Opvoeding

[punkyfish]

Vind jij dat je 'goed' bent opgevoed, of heb je dingen 'gemist', als het ware? Ben je streng opgevoed, of juist niet streng, gelovig/niet-gelovig, volgens bepaalde andere leefwijzen...? Neem je een voorbeeld aan jouw ouders/opvoeders en ga je je (eventuele) kinderen ook op zo'n manier opvoeden? Of heb je juist zoiets van 'nee, dat helemaal niet' en ga je het op een heel andere manier doen?

[SuperS]

ik ben goed opgevoed

[punkyfish]

SuperS schreef:
ik ben goed opgevoed

En?

[Vice]

SuperS schreef:
ik ben goed opgevoed

ik ook

punkyfish schreef:
Vind jij dat je 'goed' bent opgevoed,
ja heel goed
of heb je dingen 'gemist', als het ware?
nee helemaal niet
Ben je streng opgevoed, of juist niet streng,
beetje tussenin he, maar ik was altijd lief
gelovig/niet-gelovig,
in begin gelovig nouja viel ook wel mee, maar dat is naar mate we ouder worden allemaal wat veranderd
Neem je een voorbeeld aan jouw ouders/opvoeders en ga je je (eventuele) kinderen ook op zo'n manier opvoeden? Of heb je juist zoiets van 'nee, dat helemaal niet' en ga je het op een heel andere manier doen?

'k weet niet of ik kindere neem. maar als ik ze neem dan voed ik ze denk ik wel een heel end zo op..

[coecie]

ik doe alles net zoals mijn ouders zie: je ouders
mijn ouders zijn geweldig!! jeeeeeeee

[Sublime85]

Ik ben opgevoed door wolven....maar vanaf mijn 10de ben ik uit het bos meegenomen door mijn huidige ouders

Greetz

[italianboy]

ik ben met strakke hand opgevoed en achteraf gezien heb ik het meer dan nodig gehad

[Black Rainbow]

ik ben niet zo streng opgevoed, maar in mijn ogen wel goed. Ik heb al vroeg veel vrijheid gekregen waar ik in het begin niet eens gebruik van maakte. Verder hebben mijn ouders mij zoveel mogenlijk zelf laten kiezen en mag ik in principe alles doen wat er in mij opkomt, ze zullen wel hun mening geven maar mij nooit iets verbieden. Een geloof heb ik niet echt mee gekregen, m'n ouders zijn alle2 wel gelovig opgevoed, maar m'n moeder haat elke voorm van godsvereering en m'n vader doet er ook niks meer mee, dus dat heb ik ook van hun meegekregen.

Ik denk dat als ik kinderen krijg ik het ongeveer wel het zelfde zou doen. Ik zou alleen wel wat meer met m'n kinderen praten, dat doe ik zelf nooit en ik kan me niet eens herrineren dat ik een goed gesprek heb gehad over mij of over m'n ouders. Dat heb ik dus wel gemist

[punkyfish]

Zelf vind ik niet dat ik 'goed' ben opgevoed. Mijn ouders houden allebei absoluut niet van praten, wat mijns inziens toch wel belangrijk is in een opvoeding. Zo moest ik alles maar in mijn eentje uitzoeken (mijn zus is een stuk minder 'avontuurlijk' dan ik) e.d.
Verder vind ik het een beetje 'jammer' dat we nooit op vakantie (zijn ge)gaan. Het is toch wel een beetje cultuur dat je meekrijgt tijdens een vakantie, ik bedoel niet dat ik allemaal kerkjes e.d. zou willen bezoeken, maar gewoon, ik heb geen idee hoe Frankrijk/Spanje/watdanook er uit ziet en hoe mensen daar zijn, dat soort dingen...
Echt streng opgevoed ben ik niet. Mijn moeder (mijn vader bemoeit zich niet met mij/ons) kan wel zeggen dat ik iets niet mag, maar ik doe het toch... Als het aan mijn vader lag, werd ik veel en veel en veeeeel strenger behandeld, vroeger dreigde hij altijd dat hij me op ging sluiten in de kelder met het licht uit (ach, daar lag de chips en de cola, feest voor een kind van 7...).
Mijn kinderen zal ik later véél anders opvoeden. Ik wil mijn kinderen de wereld laten zien en veel met ze praten. Zorgen dat ze hun ouders respecteren en dat ze weten dat wij hen ook respecteren. Ik zal nooit/niet snel iets achter hun rug doen, wat hen aangaat. (Mijn moeder vindt het bijv. erg leuk afspraken met (homeopatische) artsen/jeugdzorgpersonen/vertrouwenspersonen te maken, achter mijn rug om dus.) Verder heb ik nog veel meer dingen, maar daar kan ik nu even niet op komen.

