FINALE: Het beste DoP-gedicht van 2006

[Reynaert]

Dag DoPpers,

De voorronde is afgelopen en nu volgt dan eindelijk de finale-poll. Dus stof de pakken oliebollenmix af en steek vast wat vuurpijlen aan want dit beloofd een knallende afsluiter van de wedstrijd te worden. Natuurlijk is er weer een schitterend overzicht beschikbaar waarin alle resultaten verwerkt zijn. Je kan de Excel-sheet hier downloaden! In het vorige topic kan je lezen hoe de voorronde is afgelopen. Alle gedichten die méér dan 1 geaccepteerde (d.w.z. in het topic genoemde) stem hebben gekregen zijn door naar de finaleronde. Het gaat om de volgende gedichten:

Een Pinksteravond. van Touché
18. van gezweetwel
Micke van Reynaert
Ik ben een binnenstadsslenteraar van vidaaa
Luchtweg van Zepp

Hieronder vind je alle 16 gedichten die de finaleronde hebben gehaald. De procedure is vrijwel hetzelfde als de voorronde. Stem op het gedicht dat jij het beste gedicht van 2006 vind. Je hoeft die stem niet te verantwoorden, hoewel het in een finale-poll natuurlijk wel extra leuk is als je dat doet. Wel is het verplicht om te posten op welk gedicht je stemt. Wanneer je dat niet doet is je stem ongeldig!
Je kan stemmen tot de jaarwisseling, dus tot en met 31 december 2006, één voor twaalf (23:59). Alle stemmen die eventueel daarna nog binnen komen zijn niet meer geldig. Het gedicht dat op 1 januari de meeste geaccepteerde stemmen heeft wordt de winnaar van deze wedstrijd.
Verder wil ik jullie nog even bedanken voor het stemmen in de voorronde. Ik hoop ook dat iedereen weer meedoet met de finalepoll. Rest mij niet anders dan jullie veel plezier met het einde van deze wedstrijd te wensen!

Prettige feestdagen en een poëtisch 2007,

Reynaert

[Reynaert]

Selma. - CSN

1.
Selma weet waar ze heengaat, dat is met name
niet naar huis. En ze vraagt niet hoe je daar komt,
of hoe lang het nog duurt, maar haar geduld
wacht voorzichtig.

Vannacht heeft ze gedroomd dat ze een pauw was:
voor haar ogen
veranderden we langzaam in vogels. (Zij als laatst,
wij in fazanten.) Ze heeft het over een man

op een paard die zulke dromen inrijdt
en geen onderscheid maakt tussen zandweg
of vleugels. Toch raakt hij ons nooit, misschien
zijn we nooit meer geweest dan onze restanten.


2.
Het is niet altijd donker, af en toe
regent het harder dan ooit. ’s Middags
drink ik thee en lees in haar schrift.
Ze weet van alles een beetje:

‘Salisbury cathedral from the meadows’
komt uit 1831. Onder de hypothalamus
hangt de hypofyse en Drenthe
lijkt op een fietser.

Wanneer het wel donker is,
kun je alle kanten op wijzen en zeggen:
“Kijk, daar is Selma

en ongeveer hier is ze ook.”


3.
Eigenlijk is ze een geverfde muur, zo één
die al eeuwen twee beschavingen scheidt.
Hier sta ik, en aan de andere kant, waar zij
had moeten zijn, is ze niet, omdat ze dus al
die muur is. Maar de laatste tijd
begint ze barsten en scheuren te vertonen.
Waar begin ik opnieuw? Ook de vragen
stapelen zich op als bakstenen.


4.
Want wat denkt ze, dat de grond
zwaar genoeg is om van haar
iets te maken, zoals een boekenlegger
of de lievelingspagina zelf? Zelf zit ik

zonder uitweg aan haar bed, ik vraag
me af hoe ze weer terugkomt, of
hoe lang het nog duurt en mijn geduld
breekt voorzichtig. De klok
en de dokter doen beide eindeloos
over hun rondes.


5a.
Wolven trekken door de regen,
Selma slaapt,
ik staar naar haar,
er wordt gezwegen.

Muren vallen uit elkaar,
wolven trekken terug het bos in,
Selma slaapt,
ik staar naar haar.

Wat niet verandert:
magie is altijd hekserij,
geuren en klanken blijven onzichtbaar,
Salisbury staat er eenzaam bij
en Selma slaapt,
ik staar naar haar.

