In hoeverre hebben mannen schuld aan/zeggenschap over een (ongewenste) zwangerschap?

[MiBe]

Afgesplitst van dit topic.

Gerben901 schreef:

wat jongens ook mogen zeggen altijd een condoom gebruiken als jij zwanger raakt dan zit jij opgescheept met de baby.

Als meisje heb je het juist makkelijker dan als jongen, dan heb je tenminste nog de keuze of je het wil houden of dat je het weg laat halen. Wanneer het meisje ervoor kiest het te houden krijg je als jongen gewoon tegen je zin een kind.

[Gerben901]

MiBe schreef:

Als meisje heb je het juist makkelijker dan als jongen, dan heb je tenminste nog de keuze of je het wil houden of dat je het weg laat halen. Wanneer het meisje ervoor kiest het te houden krijg je als jongen gewoon tegen je zin een kind.

meeste mannen als ze een vrouw ongewenst zwanger hebben gemaakt vluchten er dan meteen vandoor omdat ze bang zijn voor die verantwoordelijkheid.

nog ontopic:
heeft er iemand nog wat toe tevoegen of wat vindt de topicstarter van mijn tips?

[MiBe]

Gerben901 schreef:

meeste mannen als ze een vrouw ongewenst zwanger hebben gemaakt vluchten er dan meteen vandoor omdat ze bang zijn voor die verantwoordelijkheid.

En dan kan de vrouw er dus gewoon voor kiezen om het weg te laten halen, zoals ik al zei.

Dat is inderdaad heel makkelijk, een kindje weghalen is inderdaad zo gedaan. Verdere emotionele schade enzo heb je er ook niet van en het is net alsof je besluit of je worst of kaas op je brood wil. Dat doe je zo even. En @ syori, soms hou ik echt van je.

[MiBe]

Secret Agent schreef:

Dat is inderdaad heel makkelijk, een kindje weghalen is inderdaad zo gedaan. Verdere emotionele schade enzo heb je er ook niet van en het is net alsof je besluit of je worst of kaas op je brood wil. Dat doe je zo even. En @ syori, soms hou ik echt van je.

Ik zeg ook: Je kunt ervoor kiezen. Als je het wil houden kan dat dus ook. Als man heb je simpelweg geen fuck te vertellen.

[Yne]

MiBe schreef:

Ik zeg ook: Je kunt ervoor kiezen. Als je het wil houden kan dat dus ook. Als man heb je simpelweg geen fuck te vertellen.

Wat is dat nou voor een facepalmwaardige bewering. Als je iets te kiezen wilt hebben moet je sowieso niet je piemel ergens insteken zonder condoom, heb je daar ook geen last van!

MiBe schreef:

Ik zeg ook: Je kunt ervoor kiezen. Als je het wil houden kan dat dus ook. Als man heb je simpelweg geen fuck te vertellen.

Ook als man heb je de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat je niet in die situatie terecht komt.

Secret Agent schreef:

Dat is inderdaad heel makkelijk, een kindje weghalen is inderdaad zo gedaan. Verdere emotionele schade enzo heb je er ook niet van en het is net alsof je besluit of je worst of kaas op je brood wil. Dat doe je zo even. En @ syori, soms hou ik echt van je.

Ja, sorry. Het was een beetje gemeen.

Maar damn. Verder snap ik MiBe's punt wel. Als man heb je nu eenmaal niets te vertellen (en op één of andere manier is dat maar goed ook, want: baas in eigen buik enzo, maar ik snap dat het frustrerend is).

[Macrador]

Ik ken ook verhalen van meisjes die zeggen dat ze aan de pil zitten en het dan niet zijn en zwanger worden om die jongen te strikken. wat dan...