[Dritty]

Ik vind dat ikzelf best goed opgevoed ben...
niet te streng maar wel streng genoeg dat ik mijn normen en waarde weet en wat ik kan doen en laten...
ik ben best vrij thuis.. mijn ouders houden van reizen dus nemen ze ons overal mee naar toe.. zo kwam ik in aanraking met andere culturen enzow..
ik zal dit ook zo proberen met mijn kinderen.. toch als ouders je meestal iets verbieden ofzow dan word je boos... toch denk ik dan later ergens ze hebben wel gelijk.. dat zal ik later ook proberen.

Ik ben streng opgevoed. Mijn ouders zijn mensen die van een strak schema houden, met duidelijke regels en weinig denkvrijheid. 'Doe wat je gezegd wordt en als je verder je bek houdt dan blijf je met een beetje geluk heel'. Okay, okay, overdrijven is ook een kunst, ik word niet geslagen ofzo, maar dat ik weinig inbreng heb is waar. Als we op vakantie gaan wordt er aan mij en mijn broertje niet gevraagd of we nog ergens specefiek erg graag heen willen, als we nieuwe meubels o.i.d. krijgen dan beslissen we niet mee waar die komen te staan of wat voor kleur ze krijgen, en zelfs in de keuze van 't avondeten wat we voorgeschoteld krijgen wordt onze mening niet in acht genomen. Dat houdt echter niet in dat ze niet van ons houden, ze zijn zelf gewoon nogal strikt opgevoed en dat proberen ze ons ook aan te leren.

Ik heb niet helemaal een gewone opvoeding gehad. We hebben veel moeten verhuizen bijvoorbeeld, en mijn broertje is lichtelijk geestelijk gehandicapt waardoor hij altijd meer aandacht nodig heeft dan ik. Ik ben daardoor ook zelfstandiger, ik kon op mijn achtste bijvoorbeeld makkelijk een dag of twee zonder mijn ouders doorbrengen omdat ze weer eens naar het ziekenhuis waren i.v.m een Ilja die bleekmiddel had gedronken of iets anders had gedaan wat niet bevordelijk is voor de gezondheid. Soms dan hoefde hij niet eens wat te hebben gedaan, hij werd altijd erg makkelijk en ernstig ziek, waardoor hij ook heel wat keren met spoed naar het ziekenhuis moest worden gebracht.

Aangezien m'n broertje zo makkelijk ziek werd, werd mijn verjaardag niet gevierd, althans, tot aan mijn negende niet. Cadeautjes kreeg ik wel, een feestje niet. Al die mensen die hier over de vloer kwamen konden namelijk rare ziektekiemen met zich meenemen waardoor lieve Ilja ziek werd.

Praten met mijn ouders deed en doe ik ook al niet. Vroeger waren ze altijd te druk met werken en regeltjes verzinnen, waardoor ze te moe waren om met me te praten. Daardoor was en ben ik niet gewend om ze als gespreksparter te zien. Ik probeer het wel hoor, maar meestal krijg ik dan ontzettend geforceerd-enthousiaste reacties waardoor al mijn zin om iets te vertellen verdwijnt. Een discussie opstarten kan ook al niet, aangezien ze na twee argumenten van mijn kant toegeven dat zij fout zaten. Als dat niet het geval is of ze hoe dan ook niet kunnen meepraten over het onderwerp dan zeggen ze dat ze het te druk hebben.