5b.
Buiten is het koud.
Niets helpt.


6/8 in 2-en - Halogeen

de maat is als de arm
van mijn moeder die me
in slaap sust zoals
de vissers hier hun vangst
op waarde schatten

het deinen laat niets
uit het ritme van deze
uterische greep ontsnappen
en mijn wereld die
opgedeeld in tweeën op
en neer beweegt dwingt
me dichter bij mezelf

ik kijk tegen haar op als
ze een wiegelied liegt
over onaanraakbaarheid
en als ik eindelijk slaap
biecht ze op dat ze niet
meer weet hoe ik ontstond

we kijken frontaal naar de slinger
van onze persoonlijkheid als hij
zwaait van links naar rechts
terwijl hij van bovenaf werkelijk
achtjes draait; op zijn zij is dat
oneindig


Sarajevo, Sarajevo - Rita Pavlovic

Omdat ik kom uit een plaats van de dood en de honing,
kan ik de wereld aanschouwen zoals jij hem niet zag.

“Ik ben het kind van duizend dromen en één nacht.”
fluisterde ik elke keer als jij de gedachte vormde
van mij te houden

en je droomde van eindeloze dagen
waarin wij slecht knipsels van kranten zijn.
(we maken zo allemaal wel onze fouten.)

Angst is een wezen dat niet weg is te jagen
en alles scheen te verdrinken in stilte en niets.
De krekels die dronken,
mij niet met rust konden laten:
“Kom meisje, kom, snel het groenste gras in.”

Je hoort mij nog zingen in dat andere land
waar de mijnen zich slijpen aan het volgende kind.


Werelds waan zin - Zepp

Zet speakers zachter get back
to basic want de tijdbom waarop wij
broeden dreigt ons op te blazen.
Dit is het tijdperk
sprookjes zijn slechts zoet-
gebakken herinneringen, de werkelijkheid
liet Hij te lang sudderen in eigen sop, is nu
aangebrand, hard. In paniek grijpen wij terug
op wapens want geweld schijnt het gekwelde
mensenhart te sussen. Soms komt
het leven met zijn been tussen spaken
het ene moment blaak je van gezondheid
(voedingssuplementen)
het andere moment braak je gezond verstand
geef maar over, bewaar het in een plastic bak
want ooit zal het schaars en slechts op de bon
verkrijgbaar zijn. Leef vol dronken geluk maar
drink met mate.

Soms vloog er in je roes een helikopter met
propellers als een opgefokte slagroomklopper.
Hij guilloteerde keer op keer de kop van de Heer
en liet hem over-romp-eld achter.
(zijn hoofd tolt symbolisch nog eeuwenlang na
in een hemels gestileerd luchtkasteel.)

Vervolgens bewoog het gevaarte hyper ventilator
boven hoge torens zo modern als New York rond
half zeven en zevenendertig seconden en stevende
halsoverkop op zijn doel af

de landing kwam te hard/laat

in een wereld waar iedereen hysterisch rond rent
en mensen in helikopters soms plotseling blijken
te sterven

het laatste bericht valt dan met bakken uit de hemel:
Geachte Dames en Heren, dit is het einde van de wereld
maar wij wensen U nog een prettige avond.


Aan de muur van het paradijs - CSN

Aan de muur van het paradijs
hing met hanige poten en haastig geschreven,
alsof de man die hem ophing opeens
door een vijand van huis was verdreven,
een brief. Een boodschap wellicht.

“Wat wij leren van de schoonheid
is wij bestaan uit grootheidswaan.
Elk onheil is een vals alarm,
totdat wij werkelijk vergaan. Ik zocht

en riep en redding kwam: zij sloeg mij eerst
in het gezicht. Ik zwicht voor altijd voor de vlucht
en ren dit panorama uit. De lucht

is een weldoorbloede vrouw van adel.
Ik ben Mohammed en wacht op een berg.

Einde bericht.”


