Vrijdag weer bij mijn flirt geweest, dronken, stoned, afwezig. Het was leuk, alleen hij wil zoveel meer. Ik kan hem niet uitleggen dat hij rustig aan moet doen. Ik laat het maar over me heen komen, gooi nog een wodka naar binnen, voel niks meer, denk niet meer. Het is wel een lieve jongen, maar het is niet goed. Ook verslaafd geweest aan pep, zonder joints kan hij niet functioneren. Uiteindelijk vroeg hij hoe het nou zat tussen ons. Ik zei dat ik het niet wist, niet weet of ik wel wat wil, aangezien ik mensen toch altijd kwets, niet meer wil kwetsen. Hem niet, niemand niet.
Gister met D. naar mijn stamkroeg. We waren vrij dronken, voelden ons fijn. R. werkte, hij deed toch weer ontwijkend. Later ging het beter, konden we weer normaal naar elkaar kijken en lachen.
Veel gedanst, geouwehoerd met D. en anderen, beetje geflirt.
Mijn flirt was er niet, vond ik best jammer. Ik hoefde hem nu tenmiste niet meer te ontwijken in de kroeg.
Op een gegeven moment draaiden ze modern way van de kaiser chiefs. D. en ik dansten, ik voelde me opeens zo raar.
It's the only way of getting out of here
This is the modern way
Of faking it everyday
Ik voelde me gelukkig en depressief tegelijk. Drank, drugs, na drie maanden weer speed gebruiken, it's the only way of gettingg out of here. Dat nummer raakte me echt. Ik stond op de overvolle dansvloer te dansen, snikheet, biertje in mijn hand. Ik voelde me zo alleen, maar ook weer niet. Echt raar gevoel.
Mijn broer moest gister in het concertzaaltje werken waar mijn flirt ook werkt. Mijn flirt was er ook, zoende met een meisje. Toen ik dat net hoorde was ik niet eens verbaasd. Hij mag natuurlijk doen wat hij wil, ik zei vrijdag nota bene dat ik niet wist wat ik wilde, ik zoende vorige week ook met een ander, maar toch voelt het kut. Alle lieve dingen die hij steeds zegt worden ongeloofwaardig, terwijl ik zelf net zo ongeloofwaardig ben.
__________________
Digital ash in a digital urn.
|