Ik ben gelovig opgevoed maar ik geloof niet (meer) in god. Tot aan mijn zevende dreunden mijn ouders dagelijks de bijbel voor me op, althans, elke dag een hoofdstuk. Meestal kreeg ik ook vaak spreuken als 'Elke zonde die je begaat is een extra spijker in het kruis van Jezus' over me heen, waardoor ik huilend in bed lag te smeken of Jezus me kon vergeven voor dat ene gejatte koekje drie jaar geleden en voor die schop die ik m'n broertje gaf toen hij die probeerde af te pakken. Tot aan mijn elfde heb ik in god geloofd. Op dat tijdstip begon ik na te denken over die rare theorie van Darwin (waarover m'n ouder me notabene zelf hebben verteld) en over wie god dat gemaakt kon hebben als voor hij er was niets was. Vragen die iedereen wel eens stelt, eigenlijk. Op mijn twaalfde besloot ik dat god een verzinsel was, en aangezien tegen die tijd de invloed van mijn ouders op mij nogal vervaagd was, leek het me heel logisch dat ik stopte met geloven. Werkelijk stoppen ja, van de ene dag op de andere. Dat geeft weer dat ik eigenlijk nooit echt geloofd heb, behalve in die jonge kinderjaren waarin in de bijbel las in plaats van sprookjesboeken.

Ja, dat is wel iets waar ik mijn ouders dankbaar voor ben - ze hebben me vroeg leren lezen. Ik heb groep een, twee en drie gemist omdat we zo veel op reis waren, dus kreeg ik thuis les van mijn vader. Meestal, dan. Daarmee begonnen ze op mijn vierde. Ze begonnen echter niet met het gewone schoolprogramma maar gelijk met schrijven en lezen, waardoor ik tegen mijn vijfde de lol van lezen inzag en zelf boeken begon te lezen in plaats van eindeloos aan mensen te vragen of ze me konden voorlezen.

Mm.. Wat een verhaal weer.
Volgens mij komen m'n ouders een beetje negatief over, hier. Het zijn in feite best lieve mensen hoor, ze hebben alleen een beetje de verkeerde opvoedingstactiek gevonden. Ikzelf zou en ga het heel anders doen, en het liefst zonder hen erbij, aangezien ze nu al plannen lopen te maken over hoe mijn toekomstige kind bij hen mag komen logeren in de vakanties en hoe en wat ze hem dan dingen gaan aanleren. Ik geloof dat ze het nu een beetje als een tweede kans beschouwen, een kans die ik ze niet gun aangezien het feitelijk mijn kans is.

[Avelon]

ik word goed opgevoed
ze tonen interesse
stellen weinig grenzen
maar zijn misschien niet streng genoeg
zo verlies ik een beetje controle
en ze hebben me teveel laten gaan
waar ze nu zelf de nadelen van ondervinden > ik laat niets meer los
mijn moeder heeft er wel voor gezorgd dat ik deze lifestyle heb
zij moedigt me aan anders te zijn, tenminste dat deed ze altijd en nu koopt ze dingen ed.

--ik zelf zou het anders doen. niet helemaal maar wel een beetje. strenger wat betreft school. strenger wat betreft klusjes in huis en proberen er voor te zorgen dat ze met me blijven praten

[GRRR]

opvoeding? was daaat???

punkyfish schreef:
Vind jij dat je 'goed' bent opgevoed, of heb je dingen 'gemist', als het ware? Ben je streng opgevoed, of juist niet streng, gelovig/niet-gelovig, volgens bepaalde andere leefwijzen...? Neem je een voorbeeld aan jouw ouders/opvoeders en ga je je (eventuele) kinderen ook op zo'n manier opvoeden? Of heb je juist zoiets van 'nee, dat helemaal niet' en ga je het op een heel andere manier doen?

Ik ben perfect opgevoed, kan alles met mijn ouders bespreken en ik mag vrijwel alles. Ze laten me vrij in alles wat ik doe.

Ik vind het alleen jammer dat ik een beetje beschermd ben opgevoed, volgens mij is daardoor de basis gelegd van mijn verlegenheid. Waar ik volgens mij nu langzamerhand overheen groei.

