Hoe merk je dat een vriend(in) thuis wordt mishandeld?

[Jon]

Dit is een gesponsord topic i.s.m. Jeugd & Gezin.

Hoe merk je dat een vriend(in) thuis wordt mishandeld?

In Nederland komt mishandeling van jongeren en kinderen door ouders veel te vaak voor. Misschien denk je dat mishandeling alleen in asociale gezinnen voorkomt. In werkelijkheid gebeurt het in alle lagen van de bevolking, in elke cultuur.

Bij mishandeling denk je al snel aan lichamelijk geweld (slaan, schoppen), maar het kan ook gaan om seksuele intimidatie (verkrachting, aanranding) of verwaarlozing (ouders die geen aandacht of zorg geven aan hun kinderen).

Het zou zomaar kunnen dat een vriendin van je slachtoffer is.

Heb jij wel eens iets gemerkt? Bijvoorbeeld dat een vriend(in) of klasgenoot thuis wordt geslagen, vernederd of misbruikt? Hoe merkte je dat dan?


Meer weten? watkanikdoen.nl

[Lorelei]

Geen ervaring maar goed topic.


ik vroeg me stiekem al af wat Jon opeens op psych te zoeken had

ik heb wel het vermoeden dat een jongetje dat vaak bij mijn overburen komt, thuis verwaarloosd wordt. Hij moet soms een uur op z'n moeder wachten omdat zij hem heeft afgezet bij z'n oma (onze overburen) maar die oma is dan niet thuis. Of hij loopt huilend het huis uit. En z'n moeder smijt hem zowat de auto uit en rijdt dan naar weet ik veel waar, zodat hij weer een paar uur over straat kan slenteren totdat ze hem komt ophalen. Ik ken z'n moeder en vind haar de grootste onverantwoordelijke trut die ik ken, en ze zou eens moeten zien wat ze haar zoontje aandoet. Maar wat kun je doen zolang je niets kunt bewijzen? en ik denk niet dat dat mijn taak zou moeten zijn. Als iedereen 't ziet, dan toch ook haar familie..zeker die oma?

[Pluis]

regendruppel schreef:

ik heb wel het vermoeden dat een jongetje dat vaak bij mijn overburen komt, thuis verwaarloosd wordt. Hij moet soms een uur op z'n moeder wachten omdat zij hem heeft afgezet bij z'n oma (onze overburen) maar die oma is dan niet thuis. Of hij loopt huilend het huis uit. En z'n moeder smijt hem zowat de auto uit en rijdt dan naar weet ik veel waar, zodat hij weer een paar uur over straat kan slenteren totdat ze hem komt ophalen. Ik ken z'n moeder en vind haar de grootste onverantwoordelijke trut die ik ken, en ze zou eens moeten zien wat ze haar zoontje aandoet. Maar wat kun je doen zolang je niets kunt bewijzen? en ik denk niet dat dat mijn taak zou moeten zijn. Als iedereen 't ziet, dan toch ook haar familie..zeker die oma?

verwaarlozing is een vorm van mishandeling, en dat kan je melden bij het meldpunt kindermishandeling. Daar hoef je het niet te bewijzen, je kan je vermoedens er uitspreken en dan komt er iemand om te kijken hoe het zit. meestal zijn die gezinnen alleen maar blij dat er iemand is die ze wil helpen, en zo'n kind verdient beter.

Zo heeft m'n tante een buurjongetje van haar "gered". Dat jongetje woont nu ipv bij z'n verwaarlozende moeder bij z'n vader, en kwam laatst vertellen hoe blij hij wel niet is dat hij nu ergens anders woont. Je kán dus wel degelijk iets doen

Pluis schreef:

verwaarlozing is een vorm van mishandeling, en dat kan je melden bij het meldpunt kindermishandeling. Daar hoef je het niet te bewijzen, je kan je vermoedens er uitspreken en dan komt er iemand om te kijken hoe het zit. meestal zijn die gezinnen alleen maar blij dat er iemand is die ze wil helpen, en zo'n kind verdient beter.