Ik wil graag kwijtraken in iemands zomerjaszak - Porcelain

opgevouwen opgeborgen op een droge zolder
waar alleen maar mensen komen om de waakvlam
aan te steken en soms kinderen met pretlichtogen
voor een avonturentocht door ’t vroeger van hun
ouders en een enkele verdwaalde spin die wacht
en wacht en wacht en langzaam één wordt
met zijn web en sterft.

al kwijtgeraakt bedenk ik over al mijn achttien
jaren hoe ze waren en hoe ík was en op wie ik was
in welke klas en hoe ik vroeger schatten zocht
op zolder en met wie ik met een paraplu de kast
afsprong omdat we wilden zweven en ik leer mezelf
met al die stukjes steeds wat beter kennen tot het
zomer wordt en warm.

dan vinden ze me terug en ben ik wat verkreukt
en ruik ik wat naar gruis maar ik word vergenoegd
begroet en op de hand gezet en ik heb een seizoen
gemist dus loop een stukje achter maar het hindert niet
en ik kan nog zoveel bedenken dat ik over-
denken moet dus kruip ik dan misschien wel stiekem
in een winterjaszak.


Groeten uit Noorwegen - Reynaert

Brokkelig asfalt brengt me buiten mezelf
en veruit het verste naar het noorden.
Nog nooit zó van richting veranderd
dan daar waar stapels licht en wolken
zich op watervallende bergen werpen.
Ja, het land huilt hier.

Ze zeiden: van teruggaan willen we niet horen.
Alle wegen leiden naar het noorden
en elke weg heeft hier maar één baan.
Natuurlijk kan ik hier niet vandaan,
de zon zou me zien vluchten
want ze sterft al nachten niet.
En het is waar; niemand wil zijn
slechtste verleden opnieuw beleven
als er geen nieuw kjørefelt is
om in te slaan.

Ik heb allesverslindende gletsjers beklommen
en legendes gehoord over het noorderlicht.
Zwanen die te ver naar het noorden vliegen
vervriezen en vallen verstrikt in blokken ijs.
Wanneer ze met hun vleugels slaan
raast het licht de hemel in, Aurora is
een stervende zwaan.
Er is een begin van besef:
volgens mij vloog ik te ver
van je vandaan. Onder mij
kraakt smeltwater het
dordroge gesteente tot gruis.
Begrip grijpt me bij de keel.
Ik bevroor
en ben je kwijt geraakt.


Logé - Reynaert

na het schommelen met een walkman
in groezelig zacht gras liggen
(ja, ik wilde het wereldrecord en
probeerde echt over de kop te gaan)
en om dan te horen met één oor
dat we binnen verder mogen dromen

er is zonwering die het licht
in stroken stof schuifelt
op tafel slaapt haar kat
die bouwe schijnt te heten
dat is iets frieslands
ze zegt het alsof ze zelf frieslandse is
buiten brandt de avond
kruimelig dicht
komt ze bij me liggen en
laat me de koelte van de vloer voelen

morgen gaan we zwemmen
als je op het water kijkt
liggen er ongrijpbare lichtkringen
misschien weet zij hoe die ontstaan
ik fluistervraag haar
ze doet alsof ze slaapt, giechelt
over ongeveer twaalf uur
herken ik je aan je gele handdoek
of het hese roepen van mijn naam

nooit meer zal ik kunnen slapen
want er is teveel zomer dit jaar
morgen gaan we zwemmen zegt ze

we gapen

[Reynaert]

Stormwindmaker - Thoughtful

Er zit een weerman in mijn hoofd; ik vraag of het al winter is,
hij weet het niet, hij weet niets behalve dat, en dat wil ik niet weten.
Het is storm in het noorden en met de zuidwestenwind komen wat
vlagen van vlinders maar de meesten redden het niet, het waait te hard
en de wolken weten ook niet meer waar ze moeten zijn.
Welke kant op? Ik wilde dat hij bij de politie zat maar hij weigert af
te haken van wat hij altijd al deed, ik kan het hem niet kwalijk nemen,
het leven is niet anders, niets anders dan anders willen zijn
en dan toch hetzelfde blijven en niet eens dat. Wie geeft
leiding aan mijn hoofd? Ik zoek geen loodgieter ik zoek iemand die
precies kan vinden wat ik wil en waar ik het ook alweer gelaten had.
Niet sleutels, maar anders. Ik zoek een stormwindmaker.


