Oftewel: er is een groot verschil tussen twijfelen en twijfelen.

Zes pagina's moet ik hierover schrijven, wie kan me helpen?
Ik ben zelf al tot pyrrho gekomen en een beetje hume, natuurlijk descartes. Het scepticisme lijkt me belangrijk, misschien een stukje over deugdethiek (tolerantie -> het kunnen twijfelen aan eigen gelijk), maar verder?
Bovendien zijn dat alleen nog maar stukken over twijfel, maar hoe ik het verband kan leggen met de opdracht, dus 'het verschil' uitleggen is me nog onduidelijk.
Misschien moet ik het zoeken in pathologische en methodische twijfel? Daarover lees ik nu iets op wikipedia, maar dat is niet erg uitgebreid.

Wie heeft er ideeën?

Bij voorbaat dank : )
[Reageren]

hmm k zie niet echt een verschil tussen 'twijfelen' en 'twijfelen'
[Reageren]

ik zou met hume en kant al aan de 7 pagina's zitten, maar de opdracht is me verder niet echt duidelijk, moet ik je bekennen.
[Reageren]

Zonder verdere toelichting is zo'n uitspraak volstrekt onzinnig. Een beetje alsof je roept "Dit is geen appel, maar een appel!"

Water, context en een vleugje zout toevoegen graag.
[Reageren]

Zou graag meer erover willen zeggen, maar dit is mijn opdracht, niets meer en niets minder : )
En misschien een domme vraag, maar hoe gebruik je Kant hierin?
Vergeet ik nu zijn belangrijkste werk of idee?
[Reageren]

Ik vind het een vage opdracht. Het enige dat mij te binnen is een verschil tussen een kleine twijfel zoals zal ik vandaag een blauw of wit t-shirt aan doen en een radicale twijfel zoals wij die bij Descartes kunnen vinden (het twijfelen aan al je fundamenten in de hoop een nieuw grondvest te vinden).

Als dat een goed verschil tussen twijfel en twijfel is, dan zou ik het lekker bij Descartes houden. Goede twijfelaar waar veel over te vertellen is.

Maar alsnog kan ik mij niet voorstellen dat je opdracht (bij het vak filosofie neem ik aan) 'er is een groot verschil tussen twijfelen en twijfelen' en schrijf daar maar iets over is. Heb je echt niet meer informatie/richtlijnen voor ons?
[Reageren]

Ok, ik ga uitleggen hoe het zit.
Ik woon voor een jaar in Frankrijk, en ik ga daar naar school. 9 uur filosofie per week, dus een stuk meer dan ik in Nederland gewend was.
Nou praat mijn leraar heel erg snel inclusief een groot accent, en is mijn Frans nog niet vloeiend. Het kan dus zijn dat hij wel eens tijdens een les iets heeft laten vallen, maar dat ik dat niet heb meegekregen. Maar die kans acht ik klein, aangezien ik mijn klasgenoten heb gevraagd of zij er meer over weten en zij staan voor een net zo'n groot raadsel als ik.
Mijn leraar heeft wel de tips gegeven eens te kijken naar Pyrrho en Hume, maar ik denk niet dat het me gaat lukken daar zes pagina's mee te vullen zonder dichtbij het beantwoorden van de vraag te blijven. Als ik heeel veel achtergrond informatie ga geven gaat het misschien wel lukken. En aangezien tot nu toe al mijn huiswerk hier nog makkelijker is dan in Nederland, neemt mijn leraar daar misschien gewoon genoegen mee dus dat is wat ik ga proberen
Maar toch; tips enzo blijven welkom!
[Reageren]

De enige twee vormen van twijfel die ik kan bedenken is het twijfelen in het maken van keuzes en het twijfelen aan de echtheid van zaken. Verder heb ik te weinig verstand van filosofen/stromingen om je verder op weg te helpen.
[Reageren]

kant heeft het kenvermogen van de mens onderzocht. als je het hebt over twijfelen, dan zou zo'n onderzoek van pas kunnen komen, toch?
[Reageren]

Maar Kant heeft het toch vooral over zintuiglijke kennis enzo? Of bedoel je dat hij dus ook zegt dat je moet twijfelen aan wat je waarneemt omdat het nooit het ding-an-sich is wat je waarneemt maar jouw 'kijk' erop?

En Hume, hetzelfde verhaal. Hij heeft het over impressies en indrukken, maar hoe kan ik dat hierin verwerken denken jullie?
[Reageren]

Je kunt er misschien Popper ook wel bij betrekken; in de zin dat het goed is om te 'twijfelen' over de juistheid van theorieën (als in: kritisch zijn), maar tegelijkertijd toch het idee te hebben op de 'goede weg' te zijn.
[Reageren]

kant heeft het over kennis, ideeen in ons hoofd. volgens hem zijn die ideeen niets meer dan impressies (anschauungen) die volgens een vast patroon, dat in je hoofd zit, tot die ideeen zijn omgevormd. wat je met zintuigelijke kennis bedoelt zie ik niet direct. Zegt kant dat je moet twijfelen aan wat je waarneemt? dat zou ik niet direct zeggen, de waarnemingen hebben voor ons tenslotte zeker wel betekenis. wel plaatst hij heel duidelijk de kanttekening (no pun intended ) dat onze waarneming niets over het ding an sich zegt.

het verhaal rond hume en twijfelen is heel duidelijk te omschrijven. hume stelt dat we onze kennis slechts uit waarneming kunnen halen. gister kwam de zon op, dat hebben we waargenomen. vanochtend kwam de zon op, dat hebben we waargenomen. dat morgen de zon opkomt, dat hebben we niet waargenomen, en dus kunnen we niet met zekerheid stellen dat het gebeurt. toch twijfelen we er niet over, en hume schrijft dit toe aan de gewenning.
[Reageren]