@Macrador: Heo bedoel je 'wat dan?' Er is wat mij betreft geen 'wat dan'. Dan is het behoorlijk stom van die knul dattie gaat seksen met een meisje dat m zoiets flikt. Als je het zo stelt, leg je alle verantwoordelijkheid voor een zwangerschap bij de vrouw neer. En dat vind ik neit kunnen. Je hebt met twee man seks, dus je bent er ook met twee man verantwoordelijk voor of je wel of niet kindjes krijgt. Lekker makkelijk: ' Ja, maar jij slikte de pil niet goed!' Ja, maar jij bent hier de man met de zaadjes en zonder jou kan ik toch echt geen beebies maken dus je zult toch echt je piemel in de je broek moeten houden/zelf aan de anticonceptiepil moeten gaan (want die bestaan voor mannen)/condooms moeten gebruiken/je leidingen laten doorknippen op het moment dat je zeker geen kindjes wil.

En als je die verantwoordelijkheid niet aan kunt, moet je je piemel mooi in je broek houden en geen seks hebben. Zo simpel is het, wat mij betreft.

[Volk]

Secret Agent schreef:

@Macrador: Heo bedoel je 'wat dan?' Er is wat mij betreft geen 'wat dan'. Dan is het behoorlijk stom van die knul dattie gaat seksen met een meisje dat m zoiets flikt. Als je het zo stelt, leg je alle verantwoordelijkheid voor een zwangerschap bij de vrouw neer. En dat vind ik neit kunnen. Je hebt met twee man seks, dus je bent er ook met twee man verantwoordelijk voor of je wel of niet kindjes krijgt. Lekker makkelijk: ' Ja, maar jij slikte de pil niet goed!' Ja, maar jij bent hier de man met de zaadjes en zonder jou kan ik toch echt geen beebies maken dus je zult toch echt je piemel in de je broek moeten houden/zelf aan de anticonceptiepil moeten gaan (want die bestaan voor mannen)/condooms moeten gebruiken/je leidingen laten doorknippen op het moment dat je zeker geen kindjes wil.

Edit om toch ook ontopic te blijven: TS, je bent gek als je denkt dat je hem toch eens goed kunt gaan verwennen als jij maagd bent en hij al meerdere jaren ervaring en meerdere meisjes heeft gehad. Gaat je niet lukken... Tussen al die andere meisjes kom je onervaren over. En als jij jezelf zomaar weggeeft, welke moeite ben je dan waard? Welke moeite heeft hij dan gedaan? Helemaal niks toch? Dan komt het net over of jij roept: hier ik geef mezelf gewoon weg, ik denk namelijk niet dat je moeite voor me gaat doen. Ik denk niet dat jij me zo ook al gewoon de moeite waard vindt.

En als je die verantwoordelijkheid niet aan kunt, moet je je piemel mooi in je broek houden en geen seks hebben. Zo simpel is het, wat mij betreft.

Maar als je vriendin (iemand die je vertrouwt) zegt dat ze aan de pil is, dan geloof je dat toch? Dan ga je toch niet ook nog aan de man-pil of condooms? Daarom zit zij toch al aan de pil? Dan is het stom van dat meisje, maar ik vind niet dat hier de jongen enige blaam treft. Hij is voor de gek gehouden. Als een jongen tegen mij zegt dat hij condooms heeft ga ik er ook gewoon van uit dat het goed zit en niet dat hij ze stiekem heeft doorgeprikt (om mij te strikken).

En om toch ontopic te zijn; TS, als jij denkt dat je een ervaren en oudere jongen kunt verwennen, dan denk ik dat je ernaast zit. Tussen de andere meisjes die hij heeft gehad zul je maar onervaren overkomen, maar dat ben je ook. Daarbij vind ik het een rare gedachte om jezelf zo weg te geven zodat hij ziet dat je de moeite waard bent. Welke moeite ben je waard? Hij hoeft er niet eens moeite voor te doen. Eigenlijk roep je nu, door jezelf zo voor zijn voeten te gooien, dat je geen enkele moeite waard bent. Ben je bang dat als hij moeite moet dan hij dan weg is? Denk je dat makkelijke seks een meisje de moeite waard maakt? Vergeet niet dat er moeite gedaan moet worden voor iets dat de moeite waard is...