De wereld moet gereanimeerd. - vidaaa

Indertijd was het een kinderdaad. Inderdaad was het een kindertijd. Alle natuur moet weg en vooral de grote stukken bos. De beestjes in het mos maar ook de bukkende giraf en liefst wat sneller dan de wolken. Je mag niet leven op de wereld maar als je snel bent heb je nog een hutje in je eigen land. Stel dat je hier de zwarte nacht ooit zou bevolken. Laat al je kennis varen als een rimpel op een meer en meer en meer en er is ruimte dus waarom ook niet zolang de reigers in het riet de rol van kindervriend vertolken. Niemand weet of de Sarphatistraat bestaat maar er zullen elke dag sirenes luiden. Niemand weet of het Safaripark vergaat maar er zullen vaker vogels vliegen naar het zuiden. De wereld wordt geanimeerd. De wereld moet gereanimeerd. En in het vlieden van het meel ligt straks het gisten van het brood. En in het doden van de dag ligt straks het dagen van de dood. En in een licht van ver verlangen sissen suizen streven slangen want als tuinen blijven hangen en als de engelengezangen en ook je dagen dromen vangen zal het leven niet meer zijn –

dan paradijs –


Eerst daar waar de dwaas zich vrij waant. - xineof

‘De goede wil is – unqualifiedly – het hoogste goed.’
Doch de mijne is zwart, ja niets!, ik predik u.
- WANT WANNEER JE ME STAK!!! WERD ALLES…. Z-W-A-R-T . -
Maak me van kant.

Maak me van Nietzsche, maak me van
‘das allernichtsmehrheiligen ’.
Maak me van je, neem me tot je!
Neem me, want in de ruwe diepten stiet ik uit.
En spiegel hard de waarden af,
tegen de leegte van de hopelozen.

Hopeloos zijt gij, welke verkondigt
in vrijheid en autonoom te zijn!
Verwerpelijk zijt gij, welke durft te achten
dat waarop u uw samenleving claimt te bouwen.
‘Gij zijt Petrus en op deze steenrots zal ik mijn kerk bouwen.’
- Niet relevant! Niet relevant? Doch vernietigt. Vernietigt! -

Durf te denken.
Uw waarden zijn leeg verworden;
Eerst daar waar de westerling zich vrij waant.

‘Het is dood! Het is dood!’. Wat houd ik over?
Het is dood. Nee, daarnaast. Wat houd ik over?
Niet slechts het omgekeerde, nee! Nee!
Zoveel uitvluchten. Er is niets absoluuts. Of is er?

WANT. Voor mij weet ik de liefde!
En schreeuwende killende tranen kwamen,
wanneer ik dacht – na overmoed - ‘Is díe waarde dan, dan… niet?’
Zij is er wel, mijn lief, zij is er!
Houd me vast, maar huilt wanneer u bezint;

Leg mij toch de liefde uit.
Zij en de hare kunnen wél, in positieve term. Maar.
- Want de oplossing is ’t niet! Huil? De oplossing is het niet! -
De rest, juist dát wat nodig!, is niets. Is niets, is leeg:

De waan -‘zin’.
Filosofen flikkeren. In putten.


Een Pinksteravond. - Touché

Zo 's zomers lijkt de wereld wel een gat,
waarin de grachten, huizen, bomen,
kroegen, stad; de mensen en hun dromen
en de jouwe en de mijne, de ruimte en de tijd
als vanzelf verdwijnen.
Heel stil en klein klinkt nog wat zondaars
werd beloofd, de echo van genade kruipt
als klimop door de tuinen, vult de oren
van de doven, verlaat de jouwe en de mijne.
Schudt het hoofd.
Judas is mijn naam, mijn vrienden
spreken alle talen, hun monden maken
poëzie en grappen en verhalen. Mijn mond
is slechts een kus, een snik, ik versta
ze niet. Ik weet van jou, van mij en
van verdriet. Ik doe alsof het licht
boven mijn kruin nog brandt; en knik.


18. - gezweetwel

er is niks
dat ik niet wil voorlezen op mijn begrafenis
behalve dat er altijd uitzonderingen bestaan
en dat ik hoop ze ontmoet te hebben in mijn
korte zijn

nee ik hoef niet eens te zien dat huilen dat
afgebroken praten dat rijen zwarte zwijgen

(alsof de dood iets van vroeger is toen
alles zwart/wit lang/kort helder/donker
en nee nu niet meer nooit)

ik wil dat niemand zegt dat ik nog leef
zelfs niet in de gedachten hemel hel hier
want dat troost toch geen mens

en in de trillende kopjes, het schokkende snikken
van mijn moeder mijn vader mijn broer mijn zus
in de stille stoel de kale kamer de fiets in de garage
zal ik niets anders meer doen dan
ontbreken


Micke - Reynaert

Mijn beste wil op aarde
vind je veel te vanilla
voor een echte beste wil.
-Vergeet die maar, zeg je dan,
en verzinzamel een nieuwe wil
die wel de wereld plukken kan.
Je koffers staan al klaar.
Nooit uitgepakt want dat
is stilaan toegeven dat je
ooit stil zal staan.
Waar we heen gaan?
Volgens jou vooral naar
verdriet en slechte
weerstomstandigheden.
Het deert je niet (mij wel),
je gemoed blijft vervreemdend flipperen.

