Depressie???

[Dark Star Light]

Ey lezers, ik zit al een tijdje in de knoop met aantal dingen en ik heb erg veel moeite om me te uiten. Vandaar een nieuwe nick aangemaakt en ik hoop op reacties die me kunnen helpen.

De laatste aantal maanden zit ik erg in een dal; ik slaap slecht en onrustig (praat veel in mijn slaap), verder vergeet ik erg veel dingen en ben ik veel agressiever en emotioneler dan ik voorheen was. Alweer 3 jaar geleden heb ik mijn eerste paniek aanval gehad toen we in een zeer drukke disco stonden, toen ik opeens ging hyperventileren en echt naar buiten moest. Daarna is het niet meer beter geworden: ik heb het absoluut niet meer op plekken waar het erg druk is en ik ben ook plots bang voor bloed etc geworden. (voorheen kon ik er wel tegen, maar vorig jaar echt flauwgevallen toen ik een wondje in mijn vinger had)
Verder gebruik is zowel eten als sporten als 2 belangrijke uitlaat kleppen.
Laatste jaren niet echt rustig leven gehad, maar ik weet niet of het daar invloed op kan hebben, namelijk dat
- mijn moeder jarenlang zeer ernstig anorexia heeft gehad en veel in het ziekenhuis heeft gelegen
- mijn oma 3 jaar geleden vrij snel is komen te overlijden aan een vorm van kanker, maar dus ook weer vrij lang in het ziekenhuis heeft gelegen.
- we thuis financiele problemen hebben wat me erg bezig houdt wat ervoor zorgt dat iedereen thuis ook gestressder is en ik met niemand thuis meer echt goed kan praten. (ouders druk met eigen dingen, broertje puberteit)

Mijn vraag is nu eigenlijk of dit misschien kan zijn door hormonen (de pil) of iets, of dat dit toch meer op depressie of iets dergelijks tonen? Ik durf eigenlijk niet naar de huisarts te gaan, daarnaast weet alleen mijn vriend er wat vanaf. Heeft iemand misschien advies?

[madelief21]

Hey....

Het enige wat ik kan zeggen neem rust en ga jezelf niet lopen pushen van alles te gaan doen. Het zou kunnen zijn dat je een depressie hebt. Maar dat is toch ook niet zo heel gek je hebt nogal wat voor je kiezen gekregen. Verder hebben meerdere mensen eens in de zoveel tijd last van downe gevoelens. Misschien ben je wel bezig met het afsluiten van een fase in je leven vaak sluit je die af door middel van een kleine tot heftige depressie. Maar zie het maar zo dat je daar ook weer sterker uit zal komen. En misschien is het wel zo dat de pil effect heeft misschien een andere pil overwegen of stoppen met de pil ? Als je stopt kun je gelijk nagaan voor jezelf of het effect heeft gehad op je functioneren. Sporten is sowieso heel goed voor je. Goed dat je dat nu al doet. Misschien kan je terecht in een praatgroepje om wat ervaringen uit te wisselen met anderen, aangezien je aangeeft nogal gesloten te zijn over je emoties.
Maar vergeef het jezelf ........ niet te veel druk op jezelf leggen hoor.

Veel succes.

[Dark Star Light]

Dank je Madelief21. Het punt is met die pil dat ik er al zoveel geprobeerd heb en me van de ene nog zieker voel dan van de ander. Van deze pil heb ik geen lichamelijke klachten iig. Misschien dat ik het gewoon ga proberen of het daardoor komt door een maand of 4 ermee te stoppen. Een praatgroep is denk ik niets voor mij, ik kan wat ik denk niet goed uitdrukken in woorden. Emotioneel wil ik ook eigenlijk van niemand afhankelijk zijn.