Zo heeft m'n tante een buurjongetje van haar "gered". Dat jongetje woont nu ipv bij z'n verwaarlozende moeder bij z'n vader, en kwam laatst vertellen hoe blij hij wel niet is dat hij nu ergens anders woont. Je kán dus wel degelijk iets doen

ja, misschien is het wel goed dat ik het meld. Maar bij z'n vader kan hij niet terecht, die is vertrokken en ziet hij zelden. En dan weet ik niet of dat jongetje straks zo dankbaar is als hij bij z'n moeder wordt weggehaald. Maargoed, 't is allemaal moeilijk, zo'n jeugd als hij nu heeft zal hij ook niet leuk vinden. Bedankt voor je reactie

[Pluis]

regendruppel schreef:

ja, misschien is het wel goed dat ik het meld. Maar bij z'n vader kan hij niet terecht, die is vertrokken en ziet hij zelden. En dan weet ik niet of dat jongetje straks zo dankbaar is als hij bij z'n moeder wordt weggehaald. Maargoed, 't is allemaal moeilijk, zo'n jeugd als hij nu heeft zal hij ook niet leuk vinden. Bedankt voor je reactie

gelukkig zit er nog een heel stuk andere hulp tussen melden en uit huis plaatsing, ik weet geen exacte cijfers, maar ik geloof dat er maar een heel klein percentage echt uit huis wordt geplaatst. Ook de kinderbescherming streeft ernaar om kinderen zo veel mogelijk lekker bij hun eigen ouders/familie op te laten groeien. Misschien heeft de moeder wel heel veel stress of andere problemen en is ze daardoor niet goed in staat om voor haar zoontje te zorgen. Als ze daar dan bijvoorbeeld mee geholpen wordt, kan het heel goed dat uit huis plaatsing helemaal niet nodig is.

[Nona]

Trouwens, je kunt ook anoniem melding maken van mishandeling of verwaarlozing.
Het belachelijkste daaraan trouwens is dat scholen dat niet kunnen. Terwijl basisscholen vaak hun best willen doen om de relatie met ouders goed te houden, en aangezien op scholen heel veel gezien kan worden zou dat juist een belangrijke informatiebron moeten zijn. Maar medewerkers weigeren de melding gewoon aan te maken op het moment dat een school anoniem iets wil melden.

Zelf heb ik wel eens bij een vriendinnetje/klasgenootje op de basisschool gemerkt dat ze mishandeld werd. Dat was niet zo moeilijk, ze vertelde het zelf gewoon als ze geslagen was. Dat was nu en dan ook vrij ernstig. Ze is wel eens met blauwe plekken over heel haar gezicht naar school gekomen omdat haar oma haar geslagen had met een haarborstel. Ze zat niet stil genoeg. Overigens vertelde ze dat niet aan iedereen, maar wel aan mij. Ze vroeg me vaak of blauwe plekken niet te veel opvielen. We waren een jaar of acht, dus ik wist ook niet wat ik moest doen behalve haar troosten. De hele buurt wist het overigens wel, geschreeuw in de achtertuin was een dagelijks ritueel.
Later is dat meisje door de jeugdhulp uit huis geplaatst en bij haar moeder gaan wonen. Ook niet de ideale situatie, maar beter dan waar ze zat, bij haar vader en grootouders.

Ik zag de poll op de voorpagina trouwens. Goed topic, kan heel informatief zijn.

Bij mij zat ook een meisje op de basisschool dat regelmatig werd geslagen door haar vader, ik was toen 5/6/7 ofzo en volgens mij wist iedereen het eigenlijk wel, want met gym zag je gewoon duidelijk striemen op haar rug. Ik weet nog dat we dat allemaal heel erg vonden, maar dat we niet echt wisten hoe het kwam, ze sprak er ook niet over. Pas later hoorden we dat haar vader haar heel vaak sloeg om hele kleine dingetjes, toen zat ze al niet meer bij ons in de klas omdat ze uit huis was geplaatst en bij een tante woonde. Toen vond ik dat heel erg, vooral omdat ik daarvoor niet doorhad dat er iets mis was, ik nam gewoon aan dat haar vader (als volwassene) wist wat hij deed ofzo. Ik vind het daarom ook heel belangrijk dat kinderen weten dat zoiets niet goed is, want kinderen nemen heel makkelijk aan dat volwassenen alles weten.

[fractuur]

Goed topic.

Ik denk dat goede voorlichting aan kinderen veel kan opleveren. Niet dat zij elkaar nu moeten gaan 'verklikken', maar kinderen onderling hebben vaak meer door dan volwassenen in de omgeving van die kinderen. Vraag is dan of de mishandelde kinderen juist opener of juist stiller van worden, maar het zou de awareness wel groter maken.

Vrijwilligerswerk met kinderen, ook wel eens lichamelijke mishandeling tegengekomen.


