Opa betekent voor mij aan de ene kant (mijn moeders kant) een lieve vroeg oude wijze opa die er altijd voor je is, je iets extra's geeft zonder reden, die maar eigenwijs blijft doorpaffen na 2 hartaanvallen. Iemand met een rotsvast geloof, die er ook maar al te graag over verteld, en er ook veel over te vertellen heeft. Iemand die van reizen houd en je dan opeens in een herfstvakantie meeneemt naar London of iets dergelijks. Ik houd van die man
Aan de andere kant (mijn vaders kant) een egoistische manisch depressieve vent die er altijd weer in slaagt iedereen tegen zich te krijgen, ruzies te veroorzaken etc. ik zie hem nooit meer.
Wat vind je van het postanalestresssyndroom?