[madelief21]

Hey,

Vervelend van die pil zeg. Waarom ga je geen dagboek bijhouden kun je toch een beetje proberen je emoties op papier uit te drukken.
Ook wil ik nog even zeggen dat een praatgroep er niet voor is om afhankelijk te worden van mensen. Het is juist een manier om je je te leren uiten. Je kan toch niet alles opkroppen.

[Jumpfrious]

heey, nog een tip, die al eerder is genoemd: houd een dagboek bij. er zijn wetenschappelijke onderzoeken naar gedaan, en mensen die een dagboek bijhouden schijnen minder depressief te zijn dan mensen zonder dagboek. als je elke dag 10 minuutjes rustig ergens gaat zitten en je belevenissen, gedachten en andere dingen die je kwijt wilt opschrijft kan dat best al wel helpen. sterkte!

[De #1 Baas]

Ga eens dronken worden of ga eens jonkos smoken in ieder geval iets om ff rustig te worden en de situatie eens op een rijtje zetten

[Dark Star Light]

Dankjewel voor de tips allemaal. Dat van dat dagboek zal ik eens gaan proberen. Ik ving ergens laatst wat op over st. janskruid en dat homeopatische geneesmiddelen. Heeft iemand hier misschien ervaring mee of weet iemand er wat meer over?

[madelief21]

Hey

Ja, st. Janskruid staat erom bekend een rustgevende uitwerking te hebben. Misschien eens een bad te nemen met een kruidenextract. Ga eens neuzen in zo'n tuinenwinkel waar je allemaal van die kruiden kunt kopen. Of natuurlijk een lekkere kruidenthee met st janskruid.

Sint Janskruid moet je niet gebruiken als je de pil als voorbehoedsmiddel gebruikt, het heeft namelijk een negatieve invloed op de werking van de pil.

Probeer naast sport (eten is niet zo'n heel goede manier ) manieren te vinden om je te uiten, bv. een dagboek en misschien bij een goede vriend(in) of iemand op internet of wat dan ook.

Hoi!

Vervelend voor je dat je je zo voelt. Ik kan me voorstellen dat dit soort problemen aan je knagen. Je ziet dan ook vaker dat mensen angst- en paniek- en.of piekerstoornissen oplopen

De bovenstaande forummers hebben je al aardig op weg geholpen en ik hoop dat ik je ook nog een stapje vooruit kan laten zetten.

Je geeft zelf al aan dat je een roerige tijd hebt meegemaakt. Dat is dan ook de katalysator van hoe je je nu voelt. Zie het als een system overload. Je had daarvoor al een bepaald gedrag, een bepaalde manier van met dingen omgaan, en jouw systeem is met al die vervelende dingen overbelast geraakt. Het kan zoveel niet verwerken. Dat kan. Dat gebeurt heel veel mensen. Dit is de oorzaak van hoe je je nu voelt.

Daarnaast kunnen andere dingen je systeem extra uit balans brengen. Denk aan alcohol, caffeine en andere stimulerende middelen. Zo het zo: je systeem staat al op scherp en door er stimulerende middelen in te gooien, wordt alleen maar meer gespannen. Laat ze dus voorlopig even staan. Dat heoft niet voor altijd, maar wel de komende periode waarin je minder lekker in je vel zit.

Overigens zou ik St. Janskruit laten staan, want recent onderzoek heeft uitgewezen dat het juist averechts werkt. Al sje het toch wilt gebruiken: gebruik het met mate en vergeet niet dat je met zoiets je probleem niet oplost. Het is een middel om je nu even rustig te krijgen, maar het pakt de oorzaken niet aan.

Dingen als je pil kunnen je systeem ook beinvloeden, maar over het aanzwengelen van pieker- of paniekstoornissen is mij niets bekend. Dat neemt natuurlijk niet weg dat het geen invloed heeft, maar ik zou daarvoor naar de dokter gaan. Laat bijvoorbeeld een lichtere pil voorschrijven - dat is sowieso beter.