Vooral jonge kinderen vertellen dan vaak smoesjes met een glimlach, aangeleerde zinnetjes die ze niet zelf hebben bedacht, bijvoorbeeld ik liep naar een paal toe en die paal ging niet aan de kant.


Van seksueel misbruik weet ik weinig eignelijk.

[Simon]

Wat is mishandeling? Kan je iemand ook met woorden mishandelen?



http://adsoftheworld.com/media/print...ociation_kid_2

Nona schreef:

Trouwens, je kunt ook anoniem melding maken van mishandeling of verwaarlozing.
Het belachelijkste daaraan trouwens is dat scholen dat niet kunnen.

Ik weet niet 100% zeker of dat inderdaad zo is...maar als het inderdaad zo is, dan is niet vertellen dat je van een school bent dan natuurlijk een mogelijkheid.

Een groot nadeel aan anoniem melden is dat het AMK dan niets kan met de informatie die je geeft en dat maakt een onderzoek toch wel een heel stuk lastiger (soms zelf onmogelijk). Daarom zijn ze voor melden 'met naam' (die ze heus niet zomaar aan degene geven).

Natuurlijk kun je iemand ook met woorden mishandelen? Dat is psychische mishandeling en dat kan minstens net zo schadelijk zijn als iedere andere vorm van mishandeling.

Ik denk dat als je iets vermoed, het belangrijk is dat je er iets mee doet. Want als iedereen denkt 'een ander doet het wel', dan gebeurt er niets.

Wat ik zelf wel lastig vind, is hoe doe je zo iets zonder paniek te zaaien en roddels te verspreiden ed? Soms heb je een vermoeden, maar zeker weten doe je het lang niet altijd. Maar wat doe je dan? Informeer je bij de mensen in kwestie zelf (vind ik nogal risicovol)? Informeer je bij de buren of familie/vrienden of zij ook iets merken (met het risico dat er roddels komen)? Bel je het AMK (dan moet je toch echt wel iets 'in handen' hebben)? ... En hoe weet je of de mensen in kwestie jou er niet voor terug pakken?

[blablatje]

Over de ouders zelf erop aanspreken:
Wat wel een idee is, bv. als je een buurkind veel hoort huilen, dat je dan eens bezorgd aan de buurman en buurvrouw vraagt of ze het wel allemaal aankunnen met de opvoeding. Als ze dan ontwijkend reageren, is dat verdacht (maar het zegt lang niet alles natuurlijk). Als ze opgelucht reageren en hun hart uitstorten over dat het zo'n ontzettend lastig kind is, heb je een aanknopingspunt om in te gaan op eventuele mishandeling. Dit werkt natuurlijk wel alleen als je normaal gesproken een goed contact met die ouders hebt.
Bij verwaarlozing is dat lastiger.

Maar in de huidige maatschappij zijn je buren best vaak wildvreemden...en dergelijke vragen zou ik niet zo snel aan wildvreemden stellen...

grl schreef:

Geen ervaring maar goed topic.


ik vroeg me stiekem al af wat Jon opeens op psych te zoeken had

[justhanna]

Ik wou dat zulke dingen beter bekend waren geweest toen ik zelf jong was...

[Volk]

justhanna schreef:

Ik wou dat zulke dingen beter bekend waren geweest toen ik zelf jong was...

Dit. En daarbij... Altijd heel vrolijke kinderen vertrouw ik ook nooit. Ik was vroeger het vrolijkste meisje op school, omdat ik dan niet thuis was en omdat school vooral niet mocht merken hoe het er thuis aan toe ging. En op school dachten ze dat thuis alles wel goed moest zijn omdat ik zo vrolijk was. Ik weet niet of het al gebeurt maar ik denk dat het goed zou zijn als leerkrachten opgeleid werden om dit soort dingen te herkennen, en daarbij ook te weten wat ze kunnen/moeten doen.

[T_ID]

Yep, wel eens seksueel misbruik gezien toen ik het als eerste verteld kreeg, en mishandeling. De enorme hoeveelheid problemen die de Jeugdzorg van nota bene Jeugd&Gezin vervolgens over ons uitstortte om maar vooral de dader te beschermen en het slachtoffer nog verder kapot te trappen... Het is zwaar verbitterend. Ik overdrijf nauwelijks als ik zeg dat de hulpverlening alles fout heeft gedaan dat ze fout konden doen. Ik werd zelfs door hulpverleners bedreigd toen ik kritiek uitte op hun werkwijze.