Nou vind ik ook dat zo'n beetje iedereen (ook mannen) tegenwoordig weet dat zelfs als de pil goed wordt ingenomen, die nog niet 100% veilig is. En dát risico nemen ze sowieso toch ook zelf als ze het genoeg vinden dat hun vriendin 'alleen' aan de pil is.

"Ja, maar zij was aan de pil dus het is niet mijn schuld" is gewoon een dom excuus (trouwens ook als je dit excuus als vrouw gebruikt, want je weet dat het niet 100% veilig is).

[MiBe]

Yne schreef:

Wat is dat nou voor een facepalmwaardige bewering. Als je iets te kiezen wilt hebben moet je sowieso niet je piemel ergens insteken zonder condoom, heb je daar ook geen last van!

Dát is pas een facepalm bewering. Seks heb je samen, dus ook voor dergelijke zaken draag je samen verantwoordelijkheid.

Bartezz schreef:

Ook als man heb je de verantwoordelijkheid om ervoor te zorgen dat je niet in die situatie terecht komt.

Je zegt het goed: 'ook', zoals hierboven aan te geven heeft de vrouw dat net zo goed.

Volk schreef:

Maar als je vriendin (iemand die je vertrouwt) zegt dat ze aan de pil is, dan geloof je dat toch? Dan ga je toch niet ook nog aan de man-pil of condooms? Daarom zit zij toch al aan de pil? Dan is het stom van dat meisje, maar ik vind niet dat hier de jongen enige blaam treft. Hij is voor de gek gehouden. Als een jongen tegen mij zegt dat hij condooms heeft ga ik er ook gewoon van uit dat het goed zit en niet dat hij ze stiekem heeft doorgeprikt (om mij te strikken).

Helemaal mee eens. Ik vind echter wel dat je als jongen moet doen wat je kan om te voorkomen dat het alsnog fout gaat. Ik vraag als ik bij mijn vriendin ben altijd na of ze hem wel heeft ingenomen. Je moet verder ook oppassen met misselijkheid/diarree, daardoor kan de werking verminderen.

Syori schreef:

Maar damn. Verder snap ik MiBe's punt wel. Als man heb je nu eenmaal niets te vertellen (en op één of andere manier is dat maar goed ook, want: baas in eigen buik enzo, maar ik snap dat het frustrerend is).

Dit is niet de eerste keer dat jij degene bent die (als een van de weinigen vaak) mijn punt snapt

@volk: Macrador bracht het alsof het de alleen de verantwoordelijkheid is van de vrouw om voorbehoedsmiddelen te gebruiken (want 'je zei dat je de pil slikte!') en daar kan ik niet zo goed tegen. Natuurlijk vertrouw je elkaar, maar als het dan fout gaat, vind ik het niet correct om te roepen 'Ze heeft de pil niet geslikt om hem bij zich te houden' want hij is er ook verantwoordelijk voor. Als hij 100% zeker wil weten dat ze hem geen kunstjes flikt, moet hij condooms (of enig ander voorbehoedsmiddel) gebruiken. En ik zeg niet dat je, wanneer je zoiets overkomt, niet kwaad mag zijn. Of dat het tof is van die meid. Ik vind het echter wel écht de verantwoordelijkheid van beiden en het is imo laf om te roepen dat het haar schuld is.

ot: Ik denk inderdaad dat samen naakt en bloot en tegen elkaar aan en lichaam en huid en monden en armen en benen en spanning en geil en piemel en borsten en handen spannend genoeg is. Daarnaast vraag ik me af of het verstandig is om zoiets te doen. Om redenen die anderen al benoemt hebben.

[Volk]

Syori schreef:

Nou vind ik ook dat zo'n beetje iedereen (ook mannen) tegenwoordig weet dat zelfs als de pil goed wordt ingenomen, die nog niet 100% veilig is. En dát risico nemen ze sowieso toch ook zelf als ze het genoeg vinden dat hun vriendin 'alleen' aan de pil is.