Verder spreek je nog over dat je misschien denkt dat het een depressie is. Het kan inderdaad zijn dat je depressief voelt. Als je je in een schijnbaar uitzichtloze situatie bevindt, waarover je geen controle hebt, dan kun je een depressie ontwikkelen. Het is dus niet de oorzaak van je probleem, maar een gevolg. Ook hier hebben veel mensen last van.

Wat kun je nu het beste doen? Dat is de hamvraag.
1. Ga naar de huisarts. Je komt daar voor twee dingen. Ten eerste laat je vaststellen of je lichamelijk problemen, geen lichamelijke oorzaak hebben. Zo sluit je lichamelijke oorzaken uit, wat tegelijk je gemoedsrust versterkt.
Ten tweede vertel je hem over hoe je je voelt, wat je denkt dat het is en vraagt een doorverwijzing naar een psycholoog.

2. Laat stimulerende dingen voorlopig even staan.

3. Neem tijd om te ontspannen, zowel geestelijk als lichamelijk. Probeer af en toe de rust op te zoeken. Ikzelf loop altijd graag door het bos, maar ik kan me voorstellen dat je misschien iets anders rustigs wil doen. Probeer daarnaast te sporten. In ieder geval na je laatste school-, studie- of werkdag - liefst meteen dezelfde avond - om je af te reageren. En verder wat vaker in de week.

4. Mocht je nog een aanval krijgen, doe dan het volgende. Merk dat je een aanval krijgt. Verzet je er niet tegen. Probeer gewoon te observeren wat er in je lichaam gebeurt. Dat klinkt moeilijker dan het is. Je weet (nadat je bij de arts bent geweest) dat je gezond bent en je dat je je niet in een omgeving bevindt die gevaar voor je oplevert. Hou dat in je achterhoofd: je bent gezond, je bent veilig. voel gewoon dat je je zo voelt.

Ga vervolgens iets anders doen. Zet je hoofd even op een ander onderwerp. Ga sporten, ga chatten, ga wandelen, ik ken zelfs iemand die alle afzonderlijke lamellen ging schoonmaken - doe even iets anders, totdat je je weer iets rustiger voelt. Een aanval kan enkele minuten tot een aantal uur duren. Daarna is het voorbij.

Een goede (eerder genoemde) tip is ook om een dagboek aan te leggen. Beschrijf bijvoorbeeld daarin tijdens een aanval hoe je je voelt. Probeer dat zo precies mogelijk te beschrijven. Van top tot teen. En beschrijf wat er allemaal in je opkomt. Schrijf die gedachten helemaal uit.

Kortom: laat het komen, verzet je niet, en zet je gedachten op iets anders.

Heel veel succes en weet dat er heel veel mensen last van hebben. Meer dan je denkt, en zeker meer dan er laten blijken.

[Dark Star Light]

Dank Alluman en alle anderen,
Ik al wat extra informatie gezocht over kruidenextracten (boekje apotheek) en binnenkort ga ik denk ik zwarte malrosa (geloof ik) gebruiken. Deze kan wel in combinatie met de pil en daarnaast werkt het ook voor lichamelijke rust. Stimulerende middelen gebruik ik sowieso al weinig (af en toe cappucino, c'est tout) Momenteel heb ik het probleem dat ik niet veel tijd heb om te ontspannen. Ik sport minimaal 2 avonden in de week en nog een hele ochtend op zondag, en daarnaast heb ik een baantje voor 10 uur in de week. En daar weer naast ben zit ik in mijn eindexamen jaar en kan ik schoolwerk niet laten slingeren. Sowieso kan ik verplichtingen zeer moeilijk los laten, als het moet kan ik tot 2 uur 's nachts aan een werkstuk bezig zijn en mezelf vergeten.
Wat betreft de 'aanvallen'. Die aanvallen heb ik nog maar zelden maar het bedrukte gevoel is 24/7 er. Ik wil hier echt overheen en liever vandaag dan morgen. Ik ben nu een begin aan het maken in mijn dagboek trouwens.

