Relatie crisis

[Bambina]

Hee mag ik hier even mijn verhaal kwijt?
Het zou me heel erg opluchten!

Ik zit al een hele tijd in een hele nare situatie, waarvan ik wou dat ik er nooit aan was begonnen.
Het doet me ontzettend veel pijn en verdriet.

Dit is de situatie. 2 jaar geleden ontmoette ik mijn ex/vriend, waarmee het als het ware vanzelf goed ging en het klikte enorm! We deden alles samen, en hadden dezelfde overeenkomsten. We leken veel op elkaar en waren bijna altijd bij elkaar, ookal woonden we anderhalf uur met de trein van elkaar vandaan.
Na dit mooie begin, kwam een moeilijkere periode, die begon na een half tot 1 jaar dat we iets hadden. Kleine irritaties, die we zo goed mogelijk op proberen te lossen. Maar het grooste is eigenlijk wel, dat we vanaf toen een beetje uit elkaar begonnen te groeien (denk ik). Ik zat in mijn eindexamenjaar, hij in zijn eerste jaar op het HBO. Hij leerde nieuwe mensen kennen, en ging werken op een plek waardoor onze normale afspraakdagen gedeeltelijk of helemaal wegvielen. Ik kon er niets aan doen dan dit hem te verwijten, ik werkte immers op dagen doordeweeks zodat ik het weekend voor hem had!
In ieder geval, na verschilende crisissen en ruzies, gehuil en zelfs gesla ging het een tijdje uit. 4 maanden in totaal. Van verdriet heb ik me in 4 verschillende korte (sex)dates/relaties gestort, maar in feite dacht ik nog elke dag aan mijn ex. In die 4 maanden miste ik elke keer een oproep van hem, maar ik belde niet terug omdat ik wist dat het toch niets meer zou worden. Maar het deed pijn, om iemand zo te missen en jezelf te bedwingen niets van je te laten horen!

Na die 4 maanden kregen we weer contact doordat ik een keer per ongeluk de telefoon opnam. Ik voelde me na dat gesprek weer stukken beter, bijna zoals 'vanouds'. Het probleem was alleen, dat ik toen nog in een sexrelatie zat die een stukje serieuzer aan het worden was. Maar omdat ik deze toch niet zo 'serieus' nam, beindigde ik hem niet, wat misschien een stomme fout van me was.
Ik zag mijn ex toen weer even als mijn vriend, maar ook weer niet. Ik zat als het ware tussen mijn sexrelatie en mijn ex in, ik kon me niet geven voor 1 van de twee omdat ik niet zeker in mijn schoenen stond voor mijn ex omdat het eerder gruwelijk fout was gegaan. Het is uitgegroeid tot een situatie waarvoor ik me erg schaam, en die ik nu op een goede manier wil oplossen.

Op het moment is die sexrelatie uitgegroeid tot een relatie van 4 maanden, hij houdt nu erg van mij. Ik hou ook wel van hem, omdat hij de problemen niet heeft die mijn ex had. Je zou kunnen zeggen dat ik hem 'voor granted' neem, en dat verdient hij niet. Nu is hij op vakantie voor 3 weken waar ik hem ook niet kan bellen. Nu zit ik dus met een ENORM schuldgevoel, wat ik op zal moeten kroppen tot na die 3 weken!

Mijn ex overigens, daar gaat het ook niet goed mee, en daar voel ik me het kutst over. Hij negeert me nu al een paar dagen. In de maanden na die 4 maanden dat het uit was, is het ook weinig goed gegaan, maar het gevoel wat we voor elkaar hebben is niet weggegaan. We hebben nog ZON GROOT zwak voor elkaar
Hij werkt heel erg veel, en het gaat daarin ook best goed en steekt er bijna al zijn tijd in, wat mij dwars zit omdat hij lullige opmerkingen maakt tegen mij als hij aan het werk is (dat hij het nu eenmaal druk zit, hij weet niet hoe het met mijn carriere zit, en dat soort) terwijl ik er ben. Hij maakt nauwelijks tijd voor me vrij, wat mij weer frusteert en ik heb geen zicht in op met wie hij allemaal omgaat.
Hij vertelde dat hij zich graag zou willen geven, maar dan eerst zekerheid wou voelen tussen hem en mij, en dat is er op het moment helemaal niet (en terecht.. omdat ik me nog niet 100% voel voordat ik de (sex)relatie verbroken heb.) Maar ik weet niet of hij dit nog zo meent.