[maar]

Ja, ik ben/word goed opgevoed. Niet dat we heel erg strak worden gehouden, want omdat we allevier overal het algemeen redelijk makkelijke kinderen zijn, laten mijn ouders best veel over aan ons eigen beoordelingsvermogen. Wel zijn mijn ouders, gelukkig, al heel vroeg begonnen met het ons bijbrengen van manieren. Verder is het keyword in onze opvoeding altijd respect geweest. Ik ben rooms-katholiek, maar dat heeft verder weinig invloed gehad op mijn opvoeding.
Dit klinkt echt erg, maar ik zou blij zijn als ik later een net zo goede ouder was voor mijn kinderen als mijn ouders voor ons; ik plan dan ook om het op een soortgelijke manier aan te pakken

Ik hoop ooit nog es een keer opgevoed te worden


hehe nee hoor ik ben best behoorlijk opgevoed al zeg ik het zelf en ik heb onmenselijk veel respect voor m'n moeder dat ze mij en m'n 2 zusjes + broertjesachtigiets heeft grootgebracht. (me pa heeft de opvoedende taak nooit echt zo op zich genomen)

[Esmée]

Ja ik ben op zich wel tevreden. M'n ouders hebben mij en m'n zusje altijd redelijk vrij gelaten, ik vind alleen wel dat ze m'n zusje harder aan konden pakken, dat is nu echt een verwend krengetje (sorry fleur ) en die heeft ook meer aandacht nodig in de zin van die gaat eerder rare dingen doen, is nogal druk kind. Wat ik later wel anders zou willen doen: er meer zijn voor m'n kinderen. Ik vind dat we veel te veel alleen zijn gelaten vroeger, m'n ouders hadden en hebben allebei drukke banen en we waren overdag praktisch altijd met ons zgn. kindermeisje (ja ik heb het niet bedacht) en 's avonds als we bijna naar bed moesten kwamen m'n ouders dan een keer aanzetten. Niet altijd hoor, maar het kwam regelmatig voor. Nu ik en mijn zusje ouder zijn heb ik daar geen problemen meer mee maar toen we klein waren vond ik dat niet altijd even cool. Met name mn moeder is ook heel erg gebrand op 'netjes gedrag', niet dat we de hele etiquette uit onze kop moesten leren of zo maar ze let heel erg op of we ons wel als 'zoals het hoort' gedragen blabla. Oke dit klinkt nou heel drillmaster-achtig maar dat is niet zo hoor Maar soms vind ik dat ff super irritant dan denk ik halloo.. ik word 18 laat mij zelf bepalen hoe ik zit
Ze hebben mij en m'n zusje wel heel veel kennis van de wereld meegegeven en ons ook met die instelling opgevoed dat je anderen niet zomaar moet beoordelen e.d., iedereen in hun waarde moet laten. En we hebben ook een vrij brede opvoeding gehad in de zin van cultuur en zo. Nee ik heb echt hele relaxte ouders en ze verwaarlozen ons ook echt niet of zo maar iets meer tijd wil ik later toch wel inplannen voor m'n kinderen.

[Esmée]

Zoo lang verhaal

punkyfish schreef:
Vind jij dat je 'goed' bent opgevoed, of heb je dingen 'gemist', als het ware?

Erm, een persoonlijkere benadering heb ik wel gemist. Heb amper wat samen met mijn ouders gedaan, maar ach voor de rest kan het ermee door.

Ben je streng opgevoed, of juist niet streng, gelovig/niet-gelovig, volgens bepaalde andere leefwijzen...?

Pfff, wat is streng? Ik werd best vaak over het knie gelegd, omdat ik weer eens eigenwijs mijn wil door dramde of mijn zusje ergerde.

Voor de rest qua normen en waarden zijn we best vrij. We zijn thuis ten eerste helemaal niet gelovig, we eten ook niet samen aan tafel (iedereen doet wat hij / zij wil) enzovoorts.

Wel is het zo dat vaderlief alles per sé wil beheersen. Hij kan over alles gaan zeiken.. (hij komt er alleen niet mee door)

Neem je een voorbeeld aan jouw ouders/opvoeders en ga je je (eventuele) kinderen ook op zo'n manier opvoeden? Of heb je juist zoiets van 'nee, dat helemaal niet' en ga je het op een heel andere manier doen?

Ik hoop meer tijd aan mijn kinderen te kunnen besteden later en zou ze iets zachter behandelen (ook al blijft een correctie hier en daar toch noodzakelijk).