Laatst las ik trouwens ergens dat een depressie aanstekelijk is, geloven jullie dat?

[Chloe Siere]

Probeer dingen te relativeren en niet te blijven hangen in oude patronen. Het is te lang geleden om nog echt met het overlijden van je oma te zitten. Oude mensen gaan nou eenmaal dood en veel oude mensen overlijden aan kanker en liggen in het ziekenhuis. Natuurlijk is het vervelend en naar, maar je moet er geen jaren over doen om daar overheen te komen. Daarbij zou je blij moeten zijn dat je moeder nu geen anorexia meer heeft. Het zouden geen grote issues hoeven te zijn.

De kans is groot dat je leeftijd inderdaad een belangrijke rol speelt.

[Dark Star Light]

Wow dat komt kut over Chloe Siere,
Ten eerste vind ik 71 niet oud en zal het altijd erg blijven.
Daarnaast vond ik het toen echt heel moeilijk om uberhaupt in een ziekenhuis te komen. Je hebt geen idee hoeveel ellende het toen allemaal met zich mee heeft gebracht toen. Uiteraard ben ik blij dat ik mijn moeder weer beter is. Ik ben iedere dag nog dankbaar dat ze nog leeft. Natuurlijk!
Dit is geen persoonlijke aanval ofzo, maar meer uitleg want dit geeft mij niet echt een goed gevoel.

Wellicht heb je gelijk en is het de leeftijd, maar dan nog wil ik weten wat ik er nu mee moet..... daarom opende ik dit topic.

Chloe Siere schreef op 29-09-2006 @ 23:27 :
Probeer dingen te relativeren en niet te blijven hangen in oude patronen. Het is te lang geleden om nog echt met het overlijden van je oma te zitten. Oude mensen gaan nou eenmaal dood en veel oude mensen overlijden aan kanker en liggen in het ziekenhuis. Natuurlijk is het vervelend en naar, maar je moet er geen jaren over doen om daar overheen te komen. Daarbij zou je blij moeten zijn dat je moeder nu geen anorexia meer heeft. Het zouden geen grote issues hoeven te zijn.

De kans is groot dat je leeftijd inderdaad een belangrijke rol speelt.

Ik mag hopen dat jij geen hulpverlener wordt - of kinderen krijgt.

[Chloe Siere]

alluman schreef op 30-09-2006 @ 19:34 :
Ik mag hopen dat jij geen hulpverlener wordt - of kinderen krijgt.

En ik denk dat jij weinig bakt van de psychologie.

Chloe Siere schreef op 01-10-2006 @ 05:43 :
En ik denk dat jij weinig bakt van de psychologie.

Gezien het voorgaande hecht ik erg weinig waarde aan jouw mening.

[Chloe Siere]

alluman schreef op 01-10-2006 @ 11:46 :
Gezien het voorgaande hecht ik erg weinig waarde aan jouw mening.

Ik hecht sowieso geen waarde aan jouw mening aangezien het onzin is.

Zo is het wel weer genoeg, ga elkaar maar via mail of msn of wat dan ook afkatten, maar niet via het forum en zeker niet in andermans topic dat om iets heel anders draait.

[Chloe Siere]

Dark Star Light schreef op 30-09-2006 @ 19:01 :
Wellicht heb je gelijk en is het de leeftijd, maar dan nog wil ik weten wat ik er nu mee moet..... daarom opende ik dit topic.

Ik weet wel dat het kut is. Jij ervaart het tenminste nog steeds als kut. Ik gaf alleen aan dat dat het gene is wat moet veranderen en wat kan veranderen. Je moet leren anders tegen die dingen aan te kijken en dat zal je helpen. Sommige mensen kunnen dat goed alleen, anderen hebben daar hulp bij nodig. Dat jij er na 3 jaar nog dusdanig erg mee zit dat het je leven beinvloedt, geeft aan dat je het tot nu toe niet alleen redt. Misschien moet je er dus eens met een buitenstaander over praten (dwz een psycholoog).
Naja, je geeft niet aan dat het echt een grote invloed op je leven heeft, maar je noemt het wel. Als je er echt nog erg mee zit, telt dus het bovenstaande.