We omhelzen elkaar alsof we afscheid nemen
van wat we later zullen noemen 'zoals we waren'.
We denken hetzelfde:
Zoals je nu bent zie ik je nooit meer terug.

Het is tijd. Weldra varen-vliegen-vluchten
we voor altijd van onszelf vandaan.
-Kijk eens, zeg ik, en ik wijs over je schouder.
In de lucht kan je onze terugkeer al zien staan.


Ik ben een binnenstadslenteraar, - vidaaa

Ik ben een binnenstadslenteraar,

vooral als de lente haar winkels ontluikt
en de meisjes hun halsje, kom speel me
een walsje nu ik stoeptegels ruik.

En ver in de hoogte speelt de beiaardier
over vroeger en moeder en hier ’36,
toen vader twee enkeltjes Neerbosch-
Oost later (hij was niet zo’n prater)
een dubbeltje miste.

We wisten het niet en we
drentelden rood door den lente wat rond.
Het verse viooltje verkleurde je wangen,
het doet mij verlangen naar een krans
op mijn graf.


Luchtweg - Zepp

Ik heb me neergelegd bij jouw
surrealistische manier van ademhalen, je borst die
bergen en dalen schept met daartussen een ruimte
voor mij om in te verdwalen

of uit te waaien. Waar mijn haar, tot een zandkleur geblazen, aureooltjes
maakt en wegvalt. Waar woestijnenlucht wervelt waardoor
mijn stem doofstomweg onder gestormd wordt.

Langs je longen span ik dan mijn was-
lijn voor lijn tot al het oud zeer en vers
gemis uitgeplozen, opgevouwd of weg
geblazen is, en pas als mijn trommelvlies
op knappen staat

knijp ik argeloos mond en neus dicht.

[Lavender]

Mijn stem gaat naar Selma van CSN, omdat het mijn aandacht van de titel tot de laatste regel had. Er zitten fantastische vondsten in en ik geef alle verdere lof die ik kan bedenken, maar die ik hier niet zal schrijven omdat het CSN misschien naar het hoofd zal stijgen.

[Fayelinde.]

Een Pinksteravond van Touché, omdat ik grote liefde voel voor de rijm.

[Touché]

Aan de muur van het paradijs, CSN.
Ik heb hem ooit in mijn agenda geschreven, zo mooi vond ik hem.

[Vogelvrij]

18. van gezweetwel.

Maar eigenlijk voornamelijk omdat CSN's gedichten van Jozef het is... het niet gehaald hebben, dat blijven voor mij de beste van 2006. Maar goed, uit dit rijtje vind ik 18. het mooist

[gezweetwel]

Kort lijstje:

*Halogeen - 6/8 in 2-en (omdat het einde lief en mooi is )
*Porcelain - Ik wil graag kwijtraken in iemands zomerjaszak (omdat het nostalgisch op een goede manier is)
*Vidaaa - Ik ben een binnenstadslenteraar (door het woordspel en de simpelheid)
*CSN - Selma. (ambitieus, respect afdwingend, kunstig)

Maar alweer ga ik voor

*Touché - Een pinksteravond (omdat het origineel is, en me telkens weer doet glimlachen op het eind)

[Neushaar]

Groeten uit Noorwegen - Reynaert

[dromenvanger]

De gedichten die ik nog mooier vond dan de andere:

Sarajevo , Sarajevo
Erg pakkend.

Een Pinksteravond
Omdat het zo heerlijk loopt, omdat ik "mijn vrienden spreken alle talen" zo mooi vind en ik het een mooi gedicht vind.

Maar ik kies voor Selma van CSN, hoe vaak ik het ook herlees, ik blijf het mooi vinden en ach, het doet me iets.

