zon die mijn vlees verwarmt en bedekt.
Terwijl 't zand onder mijn lichaam doorvliegt
kan ik het verse weefsel al strelen.

Maar als de schemer valt en de sterren
in mijn mantel prikken, verdwijnt mijn prooi.
Ik knor en klaag over mijn thuisloze bestaan.

Vogels stijgen bang op als mijn tanden
ontbloot schitteren tijdens 't ontwaken
van, ik, de koning van Moeder Aarde.

- - -

Ik dicht niet veel, en ik hoop wat commentaar en kritiek te krijgen op dit gedicht. Ik ben zelf niet geheel tevreden over de laatste strofe...

[gezweetwel]

Hm. Ik krijg hier een beetje een "The Lion King gevoel" bij. Dat was wellicht je bedoeling - maar je voegt niks toé aan de film en dat mis ik. De vorm spreekt me ook niet echt aan: sommige zinnen zijn opmerkelijk langer dan andere (bvb de tweede regel van de eerste strofe), dus je denkt best nog even na over je zinsvolgorde. "visualiseert" was ook echt een woord waar ik van schrok, het past niet echt in de toon van je gedicht. "het verse weefsel" vind ik ook maar... onsmakelijk. Ik voel z'n honger niet "ik knor en klaag over mijn thuisloze bestaan" vind ik dan weer een goeie zin. De laatste strofe is, zoals je zelf al aangaf, niet zo goed: het is niks verrassends of essentieels. Over het algemeen is dit niet slecht, maar niet genoeg om het "sonnet" te zijn dat je wellicht wilde maken.

[duivelaartje]

Ik wilde geen sonnet maken, eigenlijk. Ik wilde alleen eens spelen met de vorm, omdat ik altijd zo standaard in elke strofe dezelfde aantal regels heb. Eigenlijk had ik nog helemaal niet aan The Lion King gedacht; ik wilde me slechts proberen te verplaatsen in het leeuw-zijn.

Betweterig wil ik niet doen, maar opzich heb ik aan het ritme gedacht, dus het aantal lettergrepen per regel. Misschien is de regel die jij aanwees de regel waar ik geloof ik niet uitkwam en er stiekem een lettergreepje meer bij deed. Maar ik zal daar nog eens naar kijken. Sowieso moet de laatste nog over, want dat moet nog wel wat toevoegen aan de rest van het gedicht.

Maar dank je wel, ik zal er wat mee proberen te doen!

[gezweetwel]

duivelaartje schreef op 04-02-2006 @ 22:21 :
Ik wilde geen sonnet maken, eigenlijk.

Ja, nee, anders had je wel gerijmd - maar ik bedoelde van het aantal regels en hun schikking etc.

duivelaartje schreef op 04-02-2006 @ 22:21 :

Betweterig wil ik niet doen, maar opzich heb ik aan het ritme gedacht, dus het aantal lettergrepen per regel.

"Terwijl 't zand onder mijn lichaam doorvliegt" klopt ook niet trouwens. Tenzij je 't en "zand" bij elkaar neemt. "Ik knor en klaag over mijn thuisloze bestaan." heeft ook lettergrepen te veel. "mijn zachte huid van goud visualiseert" ook. Als je tenminste tien lettergrepen per regel wilde? Nu ja, op zich ben ik geen lettergrepenfreak, meer een regellengtefreak

[duivelaartje]

gezweetwel schreef op 04-02-2006 @ 22:27 :
Ja, nee, anders had je wel gerijmd - maar ik bedoelde van het aantal regels en hun schikking etc.



"Terwijl 't zand onder mijn lichaam doorvliegt" klopt ook niet trouwens. Tenzij je 't en "zand" bij elkaar neemt. "Ik knor en klaag over mijn thuisloze bestaan." heeft ook lettergrepen te veel. "mijn zachte huid van goud visualiseert" ook. Als je tenminste tien lettergrepen per regel wilde? Nu ja, op zich ben ik geen lettergrepenfreak, meer een regellengtefreak

't en zand moeten bij elkaar. Maar nu je het zegt, herinner ik me dat ik toch vaker het gesmokkeld. Misschien moet ik elke regel dan maar een lettergreep langer maken.
Regellengte vind ik soms ook wel leuk, maar dan heb je het probleem dat sommige woorden heel lang zijn (weinig woorden per regel) en sommige woorden kort (veel woorden per regel). Ieder z'n tikje.

Morgen buig ik mij er maar even over.

[Vogelvrij]

Dat deed ik vroeger ook altijd, bij elke zin evenveel lettergrepen Maar nu niet meer, omdat het vaak toch enigszins belemmerd.

Ik vind je gedicht best leuk, eigenlijk. Ik vind alleen visualiseert nogal een lastig woord

[duivelaartje]

De afdrukken van mijn poten versieren
de grond waarop dieren voor mij buigen.
Onder luid gebrul deel ik vele orders uit
en kam ik glanzende manen aan de hemel.

Mijn zachte huid van bruin en goud verbeeldt
de zon die mijn lichaam verwarmt en bedekt.
Terwijl het zand onder mijn lijf doorvliegt
streelt mijn tong al het bloederige vlees.

Maar als de schemer valt en de sterren
in mijn mantel prikken, verdwijnt mijn prooi.
Ik knor en klaag over mijn thuisloze bestaan.

De morgenstond doet mijn ogen openen
en mijn schitterende tanden laten zien
dat ik de koning van Moeder Aarde ben.

---

Geen idee of het er beter op is geworden, misschien iets.

[gezweetwel]

Ik vind het al heel wat beter Hoewel het einde nog steeds nogal anti-climax-erig is...

[duivelaartje]

Ik ben ook nog steeds niet tevreden over het einde, ik weet eigenlijk niet met wat ik kan eindigen. Grrom.