Ook in de tweede zaak van mishandeling werd het slachtoffer nog meer slachtoffer, en werd de dader niet aangesproken op haar agressieve gedrag terwijl het slachtoffer constant onder druk werd gezet om zich bloot te stellen aan meer agressie. De hint dat ook het jongere broertje slachtoffer was werd (bewust?) niet opgepikt door de zogenaamde hulpverleners.

Leidt me tot de onvermijdelijke conclusie dat Jeugd&Gezin onmogelijk harder kon falen dan dat ze in de afgelopen jaren hebben gedaan. Hoe het kan bestaan dat Rouvoet nog niet is afgetreden? Tja...

Als men serieus werk wil maken van de aanpak van kindermishandeling, dan zal een volledige reorganisatie van de Jeugdzorg inclusief gedwongen ontslagen en politiek verantwoordelijken die hun verantwoordelijkheid nemen en aftreden zonder meer nodig zijn.

[Fantôme]

@ T_ID heb je niet overwogen een klacht in te dienen?

Wat me verder opvalt (niet zozeer op dit forum) is dat mensen bij mishandeling vaak alleen denken aan actieve (lichamelijke) mishandeling.

Vroeger toen ik op zwemmen zat, heb ik wel eens vermoed dat twee meisjes (beide jonger dan ik) thuis mishandeld werden. Ze liepen er vaak onverzorgd bij. Als ik met hen meereed van/naar het zwembad hadden de meisjes altijd ruzie en de ouders konden dit niet op lossen, behalve door te dreigen of een flinke klap te verkopen. Het oudste meisje zelf was ook niet erg populair bij het zwemmen. Ze had nogal een grote mond, was erg grof en sloeg snel. Dat had ze niet van een vreemde achteraf, maar dat hielp haar ook niet bij het vrienden maken.
Later vernam ik dat er een OTS is opgelegd. Toendertijd heb ik er eigenlijk niets mee gedaan. ik was 14 ofzo en zelf een beetje bang voor die moeder.

Inmiddels kom ik in mijn werk regelmatig gevallen van mishandeling tegen. Vanuit mijn werk is het een stuk gemakkelijker hierin stappen te ondernemen. Dat doe ik dan ook door het bespreekbaar te maken met ouders en vervolgens evt. met de Raad voor de Kinderbescherming te bespreken of een melding te doen.

Als je een vermoeden van mishandeling hebt, kun je dit inderdaad ook anoniem melden bij het AMK. Scholen kunnen dit niet. Je hoeft geen bewijzen te hebben om bij het AMK te melden, zij starten namelijk het onderzoek of de zorgen terecht zijn.

Ik ben het er wel mee eens.

[fiejo]

Ik zelf ken ook iemand die vroeger als kind mishandeld werd. Het ergste is dat ik dat niet eens merkte! Meestal is het zo, mensen genieten vaak van mishandeling en hebben geen flauw benul wat ze doen. Totdat ze ontdekt worden, en een straf krijgen van een paar 100 euro! Je merkt het eigenlijk wel snel. Iemand gedraagt zich anders dan normaal of ziet er verwaarloosd uit, maar het probleem is dat je dat ook niet zeker weet. Het kan ook zijn dat iemand een beetje "arm" is en daardoor er zo erg uitziet. Je komt er dus eigenlijk niet snel achter....

Hoe los je het dan wel op?? Hoe kom je er snel achter en beschuldig je iemand niet van een daad dat hij niet deed?????????

[Fantôme]

fiejo schreef:

Ik zelf ken ook iemand die vroeger als kind mishandeld werd. Het ergste is dat ik dat niet eens merkte! Meestal is het zo, mensen genieten vaak van mishandeling en hebben geen flauw benul wat ze doen. Totdat ze ontdekt worden, en een straf krijgen van een paar 100 euro! Je merkt het eigenlijk wel snel. Iemand gedraagt zich anders dan normaal of ziet er verwaarloosd uit, maar het probleem is dat je dat ook niet zeker weet. Het kan ook zijn dat iemand een beetje "arm" is en daardoor er zo erg uitziet. Je komt er dus eigenlijk niet snel achter....

Hoe los je het dan wel op?? Hoe kom je er snel achter en beschuldig je iemand niet van een daad dat hij niet deed?????????

