Ach dat denk je maar
Ik zie het heus wel
Zo bijzonder ben je niet
Een maan in de nacht
Of de zon in de lucht
Een kind kan het leren
En een kind ben ik al geweest
@cup of tea: Dit is geen gedicht bedoeld als een reactie op jou gedict, het kwam gewoon in me op toen ik jouw gedicht las .
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
Dingaantouwtje? Hoe ging ons
(nouja, jij hebt het meeste bedacht natuurlijk..)
gedichtje ookal weer?
Ik ben hem helemaal kwijt.
Dat was ook iets met inspiratie, en gedicht, en zon.
Maar verder kom ik er gewoon echt niet op!
Ik zie het aan je ogen
De glans die is verdwenen
Je zwijgt
Maar je ogen spreken boekdelen
Je toont niemand je verdriet
Je lacht
Maar je huilt ook
En ik ben degene die het ziet
Verlegen lach je naar me
En verlegen lach ik even terug
Kort, terughoudend, zonder oogcontact
Bang dat het leven me afstraft
Voor dit blijk van genegenheid
Dit teken van begrip
Want het mag niet meer
Het hoort niet meer
Het kan niet meer
Ik moet er niet meer voor je zijn
Als jij een vlinder was en ik een spreeuw
Jij de gazelle, ik de leeuw
Ik de vos en jij de Hinde
dan zou ik je genadeloos verslinden
Want jouw favoriete plek is in me.
Ik wou.
Ik wou dat je borstkas
Het mos was
Als je dan weg was
Dan kon ik je vinden
Tussen het gras.
En: hihi
Statiseks
Het interval kwam tegen mijn wil
Op het maximum hield hij het pendulum stil.
Maar door een willekeurige steekproef op zijn rug
Vond hij zijn frequentie terug.
Ik zou graag een patent op u
Want ik ben zo content op u
Niet om het esthetische
Of uw humor en
Niet om theoretische
Perfecte toekomst beelden
Slechts, van u word ik rustiger
Ja ik weet het, een super kinderachtig gedichtje, maar ach..:
Moet ik veranderen,
als ik niet ben
wie ik wil zijn?
Ik niet jou,
maar jij mijn?
Ik wil zijn,
wie jij wil
dat ik ben?
Terwijl ik diegene,
waarschijnlijk
niet eens ken?
Ik heb geprobeerd zo'n gedichtje te maken die je van beide kanten kunt lezen (woord voor woord).
Ik heb het Kalverliefde genoemd:
haar hoor ik
onoplettend
zo rustig
ik hoor
woor voor woord
afluisterend
zegt ze wat
Ik heb alle lees tekens eruit gehaald omdat het anders moeilijker werd om het gedicht van beide kanten te lezen, dus je mag zelf bedenken waar je een pauze neemt.
--
Nog een gedicht voor de anarchisten en atheïsten onder ons:
Een glimlach van hoop
op een gezicht met verlangen
wordt opgeheven door intens geluk
als de eigenaar ontdekt
dat de vierkantswortel van een banaan
gelijk staat aan het nut van het bestaan.
‘Gelukkig, ik leeft toch voor niets.’
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
Bedankt voor de positieve reacties, ikzelf vind het gedicht eigenlijk een beetje te simpel en de laatste regel leest ook niet zo leuk (als je hem van voren naar achteren leest) zonder vraagteken .
--
Grote slokken
van zure liefde
maakt een mens
niet minder ongelukkig.
--
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
Diatrax gehuld in branie
te laten van de raden in grote banen
en wat en wat dan?
te lopen in kranen te drijven en lachen
te manen te ramen te
vertwijfeling te roepen in nachtelijke
broeken
der v
ve
ver
tralies zo lang als grote staarten
gehuld in lange banen
het vergt wat oefening om de lengte der maten te vervormen in vele
putten der vertwijfeling, gehuld in lange banen
niet te versterken met langen
ik hoorde: "de boom is dood"
de bloemen bloeiden
De triangels der zaden troiden door
vele tranen
Sporaden zich
opgebleekt en verstrooid.
groenachtig met herinnering
aan blauw, en de werkelijkheid
de gang van de schroef
die zonder worm is, in de
tanden van het tandwiel
grijpt dat eerst daar-
omstreeks zonsondergang,
om de dingen te bedenke
Om het beste effect te bereiken moet je dit gedicht oplezen op modale snelheid met grote ademteugen waarin je de afzonderlijke diafragma's afzonderlijk opleest (los van de normale entiteiten)
Ik schreef het verhaal van mijn toekomst
het was met pen waarmee ik schreef
ik zocht naar woorden, klanken, zinnen
maar het papier blijft tot nog toe leeg
-mijn toekomst staat niet zwart op wit-
__________________
de waarheid die je ziet is een leugen, terwijl je wilt dat de waarheid die je ziet, de leugen is..
De kluwen der verschrikking zijn samen
gebald
als verschillende verzen zonder enjam
bement
de mensen die lezen zullen zien
dat angst
het afbre
ken van emoties kan betekenen,
het is dus zo gek
nog niet
tevreden te zijn.