"Ja, maar zij was aan de pil dus het is niet mijn schuld" is gewoon een dom excuus (trouwens ook als je dit excuus als vrouw gebruikt, want je weet dat het niet 100% veilig is).

Dus als je geen double dutch doet is er iemand in gebreke? En zelfs dan is er geen zekerheid. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je echt denkt dat het de schuld van de jongen is als het meisje hem voor de gek houdt. Als hij zou liegen over een sterilisatie en zij zou zwanger raken dan zou het dan ook net zo goed de schuld van het meisje zijn? Want dat vind ik hetzelfde...

[MiBe]

Secret Agent schreef:

@volk: Macrador bracht het alsof het de alleen de verantwoordelijkheid is van de vrouw om voorbehoedsmiddelen te gebruiken (want 'je zei dat je de pil slikte!') en daar kan ik niet zo goed tegen. Natuurlijk vertrouw je elkaar, maar als het dan fout gaat, vind ik het niet correct om te roepen 'Ze heeft de pil niet geslikt om hem bij zich te houden' want hij is er ook verantwoordelijk voor. Als hij 100% zeker wil weten dat ze hem geen kunstjes flikt, moet hij condooms (of enig ander voorbehoedsmiddel) gebruiken. En ik zeg niet dat je, wanneer je zoiets overkomt, niet kwaad mag zijn. Of dat het tof is van die meid. Ik vind het echter wel écht de verantwoordelijkheid van beiden en het is imo laf om te roepen dat het haar schuld is.

Ik denk dat jullie verschillende dingen bedoelen. Macrador heeft het erover dat vrouwen het soms expres doen, het is dan dus geen ongelukje maar de man wordt er gewoon ingeluisd. Daar is zij wel degelijk 100% schuldig aan en dan kun je de man naar mijn mening weinig kwalijk nemen. Uiteraard kun je als man het zekere voor het onzekere nemen. In een relatie is het echter vaak zo dat je samen afspraken maakt en elkaar vertrouwt.

[MiBe]

Volk schreef:

Dus als je geen double dutch doet is er iemand in gebreke? En zelfs dan is er geen zekerheid. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je echt denkt dat het de schuld van de jongen is als het meisje hem voor de gek houdt. Als hij zou liegen over een sterilisatie en zij zou zwanger raken dan zou het dan ook net zo goed de schuld van het meisje zijn? Want dat vind ik hetzelfde...

Je was me voor, het komt op hetzelfde neer

[Volk]

@Secret Agent

Ik vatte het van macrador juist op als een vrouwe die bewust een man bedriegt, en dat de man daar dan ook schuld aan zou hebben. En dat vond ik dus niet eerlijk.

[MiBe]

Het is ook gewoon een vorm van bedriegen, naar mijn mening is dat nooit eerlijk.

[Volk]

MiBe schreef:

Je was me voor, het komt op hetzelfde neer

Jij was mij ook voor

Volk schreef:

Dus als je geen double dutch doet is er iemand in gebreke? En zelfs dan is er geen zekerheid. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je echt denkt dat het de schuld van de jongen is als het meisje hem voor de gek houdt. Als hij zou liegen over een sterilisatie en zij zou zwanger raken dan zou het dan ook net zo goed de schuld van het meisje zijn? Want dat vind ik hetzelfde...

Nee, natuurlijk is het niet zijn schuld dat-ie voor de gek wordt gehouden, maar het is nog altijd zijn keus geweest om de pil 'goed genoeg' te vinden (of ze hem nou daadwerkelijk inneemt of niet) en ik ken iemand die ondanks de pil alsnog zwanger is geraakt en haar vriend (nu ex) gaf haar de schuld van die zwangerschap, terwijl hij er toch verdomme zelf ook bij was?

Liegen over het wel/niet slikken van de pil is gewoon een nono, laat dat even duidelijk zijn, maar ik vind het altijd dom om de -volledige- schuld af te schuiven op iemand anders.