Fiejo, wat maakt dat jij denkt dat mensen genieten van de mishandeling? Ik heb de indruk dat mishandeling vaker machteloosheid is dan dat ze het fijn vinden en het hen plezier doet het kind te mishandelen (al wil ik niet ontkennen dat dit ook gebeurd, maar volgens mij veel minder vaak). Een kind kan bijv. ook mishandeld worden (in de zin van verwaarlozing) omdat ouders te veel eigen problemen hebben en daardoor niet genoeg toekomen aan hun kind. Daarnaast weten ouders die hun kind mishandelen vaak niet hoe ze het op een andere manier kunnen aanpakken en sommige ouders zullen ook niet inzien dat wat zij doen, mishandeling is.

Wat betreft je laatste vraag. Als je het vermoeden hebt dat een kind wordt mishandeld, is het niet aan jou om 'erachter te komen' of het klopt. Ik weet niet hoe oud je bent? Ik kan me voorstellen dat je als volwassene met de ouders van het kind gaat praten. Bijv. vragen hoe het gaat en misschien ook wel aangeven dat je het idee hebt dat ze het niet altijd makkelijk hebben. Dit is ook een (niet altijd even makkelijke) taak van de leerkracht van zo'n leerling. Vermoedens van mishandeling zou je ook met hem/haar bespreekbaar kunnen maken. Daarnaast kun je ook contact opnemen met het AMK voor enkel advies. Je kunt dan vertellen wat je hebt gezien en wat je vermoed en hoe je hier het beste mee kunt omgaan.
Het risico iemand te 'beschuldigen' terwijl er niet echt iets aan de hand is loop je altijd. Anderzijds loop je ook altijd het risico een kind nog langer mishandeld te laten worden omdat het misschien wél waar is....

[T_ID]

~~Fantôme~~ schreef:

@ T_ID heb je niet overwogen een klacht in te dienen?

Zeer zeker. Degenen waar hem om ging wilden dit echter niet.i.v.m. nog meer gezeik aan hun kop dan ze al hadden. Hoezeer ik ook geschokt ben door de staat waarin de Jeugdzorg zich kennelijk bevindt, kan ik dat natuurlijk niet over andermans rug uitvechten.

Om eerlijk te zijn kan het me na al dat gezeik ook eigenlijk niet meer schelen. Jammer voor de mensen die door dat bureau hierna nog slachtoffer zullen worden/blijven, maar goed.

[Fantôme]

T_ID schreef:

Zeer zeker. Degenen waar hem om ging wilden dit echter niet.i.v.m. nog meer gezeik aan hun kop dan ze al hadden. Hoezeer ik ook geschokt ben door de staat waarin de Jeugdzorg zich kennelijk bevindt, kan ik dat natuurlijk niet over andermans rug uitvechten.

Om eerlijk te zijn kan het me na al dat gezeik ook eigenlijk niet meer schelen. Jammer voor de mensen die door dat bureau hierna nog slachtoffer zullen worden/blijven, maar goed.

hm. Dat begrijp ik niet goed. Als jij een klacht indient, dienen ze dit serieus te nemen door allereerst eens met jou (of om wie het dan ook ging) de hulpverlener en zijn/haar leidinggevende om de tafel te gaan en als je er dan nog niet uitkomt moet het hogerop behandeld worden. Ik vind het heel zorgelijk als het klopt wat jij zegt, dat ze een klacht niet in behandeling hebben genomen

ging het trouwens om vrijwillige hulpverlening of gedwongen kader?

[Fantôme]

wann schreef:

Ik moest zijn post ook eerst een paar keer lezen, maar hij bedoelt volgens mij dat de mishandelde kinderen niet wilden dat hij een klacht indiende, omdat zij zelf bang waren om daardoor nog meer moeilijkheden te krijgen. En dat hij (T_ID) uit respect voor hun wens/angst geen klacht bij jeugdzorg heeft ingediend.

ooww ik vond het al zo'n raar verhaal.
Dan begrijp ik het beter.
@ T_ID zijn deze kinderen er nog wel uitgekomen?

[T_ID]

~~Fantôme~~ schreef:

hm. Dat begrijp ik niet goed. Als jij een klacht indient, dienen ze dit serieus te nemen door allereerst eens met jou (of om wie het dan ook ging) de hulpverlener en zijn/haar leidinggevende om de tafel te gaan en als je er dan nog niet uitkomt moet het hogerop behandeld worden. Ik vind het heel zorgelijk als het klopt wat jij zegt, dat ze een klacht niet in behandeling hebben genomen

Nee, het is wat Wann zegt: ik heb geen klachten ingediend omdat in één geval het slachtoffer dat niet wenste (over die zaak heb ik een dossier) en bij die andere gebeurden wel grove dingen, maar daar was ik niet direct bij betrokken.