Overigens kan een dagboek inderdaad een hele goede manier zijn om dingen voor jezelf helder te krijgen. Vaak krijg je dan een beter beeld van de zaken waar je nou echt mee zit. Het lijkt nu nog een beetje gissen, maar ergens weet je het waarschijnlijk wel. Het is sowieso gewoon een goede uitlaatklep. Er bestaan ook therapievormen (in de kinderschoenen) die dit zelfs als belangrijkste onderdeel hebben.

Probleem is alleen dat je honderd keer tegen iemand kunt zeggen 'je moet leren om dit te doen' of 'je moet in staat zijn om dat te doen', maar dat wist ts zelf ook al wel, dat was nou net het probleem, dat dat niet lukte.

[Dark Star Light]

Dank voor jullie reacties, weer. Ik ben bang dat ik meer advies niet zal krijgen omdat er weinig anders is om te doen. Ik zal toch zelf stappen moeten ondernemen. Om te beginnen ga ik een tijdje van de pil af om heel die hormoontroep eens uit mijn lichaam te hebben. Daarnaast ben ik begonnen met een dagboek, al moet ik zeggen dat ik iemand ben die dingen die in mijn ogen niet werken, vrij snel opgeef. Maar ik beloof mijn best te doen .
Mocht er geen verbetering zijn tegen het einde van het jaar, zal ik echt naar een dokter stappen.
Chloe Siere, dank je dat je je mening toch nu wat meer onderbouwt hebt. En alluman bedankt voor het opnemen voor me, maar nu weer lief zijn voor elkaar!

[Chloe Siere]

Sarah schreef op 01-10-2006 @ 21:37 :
Probleem is alleen dat je honderd keer tegen iemand kunt zeggen 'je moet leren om dit te doen' of 'je moet in staat zijn om dat te doen', maar dat wist ts zelf ook al wel, dat was nou net het probleem, dat dat niet lukte.

Ik zeg toch dat ze dan misschien naar een psycholoog moet, of niet?

[mentalmutant]

Hallo,

Ik zit sinds 3 jaar en al wel langer met ernstige slaapproblemen, waardoor mijn sociaal leven erg verstoord wordt. Ook een angstneurose is als diagnose (na 8 jaar rondgehuppeld te hebben in het GGZ wereldje, wordt je niet vrolijk van).

Momenteel gebruik ik voor de angst en onrust, gejaagdheid en nerveusiteit een door de psychiater voorgeschreven Benzodiazepine,= een kalmeringsmiddel tegen paniek en angst.

Het helpt ERG GOED, en als je het voor het eerst inneemt en verder nog nooit medicatie hiervoor hebt gehad, dan weet je niet wat je overkomt na het innemen van Alprazolam (Xanax). Dit is een bekend middel tegen angst en onrust.

Het zijn veilige middelen, maar wel moet ik toelichten dat deze middelen een verslavende werking hebben en onderstreep dat als waarschuwing. In de boeken staat dat het middel tijdelijk voor rust en kalmte in je leven zorgt, waardoor je even op adem kunt komen en drie weken door dit middel zou kunnen herstellen en weer in je evenwicht komt.