Edit: en hier ben ik het dan ook mee eens:

MiBe schreef:

Ik denk dat jullie verschillende dingen bedoelen. Macrador heeft het erover dat vrouwen het soms expres doen, het is dan dus geen ongelukje maar de man wordt er gewoon ingeluisd. Daar is zij wel degelijk 100% schuldig aan en dan kun je de man naar mijn mening weinig kwalijk nemen. Uiteraard kun je als man het zekere voor het onzekere nemen. In een relatie is het echter vaak zo dat je samen afspraken maakt en elkaar vertrouwt.

Maar als je als man zeker wilt zijn dat iemand niet zwanger raakt, is 'alleen de pil' sowieso niet genoeg.

Edit2:

MiBe schreef:

Dit is niet de eerste keer dat jij degene bent die (als een van de weinigen vaak) mijn punt snapt

Natuurlijk snap ik het. Ik blijf erbij dat het in principe een goede zaak is dat een man niets te zeggen heeft over (wat er in) het lichaam van een vrouw (gebeurt), maar dat neemt niet weg dat ik me heel goed kan inleven.
En dan heb ik het niet eens alleen over het 'tegen je zin vader worden' wanneer een vrouw besluit het kind te houden, maar ook andersom. Je moet er toch niet aan denken dat iemand jouw kind 'vermoordt' terwijl jij het heel graag wilt houden/opvoeden/verzorgen/liefhebben/etc. Serieus, ik heb medelijden met iedere man die dat meemaakt.

[MiBe]

Syori schreef:

Liegen over het wel/niet slikken van de pil is gewoon een nono, laat dat even duidelijk zijn, maar ik vind het altijd dom om de -volledige- schuld af te schuiven op iemand anders.

Ik ben het met je eens dat het niet altijd alleen de schuld van het meisje is als ze ondanks het gebruik van de pil zwanger raakt. Wanneer zij hem echter expres niet (goed) inneemt vind ik het duidelijk wel volledig haar schuld. De jongen vertrouwt haar en zij maakt daar dan keihard misbruik van, ik vind dat je hem dan moeilijk iets aan kunt rekenen. Zowel de pil als een condoom gebruiken is natuurlijk sowieso het veiligst, maar je moet binnen een relatie ook op elkaar kunnen vertrouwen. Zoals Volk ook al zei: "Als een jongen tegen mij zegt dat hij condooms heeft ga ik er ook gewoon van uit dat het goed zit en niet dat hij ze stiekem heeft doorgeprikt (om mij te strikken)."

Syori schreef:

Natuurlijk snap ik het. Ik blijf erbij dat het in principe een goede zaak is dat een man niets te zeggen heeft over (wat er in) het lichaam van een vrouw (gebeurt), maar dat neemt niet weg dat ik me heel goed kan inleven.
En dan heb ik het niet eens alleen over het 'tegen je zin vader worden' wanneer een vrouw besluit het kind te houden, maar ook andersom. Je moet er toch niet aan denken dat iemand jouw kind 'vermoordt' terwijl jij het heel graag wilt houden/opvoeden/verzorgen/liefhebben/etc. Serieus, ik heb medelijden met iedere man die dat meemaakt.

Tsja, daarom is het ook een moeilijke kwestie. Het is haar buik maar uiteraard net zo goed zijn kind.

MiBe schreef:

Ik ben het met je eens dat het niet altijd alleen de schuld van het meisje is als ze ondanks het gebruik van de pil zwanger raakt. Wanneer zij hem echter expres niet (goed) inneemt vind ik dat duidelijk wel het geval. De jongen vertrouwt haar en zij maakt daar dan keihard misbruik van, ik vind dat je hem dan moeilijk iets aan kunt rekenen. Zowel de pil als een condoom gebruiken is natuurlijk sowieso het veiligst, maar je moet binnen een relatie ook op elkaar kunnen vertrouwen. Zoals Volk ook al zei: Als een jongen tegen mij zegt dat hij condooms heeft ga ik er ook gewoon van uit dat het goed zit en niet dat hij ze stiekem heeft doorgeprikt (om mij te strikken).