Dat laatste was meer om te benadrukken dat de afweging van het gezin altijd boven de belangen van de client stellen klaarblijkelijk niet incidenteel, maar stelselmatig is.

~~Fantôme~~ schreef:

ging het trouwens om vrijwillige hulpverlening of gedwongen kader?

Beiden vrijwillig. In de zin van dat ze niet formeel onder een voogd zijn gesteld o.i.d.


Achteraf is het zedenslachtoffer aardig terecht gekomen, ondanks de goede zorgen van de Jeugdzorg. Een bekende die haar opving toen ze nergens heen kon verbouwde zijn zolder en bood haar een kamer aan waar ze kan blijven totdat ze een studentenkamer wil, en heeft gevonden. Afgelopen schooljaar slaagde ze voor de havo vanwege een team van leraren dat haar er doorheen trok, en ze begint dit jaar aan een HBO opleiding. Hulpverlening wat betreft het een plaats geven van wat er gebeurd is en het afleren van gedrag dat ze er aan overhield vindt plaats en verwerking is goed op gang gekomen.
Het meisje waarvan de ouders losse handjes hadden is gezakt voor haar opleiding en daarna van school gegaan, en vertrokken uit haar ouderlijk huis waarna ik haar helaas uit het oog verloor. Ik vrees het ergste, maar sta er te ver van af om iets te kunnen doen. Ik zou haar niet eens kunnen vinden waarschijnlijk. Recent is haar kleine broertje gearresteerd voor diefstal van een scooter. Van wat ik ervan hoor lieten andere figuren waarmee hij vaak rondhangt hem stelen, en vangt hij voor hen de klappen op. Vorig jaar bleef hij al zitten. Ik weet niet hoe het dit jaar staat, maar blijft hij weer zitten dan is ook voor hem school afgelopen.

[Fantôme]

T_ID schreef:

Nee, het is wat Wann zegt: ik heb geen klachten ingediend omdat in één geval het slachtoffer dat niet wenste (over die zaak heb ik een dossier) en bij die andere gebeurden wel grove dingen, maar daar was ik niet direct bij betrokken.

Dat laatste was meer om te benadrukken dat de afweging van het gezin altijd boven de belangen van de client stellen klaarblijkelijk niet incidenteel, maar stelselmatig is.
Beiden vrijwillig. In de zin van dat ze niet formeel onder een voogd zijn gesteld o.i.d.

ja, ik had het verkeerd gelezen idd.

Achteraf is het zedenslachtoffer aardig terecht gekomen, ondanks de goede zorgen van de Jeugdzorg. Een bekende die haar opving toen ze nergens heen kon verbouwde zijn zolder en bood haar een kamer aan waar ze kan blijven totdat ze een studentenkamer wil, en heeft gevonden. Afgelopen schooljaar slaagde ze voor de havo vanwege een team van leraren dat haar er doorheen trok, en ze begint dit jaar aan een HBO opleiding. Hulpverlening wat betreft het een plaats geven van wat er gebeurd is en het afleren van gedrag dat ze er aan overhield vindt plaats en verwerking is goed op gang gekomen.

Wat goed om te horen
Ontzettend knap van dat meisje. En fijne bekende en leraren natuurlijk

Het meisje waarvan de ouders losse handjes hadden is gezakt voor haar opleiding en daarna van school gegaan, en vertrokken uit haar ouderlijk huis waarna ik haar helaas uit het oog verloor. Ik vrees het ergste, maar sta er te ver van af om iets te kunnen doen. Ik zou haar niet eens kunnen vinden waarschijnlijk. Recent is haar kleine broertje gearresteerd voor diefstal van een scooter. Van wat ik ervan hoor lieten andere figuren waarmee hij vaak rondhangt hem stelen, en vangt hij voor hen de klappen op. Vorig jaar bleef hij al zitten. Ik weet niet hoe het dit jaar staat, maar blijft hij weer zitten dan is ook voor hem school afgelopen.

Dat laatste zou goed kunnen (dat anderen hem laten stelen) en dat hij het doet om zo een 'vriendengroep' te hebben... Wellicht krijgt hij een reclasseerder?