[Verhaal]

[NecroDopey]

Een verhaaltje wat ik eens op een ander forum heb geschreven en waarschijnlijk slechts gewaardeerd kan worden door mensjes die wel eens online zo'n schietspelletje spelen. I know, beetje flauw en kinderachtig maar als het maar amusant is eh Had het aan een stuk door geschreven in een kwartiertje, dus zinsopbouw, hoofdletters etc kloppen vaak niet helemaal maar het resultaat is verder best aardig


En daar stond ik dan, slechts een bazooka in de ene hand en een shotgun in de andere...de spanning was te snijden, het zweet liep op me rug en mijn oren waren gespitster dan ooit te voren... De secondes tikten voorbij, terwijl de druk op mijn zenuwen toenam en een gevoel van verkramping de kop op kwam steken... Het moment was daar! Een lichte dreun in de verte die door de grond doordeinde en via mijn voeten mijn hersengolven bereikten maakten het beest in me los! De eerste twee kogels werden richting het geluid gestuurd en ontvangen met een jammerlijke gil... nog 3 te gaan.. opeens schoot de pijn door mijn rug en slechts door mijn reflexen was het mogelijk om aan de sperfuur van kogels te ontsnappen... Een snelle duik de hoek in, vervolgens een snoekduik richting de soldaat met de shotgun in mijn hand en de vinger op de trigger.. zijn angstige en definieve blik van zijn einde zorgde ervoor dat de adrenaline door mijn lichaam gierde... Terwijl de bloedspatten en stukjes hersen mijn gezichtvel belemmerden stond ik alweer klaar met een geprimde grenade om die derde op te vangen, die ons schouwspel vast met minachting heeft lopen volgen. Van boven plots veel gerinkel, lawaai en kabaal.. Mijn intuitie had het echter meteen door, een simpele afleidingsmanouvre.. mijn gren vloog de lege gang in en met een grimas op mijn gezicht rende de ongelukkige er recht op af...zijn verbazing was alom...zijn lichaam wilde naar voren en doorrennen maar zijn verstand zei hem terug te gaan..wat in een vertwijfelde stilstand resuleerde..lang duurde dit echter niet aangezien de ontploffing een eind maakte aan zijn problematiek... de vierde boven mij had weinig bewegingsruimte meer en de sadist in mij schoot slechts de fundering kapot om nog wat plezier aan hem te beleven.. met veel kabaal viel hij naar beneden en landde bewusteloos op de grond.. hij was slechts bewapend met een shotgun die ik de nu rode gang in schopte...Tijd voor wat ontspanning en pakte mijn crowbar om het spelletje af te maken.. Ik leefde me uit in ging totaal op in mijn zieke en morbide fantasieen die slechts in deze hectische tijden geoorloofd werden. Besmeurd met bloed, maar met een grote voldoening legde ik mijn armour en wapens opzij, stak een sigaret op en bekeek met minachting het slachtveld dat net had plaats gevonden..een grote innerlijke rust overmeesterde me.. Plots een felle steek in mijn achterhoofd... een verstard moment...vertwijfeling... het werd al snel rood voor mijn ogen en bloed spatte uit mijn mond... ik stortte ten aarde en voelde al het leven uit me vloeien... happend naar lucht als een vis op het droge zag ik in mijn ooghoeken dezelfde soldaat die ik in het begin al had neergeschoten voorbij rennen... dit was onmogelijk.. dit kon niet.. het hadden er 4 moeten zijn.... slechts 4...
Signing off, Dopey

Ik speel zelf soms Delta Force online, dus ik vond het een aardig leuk verhaal. Het is mooi om er met zulke spellen een complete film van te maken in je hoofd. Kennelijk doe jij dat ook en je schrijft het grappig neer.

Ik raakte alleen nogal bedroefd van de enorme lading Engelse termen. Nu weet ik wel dat je een 'shotgun' niet kan vertalen naar een 'schietgeweer' zonder een enorme registerbreuk te begaan, maar 'geprimde grenade' vind ik nogal ver gaan.

Het einde is trouwens leuk. Geeft een dramatische tint.

LUH-3417