Het is een grote puinzooi, die ik zelf heb veroorzaakt en die zo erg is gegroeid bijna zonder dat ik het merkte! Ik voel me ontzettend eenzaam nu mijn (sex)relatie op vakantie is zondat dat hij weet hoe ik me voel, en mijn ex die op me wacht, of juist niet, en van wie ik niet weet wat ik ermee moet doen

Voor degenen die dit hebben gelezen bedankt, het is er in ieder geval even uit maar ik voel me wel erg klote

[miekmuis]

Met je ex gaat het duidelijk niet meer werken. Zelfs voordat jullie weer bij elkaar zijn is er al zoveel drama. Je kunt die jongen echt het beste afkappen en het contact weer verbreken. Met die nieuwe vriend moet je het ook echt afmaken, je kunt het niet maken tegenover die jongen om bij hem te blijven terwijl het gevoel niet geheel wederzijds is en zeker niet aangezien je ook nog met je ex in je hoofd rondloopt. Ik begrijp wel dat het makkelijk is om in zo'n relatie over te stappen als je eenzaam bent na een breuk, maar volgens mij heeft het je tot nu toe weinig opgeleverd. Bijt even door de zure appel heen en zet beide jongens aan de kant. Is even moeilijk, maar dan kun je wel echt weer even tot jezelf komen en daarna verder met iemand waar het echt goed mee zit.

[Smokin']

Ga eerst maar es een paar maandjes proberen geen sexrelaties noch gewone relatie te hebben..of kan je dat niet?

[WolterB]

Zorg eerst maar dat je over je ex heenkomt, waarmee het niet meer zal werken. Daarvoor heb je teveel dingen gedaan en is je schuldgevoel te groot als ik het goed opmaak uit je verhaal.

Pas als je daar overheen bent zal ik me druk gaan maken over een eventuele nieuwe relatie, want hoe je nu met mensen omgaat doe je ze meer pijn dan jezelf wanneer uitkomt wat je doet.

[I C U]

Tja, keuzes maken is nu het belangrijkst. Er zijn verschillende opties en je moet kiezen wat voor jou op de lange termijn het verstandigst is.
1: Doorgaan met je huidige uit z'n voegen gegroeide sexrelatie.
2: Het proberen met je ex.
3: Geen van bovenstaande, maar gewoon helemaal niets.
4: Een ander zoeken.
Met je ex wordt het niets, dat sowieso. Je huidige relatie heeft wel kans, denk ik, maar dan moet jij echt de zekerheid hebben dat je dat wil en dat je er ook daadwerkelijk moeite voor wil doen. Oh, en geen contact met je ex zoeken, want dat verwart alleen maar.
En optie drie is ook wel een goede, tijd voor jezelf om dingen op een rij te zetten, over je ex heen te zetten en eens gewoonweg vrij te zijn.
Over optie vier begin ik niet eens.

Sterkte ermee

Het is niet voor niks je ex, bovendien is er geweld geweest, dus geen contact opnemen.

[Bambina]

Ik voel me zo kut... maar ik weet dat het niet goed is contact op te nemen met m'n ex. Toch is het zo moeilijk.. het is net of ik af moet kicken terwijl het al een tijdje uit is geweest en ik weet dat het niet meer gaat werken.
Ook mis ik nu m'n relatie, die weg is. Ik voel me zo alleen. Toch moet ik me eroverheen zetten, maar het is zo verdomde moeilijk, ik wil dat er even iemand is voor mij alleen.

[mara18]

Ik denk dat jij meer het probleem hebt dat je niet alleen kan zijn.
Als je continu bezig bent heb je ook niet de tijd om te zitten tobben over je ex of je huidige relatie. En hoef je je ook niet zo eenzaam te voelen.
Dus doe leuke dingen, werk, ... laat je ex met rust en maak het uit met je huidige (sex)partner

dump die ex

[Sade]

Smokin' schreef op 22-07-2007 @ 11:21 :
Ga eerst maar es een paar maandjes proberen geen sexrelaties noch gewone relatie te hebben..

Een beetje 'soulsearching' zou inderdaad geen kwaad kunnen, denk ik.

Wat je relaties betreft, met je ex moet je sowieso kappen. Als je zelf objectief je eigen verhaal zou doorlezen, kun je zelf ook zien dat die relatie slecht voor je is (geweest). Hoe geweldig en verslavend een intensieve relatie ook kan zijn, er komt een punt dat je voor jezelf moet kiezen. Wees dan slim, en maak zelf die keuze, en wacht niet af tot hij er een punt achter zet. Je zegt dat je niet zeker in je schoenen staat, en door deze situatie vol te houden, maak je het alleen maar erger voor jezelf.

Ik heb op soortgelijke manier drie jaar geachtbaant met mijn ex, en hoewel ik het niet had willen missen, voelde het heel goed om van hem los te komen.