[Elfe]

Ik heb op 'Ik wil graag kwijt in iemands zomerjaszak' van Porcelain gestemd, omdat ik de titel heel erg mooi vind en het gedicht zo mooi nostalgisch, als dat het juiste woord is.

[Goede Fee]

Sarajevo, Sarajevo - Rita Pavlovic

Deze ontroerde me al toen ze hem postte.

[FIEloSOOF]

De wereld moet gereanimeerd. - vidaaa

om het geniale woordspel

[juni]

FIEloSOOF schreef op 23-12-2006 @ 22:32 :
De wereld moet gereanimeerd. - vidaaa

om het geniale woordspel

[LiefsvanHier]

Deze keer toch Rita Pavlovic met Sarajevo. Omdat deze mij bij is gebleven en omdat zij me heeft geraakt met haar gedicht.

Een zalig kerstfeest aan u allen, als dat hier even mag .

[Porcelain]

Ik word er een beetje gek van- ik denk elke keer 'yeeh hier ga ik op stemmen' en dat dan bij ongeveer elk gedicht. Ik ben eigenlijk best trots op dop van het afgelopen jaar.
Wat ik nog te zeggen heb (niet alle gedichten staan erbij, over sommige gedichten heb ik gewoon niets meer te zeggen):

Selma. is zo mooi omdat het zo groot is, een hele film, het heeft wel een beetje een plaatsje in mijn hart.

6/8 in 2-en onderschrijft voor mij het begrip intense poezie al weet ik niet of meneer de schrijver dat zo heeft bedoeld. Het is zo mooi sereen.

Sarajevo, Sarajevo is heel speciaal, zoiets is hier niet vaak geschreven. Het heeft echt karakter.

Werelds waan zin is cool.

Aan de muur van het paradijs- 'ik ben Mohammed en wacht op een berg' zit nog steeds wel eens onophoudelijk in mijn hoofd.

Groeten uit Noorwegen is een heel mooi reisverslag, draagt sfeer mee.

De wereld moet gereanimeerd is ongelooflijk goed- waarom heb ik dat eigenlijk niet eerder gezien? Het ritme, het woorspel <3.

Eerst daar waar de dwaas zich vrij waant had de spokenword versie moeten zijn- eigenlijk. Die is zo mooi.

Een pinksteravond had ik ook eerder goed moeten lezen, ik voel rijm maar ik lees hem niet .

18. heeft een hele mooie droevige eindstrofe.

Luchtweg blijft ook in mijn hoofd hangen. Goed over nagedacht.

Zie je wel. Naja, voorkeuren:

Selma, 6/8 in 2-en, werelds waan zin, de wereld moet gereanimeerd, een pinksteravond.

Ik heb gestemd op 18 van Gezweetwel.

[=zwart wit=]

aan de muur van het paradijs, groeten uit noorwegen, de wereld moet gereanimeerd, een pinksteravond.
het wordt tóch "aan de muur van het paradijs".

De poll is gesloten?

Ik wilde graag stemmen op "De wereld moet gereanimeerd" van vidaaa. Ik doe het wel als het weer kan en anders wil een forumbaas hem misschien toevoegen?

[Porcelain]

Shit, ik ben vergeten te stemmen:/

[LiefsvanHier]

Thoughtful schreef op 31-12-2006 @ 19:29 :
De poll is gesloten?

Ik wilde graag stemmen op "De wereld moet gereanimeerd" van vidaaa. Ik doe het wel als het weer kan en anders wil een forumbaas hem misschien toevoegen?

De poll is om middernacht gesloten. (31 december 2006 dus).

[robje90]

De poll was gisteravond al dicht! Lang voor 12 uur!
Ik wilde ook gaan stemmen..

[Reynaert]

Het gaat om wat je post, in principe doe ik niets met die poll. Dus je stemt telt gewoon mee TF. robje90 je had je stem gewoon kunnen posten en dan was hij meegerekend. Maar vooruit, omdat er zo weinig stemmen zijn mag iedereen die nog niet gestemd heeft vandaag of morgen zijn/haar stem posten, we kunnen nu toch nog niet echt van een eind-uitslag spreken.

[Porcelain]

Dan stem ik Selma.

[robje90]

okee, ik stem toch weer Pinksteravond, omdat ik er elke keer dat ik het opnieuw lees weer iets nieuws in ontdek en omdat de rijm geweldig is en niet te overdreven!