Ik had het idee ergens in de sloppenwijken in India of Bangladesh te zijn beland. Ik bevond me in een soort basin/kanaaltje vol vervuild water tot borsthoogte. Er dreef eten, plastic flessen en andere troep in. Een klein jongetje was op zoek naar bruikbaar spul. Ik vroeg aan hem of hier wel wat te doen was. Hij zei dat er in de omgeving weinig werk was en dat het hier één en al armoede was.
Ik ging uit het basin en kwam op een zanderig pleintje terecht. Er stond een Indische jongen. Ik had een déjà vu, want ik had de jongen al eens eerder ontmoet blijkbaar. Ik probeerde zijn naam te raden. Ik zat er naast. Hij herhaalde zijn naam, maar het deed geen belletje rinkelen. Ik vroeg of hij het wou spellen zodat ik het beter kon onthouden. Op een bord verscheen zijn naam letter voor letter. Ik ben de naam nu alweer kwijt. Ik noem hem even K.
Hij nodigde me uit bij hem thuis. Daar zaten zijn zus en wat andere familie tv te kijken. De zus (best een knappe meid) was net gescheiden van haar man, wat ik zag in een soort flashback van een jankende man.
Blijkbaar was het gebruikelijk om bij een bezoek meteen te trouwen met de zus van je gastheer, want voor ik het wist zat de zus mij te strelen en omhelzen en was iedereen in jubelstemming. Gelijk werd er een huwelijk op poten gezet en mensen kwamen binnenstromen. Vlak voor de ceremonie was er een buffet. Ik stond daar samen met K. wat rijst op te scheppen. Ik voelde me er niet echt prettig bij. De zus was zoals gezegd wel knap, maar niet mijn type en een huwelijk zag ik al helemaal niet zitten.
Dus ik vroeg aan hem:
"Zeg eh, K.? Kan ik je even onder vier ogen spreken?"
K:"Natuurlijk vriend!"
Zus: "Hoiii jongens! Waar hebben jullie het over? (Zus kwam tussenbeide)
K: "Niks. We zijn even een persoonlijk gesprek aan het voeren." (Zus gaat weer weg)
Ik: "Nou, als ik nou met haar ga trouwen...zit ik dan gelijk voor de rest van mijn leven aan haar vast of mag ik ook nog scheiden?

"
Ik zag K.'s gezicht toen wat minder vrolijk kijken en toen werd ik wakker.