[martijn1985]

Ik vind wel dat ik goed ben opgevoed. Ik ben altijd behoorlijk vrij gelaten door mijn ouders. Als ik iets wil gaan doen is dat vrijwel nooit een probleem, zolang ik het maar even overleg. Ik ben niet echt streng opgevoed, en mag hier ook wel meepraten. Ik ben niet gelovig opgevoed en daardoor heb ik ook erg weinig kennis van het geloof, en dat is misschien iets wat ik af en toe mis. Maar verder heb ik een vrij goede opvoeding (gehad).

[boardbabe]

Ik denk dat je opvoeding heel belangrijk is. Je hebt van jezelf bepaalde eigenschappen maar je opvoeding bepaalt in hoeverre je die eigenschappen kunt ontwikkelen (oe, moeilijke zin )
Ik vind zelf dat ik goed ben opgevoed. Mn ouders proberen altijd alles eerlijk te doen en alles eerlijk te verdelen tussen ik, mn broer en mn zusje. Helaas lukt ze dit niet altijd, en heb ik soms het gevoel dat ik een beetje wordt achtergesteld (dit zit niet alleen tussen mn oren, ik hoorde het ook van mn vriendin)
Toch vind ik dat ik er het beste ben afgekomen van ons drieen. Mn zusje wordt heel erg verwend, mn moeder doet alles voor haar en ze wordt ook heel erg beschermd. Ze is 12 maar ze heeft het gedrag van een kind dat een paar jaar jonger is, en daardoor wordt ze ook op school gepest (ondanks dat ze een jaar is blijven zitten) Ze huilt heel vaak, en daardoor krijgt ze haar zin. Ze wil nog niet zelfstandig naar de bank gaan, mamma moet mee en dat doet mamma dan ook altijd braaf. Ik ben veel zelfstandiger dan Lisa (mn zusje), dat merken mn ouders en daardoor laat mijn moeder me (iets) vrijer. Ik hoop voor Lisa dat mn moeder haar ooit een beetje loslaat, ondanks dat ze het nu al te fijn vindt dat mn moeder haar beschermt. Ik mag veel van mijn ouders, dat komt waarschijnlijk ook wel omdat mijn moeder vroeger een 'superhippie' is geweest en mijn oma haar daar ook altijd vrij in heeft gelaten en dat vond ze heel fijn. Soms zijn ze onredelijk, ze hebben de macht om mij soms de mond te snoeren en me meer te beschouwen als hun kind dan als een mens. Dan hebben we soms een meningsverschil en gooi ik al mn argumenten op tafel. Na een tijdje zegt mn vader dan;
'als je nu je mond niet houdt, krijg je straf' Dat vind ik onredelijk, aangezien ik gewoon mijn argumenten aan het geven was zonder iemand uit te schelden en zonder stemverheffing. Ik ben gelovig opgevoed (in de zin van: elke week verplicht naar de kerk) maar in de kerk deed ik toch niets en ik ben erachter gekomen wat ik vind. Ik vind dat het geloof in de hoofden van de mensen zit; sommige mensen hebben er steun aan, andere niet. Ik ben iemand die er (op dit moment) geen steun aan heeft. Dat zou je kunnen zien als 'niet gelovig'
Ach, ze proberen ons op te voeden hoe goed ze kunnen en ik probeer hetzelfde te doen, want het lijkt me zeker niet makkelijk. Ik kan wel gaan zeggen dit ga ik anders doen en dat, maar ik denk niet dat dat zo makkelijk is.

wat een verhaal

[shanli]

Ik vind dat mijn opvoeding niet echt schitterd is/geweest is.
Mijn ouders zijn niet zo streng of zo,ze laten me redelijk vrij,(alhoewel ),maar ik mag toch al rapper is dan bv. al de andere mensjes uit mijn klas(wat een voorbeeld )
Maar wat ik miste/mis is babbelen,écht contact met hen hebben.
Ik babbel nooit echt met hen,als er mij iets dwars zit(over hen),dan babbel ik daar niet over met hen,ik kan het toch,ben het niet gewoon en durf het eigenlijk ook niet.
Ik begin heel makkelijk te huilen en vroeger was mijn ma altijd 'boos' op mij daarvoor,nu nog voel ik een irritatie bij haar als ik ween
We komen ook niet zo goed overeen.
Tijd hebben ze ook niet veel voor ons,mijn ma zit in over haar moeder(die dementerend is en waardoor wij op de achtergrond verdwenen (kan ik begrijpen maar ik ergerde er mij soms wel aan)

