| Advertentie | |
|
|
|
|
|
||
|
Citaat:
Of misschien haar schildpadden-necrofiel gedicht?
|
||
|
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
wel dit soort vreemde rijmsels, maar niet met allemaal forumers, geloof ik. Misschien ben je in de war met de odes! Of met iets van wat Em zegt. Of - je wist dat ik zoiets ging doen - misschien had je ervan gedroomd!
|
|
|
|
|
|
Er was eens een haaie haai
die dacht ‘ik ga naar Katjes baai waar ik een paar zwemmers snaai een surfboard en een boot erbij dan zit mijn buikje lekker vol ben ik weer rond en bol (hé tautologie wat mot je nou? maar rond is niet echt bol voor jou rond is een cirkel en bol is heel rond in alle kanten, bol is een kont) Nou ja, terug naar de haaie haai die had z’n buikje ondertussen vol viste de bikini’s tussen z’n kiezen vandaan en dacht ‘laten we maar weer ’s gaan’ dus zodoende, de haai stapte op maar godverdomme wat een kop die gast had teveel wietjes op. Hij draaide en hij tolde maar rond (nu écht rond en niet bol) z’n hoofd voelde haast zo hol als het holle vat dat Gijs ooit was - holle bolle Gijs lustte meer dan ijs - deze haaie haai raakte langzaam gek stonk vreselijk uit zijn haaienbek naar wiet en allerlei dramatische dingen hij dacht ‘hier gaan we niet aan begínnen dit wordt een drama tot en met ik ben trouwens toch te gezet om nog een vin te bewegen het zit me toch verdikkeme niet mee zo kom ik nooit meer in m’n eigenste zee’. Toen deed hij mee aan lingo en won zowaar de show. Ik voel me zó poëtisch. Echtwaar. |
|
|
|
|
|
En Etmakas en ik hadden weer eens een msn-gesprek.
Dus schreef ik een gedichtje: Kabouter Zouthoed uit Haarlemmerdak bood wat schaduw aan zijn slak vanwege de felle zomerzon. (Hij dacht dat zijn slak dat niet hebben kon.) Maar wat was nu o zo gek de slak verdween in slakkenkwat. De kabouter dacht ‘verrek!’ zelfs onder mijn hoed van zout, - wat perfect zonlicht tegenhoudt - heeft hij het nog te heet gehad. En dit topic verdient een up! |
|
|
|
|
Verwijderd
|
Random sprookjes rijmend laten maken.
Er zaten eens twaalf maanden rond een vuur te drinken op een nacht'lijk uur. Daar kwam toen een meisje aan, paniekerig, in snik en traan. Haar stiefmoeder had opgedragen het bos om sneeuwklokjes te vragen terwijl het januari was en sneeuwklokjes in maart pas! Maar de maanden kenden het kind en op de bries van oostenwind heeft maart met januari toen geruild het meisje niet meer gehuild. Ze gaven haar sneeuwklokjes en goud waar een mens zo veel van houdt. Zij is toen blij naar huis gegaan en heeft daar haar verhaal gedaan. Haar stiefmoeder wou ook wel rijkdom maar die kwam in de sneeuwstorm om. Toen leefde het meisje gelukkig en alleen met twaalf bloemen; voor elke maand een. |
|
|
||
|
Citaat:
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Ik moest echt hardop lachen! ![]()
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
||
|
|
||
|
Citaat:
Wel in het Russisch, zoals het 'hoort', natuurlijk
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
||
|
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Alleen ik heb het einde een beetje aangepast, want ze hoort een tovertuin te krijgen en niet twaalf zielige bloemen. Maar ik had geen zin om daar rijmwoorden voor te zoeken.
|
|
|
|
||
|
Citaat:
__________________
Ik klop op de deur van de steen. / 'Ik ben het, doe open.' // 'Ik heb geen deur,' zegt de steen.
|
||
| Advertentie |
|
|
![]() |
| Topictools | Zoek in deze topic |
|
|