Maar gebruik het middel niet te lang, anders ontstaat het gevaar dat je een in wat ze in medische terminilogie "tolerantie" noemen!!..dat betekent dat je steeds meer zgn..benzodiazepinen nodig bent om hetzelfde effect te bewerkstellingen. In mijn geval gebruik ik al een half jaar Alprazolam,..en dus alles medicatie die eindigt op ...lam of ...pam (de bekende pammetjes en lammetjes, benzodiazepinen) zijn erg goed tegen onrust en angst, maar helaas verslavend, dus OPPASSEN GEBLAZEN, ze zorgen voor tijdelijke ECHTE rust, maar na 1 maand zal je er verstandig aan doen het middel weer af te bouwen, misschien kun je in die maand dat je van dit middel rurstig wordt de vinger erop leggen wat jou triggert en waarom je angstig en gejaagd bent, dus niet alleen de medicatie die ik noem, dat is symptoombestrijding en de helft van het verhaal.

De andere helft is de onderliggende oorzaak uitzoeken en dat kun ALLEEN JIJZELF doen. Daar kan niemand je bij helpen, het heeft verband met je gevoelsleven en emotie's en dat is voor een ieder uniek snap je

Waar ik momenteel mee bezig ben, is uit te zoeken wat er voor behandelmethoden zijn in het alternatieve circuit en geloof me, dat is al net zo'n ondoorzichtige wereld als de reguliere psychiatrie. Ik ga nu proberen of mediatie tot iets gaat leiden en heb hiervoor vandaag met een therapeut uit mijn omgeving over gesproken en mijn kernproblemen toegelicht. Morgen hoor ik via de mail of hij iets voor mij kan doen.

Zit dus ook ALTIJD met dat drukke gedoe in mijn hoofd, s'avonds in bed ga ik hele monologen met mezelf houden, laat de dag voorbij komen en anticipeer me vervolgens weer op de volgende dag etc. etc..dus piekerstoornis..Xanax / Aprazolam is daar een hulp bij, alleen heb ik ook al meer nodig dan 2 a 3 pillen per nacht, anders val ik weer niet in slaap...lastig hoor!! en moeilijk.

Het beste kun je je huisarts inlichten over je angst en onrust, hij heeft immmers geheimhoudingsplicht en beroepsethiek waar die zich aan moet houden en bij een arts ben je in vetrouwde handen, het is dan ook absoluut niets om je voor te schamen, gelooof me je bent niet de enige.

Leg je de kernproblemen dus voor aan je arts, dan denk ik dat hij je een benzodiazine voorschrijft, zoals onder andere Diazepam (Valium dus), Midazolam, of Temazepam (een inslaper)...

Hopelijk heb je iets aan deze informatie.

Groetjes van Bennie van Dijk

address@home.nl

Of het door de pil is gekomen weet ik niet zeker, maar ik vermoed dat ik door die hormonen ben teruggevallen. Heb in november/december een terugval gehad, wat begon met paniekaanvallen in de vorm van dissociatie en hyperventilatie en eindigde in een depressie. Ik heb de pil anderhalve maand geslikt (van begin oktober tot half november). Eind december was ik er weer helemaal bovenop. Nogmaals, ik weet niet zeker of het door de pil kwam, maar voor mij geen hormonen meer! Ik denk dat het goed is om een tijdje zonder pil te proberen.

[Lotte]

Ik weet het niet helemaal zeker maar een depressie heeft volgens mij op zich zelf al met hormonen te maken. Het heeft in ieder geval altijd nut om hulp te zoeken als je voelt dat het niet goed met je gaat

Is dat onderzoek over st. janskruid waar? Had namelijk altijd het gevoel dat het wel enigzins werkte maar het kan natuurlijk ook gewoon als placebo werken.

[mentalmutant]

hallo,

Ik heb ook eens "Nervofit" van de drogist gehaald. 10 euro betaald voor 90 pilletjes en bij mij is de onrust ZO HEFTIG dat het helemaal NIETS hielp, dus idd volgens mij gewoon een placebo effect en het kost alleen maar geld en het is pure geldklopperij, die middeltjes bij de drogist zijn dan ook geen cent waard en sorteren geen enkel merkbaar effect, BIJ MIJ TENMINSTE NIET!!

MvG ICT ing. Bennie van Dijk

address@home.nl