Later wil ik veel met mijn kinderen babbelen,weten wat ze echt voelen,een heel vertrouwelijk band met hen hebben.
Ik heb juist een boek gelezen(Thea Beckman,mijn vader woont in Brazilie,wel 12 + maar het was heel erg mooi).
Het gaat over een alleenstaande moeder die met haar dochter samen woont(haar vader woont in brazil) en die ma 'leert' haar dochter veel over 'het leven',hoe het is om als alleenstaande moeder te leven,dat ze moet véchten om haar eigen leven te kunnen leiden,dat ze zich niet moet laten leiden door haar man,...(nu is dat mss niet meer zo,het is dan wel een redelijk oud boek ) maar toch.
Zo wil ik mijn kinders ook wel opvoeden,hun leren dat ze moeten opkomen voor hun mening en niet laten leiden door anderen.
En hun de liefde voor boeken bijbrengen,uiteraard ,daar ben ik hun dankbaar voor,dat ze me hebben aangezet tot lezen

[Amidala]

Ik denk dat ik gezien de omstandigheden goed ben opgevoed.
Toen ik werd geboren was m'n moeder begin 20, alleenstaand en thuiswonend. Ik was dan dus ook niet gepland....
M'n opa en oma hebben toen een behoorlijk deel van mijn opvoeding op zich genomen. Ik was altijd bij hun op de momenten dat m'n moeder werkte. We hebben ook nog een lange tijd bij ze gewoond (pas toen ik in groep 1 of 2 zat zijn we 'op onszelf' gaan wonen).
M'n opa en oma en m'n moeder hebben me alledrie dingen bijgebracht, hoewel het vaak behoorlijk tegenstrijdig was. Qua opvoeding zijn m'n opa en oma vrij ouderwets, terwijl m'n moeder juist veel losser is/was. Ik ben dus eigenlijk zo'n beetje én streng, én niet-streng opgevoed....
Wat ik wel in m'n opvoeding heb gemist is een vaderfiguur. Maar ook zonder die persoon ben ik, voor zover ik dat zelf kan beoordelen, goed terechtgekomen.

Ik denk niet dat ik mijn kinderen op eenzelfde manier zal opvoeden. Mijn opvoeding was verdeeld over twee huishoudens. Voor mijn (eventuele) eigen kinderen wil ik dat toch anders zien.
Ook zou het fijn zijn als er dan twee ouders in the picture zijn.

[Roxy]

Mijn ouders zijn nooit echt echt streng geweest maar ik denk ook niet dat dat echt nodig is geweest het merendeel van de tijd.. ik ben best braaf geweest toch wel... of iig wou ik dingen niet op een extreem jonge leeftijd, ik hoefde op mn dertiende niet naar de disco ofzow...

Het enige wat ik echt gemist heb is het praten met mn ouders, als ik soms hoor dat moeders echt vriendinnen zijn met hun dochters dat heb ik totaal niet.. ik praat nooit echt met ze.. jah over standaard dingen maar niet over dingen waar ik mee zit of over gevoelens... doordat zij mij niet kennen hebben ze me ook voor een deel niet kunnen opvoeden zeg maar... ze wisten dingen niet dus daar hebben ze ook geen mening over kunnen
geven.. (lees afstraffen) Ik begon weleens mee te roken op mn 12/13de ze zijn dr op mn 18de achter gekomen, nou vette naar hun toe... ik kon gewoon nie over dingen praten met hun en nog steeds niet.. dat is het enige waar ik mee zit en anders zal doen... mocht ik kinderen krijgen/adopteren neej ze moeten wel altijd bij mij terecht kunnen dat vind ik het belangrijkste..

[Denise84]

zeker niet niet streng, maar wel zeer beschermd opgevoed. Of ik daardoor dingen gemist heb? Ja, ik denk het in zekere zin wel, maar niet dat ik die dingen (die ik zo niet kan benoemen) nu mis.
Ik zou mijn kinderen hetzelfde opvoeden, maar proberen iets minder beschermd.

