Wat vervelend dat je omgeving al zo snel op je nek zit. Helaas is het voor je omgeving zo dat voor hun de operatie is geweest en alles weer goed met je gaat. Dat betekent voor hen dat je ook wel weer klaar bent om te spelen.
Ik heb vaak genoeg mensen gehad die mij liepen te pushen om iets weer op te pakken terwijl ik hier nog niet klaar voor was. Het beste voor mij werkte als ik gewoon rustig bleef en elke keer gewoon bleef herhalen. Leg dus gewoon elke keer uit dat je een herstelperiode hebt tot september en je op dit moment er niet klaar voor bent om te spelen. Je gezondheid gaat altijd voor. Leg uit dat er risico's zijn dat als je nu begint met spelen je straks weer geblesseerd raakt en je nooit meer je leuke team kan ondersteunen. Probeer ze dus gewoon elke keer uit te leggen dat het niet gaat. Wordt niet boos, blijf rustig en jezelf. Op den duur moeten ze het begrijpen en houden ze vanzelf op. Geef ook aan dat je je team wel wil blijven supporten tot je zelf weer kan spelen. Misschien (ik weet niet of je het al doet) kan je alle wedstrijden wel bijwonen. Zo blijf je up to date van wat er gebeurd en kan je het speltactiek ook gewoon meenemen. Vraag of ze je willen betrekken bij de training ook al kan je nog niet direct meetrainen. Als jij aangeeft dat je betrokken wil blijven zullen ze ook in zien dat je echt gemotiveerd bent maar het gewoon nog niet kan/mag. Ik hoop dat je hier wat aan hebt!