[Black Sugar]

Ik vind dat ik goed ben opgevoed. Kan altijd beter natuurlijk, maar ouders zijn ook maar mensen he

Ik ben opgevoed met het geloof in reincarnatie enzow. (om het kort te houden) En dat geloof ik ook.
Verder ben ik best vrij opgevoed, maar eigenlijk was ik ook best een braaf kindje dus dat kon wel.

Ik vind zelf dat ik goed opgevoed ben. Ik heb goede manieren en ik heb normen en waarden meegekregen van mijn ouders.
Ik ben niet echt superstreng opgevoed door mijn ouders, maar ze hebben me ook niet echt vrij opgevoed. Dat komt denk ik ook deels doordat ik de oudste ben, en de enige dochter; daarom zijn ze (en dan vooral mijn vader) wat voorzichtig met me.
Als ik straf kreeg, werd ik altijd naar m'n kamer gestuurd, waar ik dan moest blijven. Daar kon ik helemaal niet tegen, ik werd bijna hysterisch dan . Verder hebben ze me nooit geslagen ofzo. Als ze boos waren kreeg ik op een andere manier straf, maar geen klappen oid.

[Horror Kitty]

ik ben opzich goed opgevoed.. alleen werd iets teveel in de richting van "word-een-perfect-meisje" geduwd.. dat ging toen een beetje fout.. ook ben ik door bepaalde dingen van lang geleden heel erg gesloten, en daar krijg ik dan weer de schuld van omdat ik thuis "niks vertel" maarjah..

[RuffThugg]

punkyfish schreef:

Vind jij dat je 'goed' bent opgevoed,

of heb je dingen 'gemist', als het ware?

Ben je streng opgevoed, of juist niet streng,

gelovig/niet-gelovig,

volgens bepaalde andere leefwijzen...?

Neem je een voorbeeld aan jouw ouders/opvoeders en ga je je (eventuele) kinderen ook op zo'n manier opvoeden?

Of heb je juist zoiets van 'nee, dat helemaal niet' en ga je het op een heel andere manier doen?

1. Ja, ik ben goed opgevoed.
2. Nee, ik vind van niet.
3. Ja ik ben, vergeleken met de meeste nederlandse kinderen, streng opgevoed, maar omdat ik me aan de regels van m'n ouders hield en me aan de gemaakte afspraken hield en best zelfstandig alles kon en deed mocht ik wel al veel op jonge leeftijd.
4. Ja, ik ben gelovig opgevoed. Protestants-christelijk, maar ik ben er best vrij in opgevoed.
5. Ja, ik ben Moluks opgevoed, dus met adat en vooral dat je respect moet hebben voor ouderen en met heel hechte familiebanden en lekker eten.
6. Ja, ik zou ze ook zo opvoeden.
7. n.v.t. dus. (zie boven)

Ow, over gesprekken met je ouders, die had ik ook nooit, ik vertelde bijv. nooit wat als er dingen aan de hand waren op school ofzo, wat m'n moeder wel jammer vond.
Dat komt denk ik door m'n zelfstandigheid als oudste, ik probeer zoveel mogelijk mijn problemen zelf op te lossen.

Ik moest altijd helpen met alle klusjes omdat ik de oudste was, op mijn werk stonden ze verbaasd toen ze erachter kwamen dat ik (toen nog) 16 was. Qua werkhouding, uitstraling enzo schatten ze me zo 18. Ik ben iemand die niet zo snel zeurt met tegenslagen of als me iets word opgedragen. Aanpakken en niet zeuren.

Ik ben ook de doorzetter van mij, m'n broertje en zusje.

En over het feit dat kinderen niet worden betrokken over welke meubels er worden gekocht en in welke kleur enzo, zoiets zei ook iemand een keer over dat diegene niets werd gevraagd met de aanschaf van een auto door zijn ouders.
Dat vind ik heel normaal, het is toch het geld van je ouders, daar mogen ze toch mee doen wat ze willen. Daar vragen mijn ouders ook niet naar, en dat hoeft ook niet, het is hun geld.