Ja, ik ben het ook eens, het is gewoon een naaistreek (no pun intended ), maar ik vraag me ook af hoe een man er dan achter komt dat zij het expres heeft gedaan. Want je wilt ze de kost niet geven, hoor, die zwanger raken ONDANKS de pil.

[MiBe]

Daar komt de man vaak ook niet achter.

MiBe schreef:

Tsja, daarom is het ook een moeilijke kwestie. Het is haar buik maar uiteraard net zo goed zijn kind.

Nou erger nog, ik zag op TV een keer een stukje over een man en een vrouw die een relatie hadden gehad en zij was zwanger geworden. Zij wilde geen abortus (want: tegen haar principes) en wilde het kind ter adoptie opgeven terwijl die vader het kind juist wilde houden. Maar ze wilden die man niet de voogdij over het kind geven, want ze waren niet getrouwd en het was 'haar kind', dus zij mocht zelf weten of ze het liet adopteren. Dat is toch van de zieke? Dan heb je een keer een vent die niet hard wegrent als zijn (ex)vriendin plotseling zwanger blijkt en mag-ie niet eens zijn eigen kind opvoeden? Wtf.

[MiBe]

Syori schreef:

Nou erger nog, ik zag op TV een keer een stukje over een man en een vrouw die een relatie hadden gehad en zij was zwanger geworden. Zij wilde geen abortus (want: tegen haar principes) en wilde het kind ter adoptie opgeven terwijl die vader het kind juist wilde houden. Maar ze wilden die man niet de voogdij over het kind geven, want ze waren niet getrouwd en het was 'haar kind', dus zij mocht zelf weten of ze het liet adopteren. Dat is toch van de zieke? Dan heb je een keer een vent die niet hard wegrent als zijn (ex)vriendin plotseling zwanger blijkt en mag-ie niet eens zijn eigen kind opvoeden? Wtf.

Te achterlijk voor woorden. Ik snap ook echt niet wat er dan in haar geest omgaat. Waarom zou je je kind ter adoptie afstaan als de biologische vader gewoon bereid en in staat is om het op te voeden?

Was niet in Nederland neem ik aan? De vader zou hier de voogdij wel kunnen krijgen lijkt me.

MiBe schreef:

Te achterlijk voor woorden. Ik snap ook echt niet wat er dan in haar geest omgaat. Waarom zou je je kind ter adoptie afstaan als de biologische vader gewoon bereid en in staat is om het op te voeden?

Was niet in Nederland neem ik aan? De vader zou hier de voogdij wel kunnen krijgen lijkt me.

Amerika, of course. Maar toch, echt ziekelijk. Het kind was 4 en toen waren de rechtzaken nog bezig. Me dunkt dat die man wel heeft laten zien dat hij van het kind houdt en er moeite/geld in wil steken.

Edit: volgens mij was het Dr. Phil of Oprah ofzo.

[Volk]

Syori schreef:

Amerika, of course. Maar toch, echt ziekelijk. Het kind was 4 en toen waren de rechtzaken nog bezig. Me dunkt dat die man wel heeft laten zien dat hij van het kind houdt en er moeite/geld in wil steken.

Edit: volgens mij was het Dr. Phil of Oprah ofzo.

wtf! 4 jaar! Hoezo is dat kind niet meteen aan de vader meegegeven?

Volk schreef:

wtf! 4 jaar! Hoezo is dat kind niet meteen aan de vader meegegeven?

Ik herinner me het hele verhaal niet (kan het vast wel ergens vinden, zal zo wel even googelen), maar blijkbaar had zij het kind al ter adoptie opgegeven en wist de vader toen nog niet van het kind (ook lekker, of niet?) en toen kwamen er allemaal rechtzaken en dat werd steeds gerekt enzo. Maar het wordt natuurlijk steeds moeilijker, want dat kind kende haar vader helemaal niet.

[MiBe]

Toch bijzonder gezien het een westers land is. Je zou verwachten dat er wordt gekeken naar de situatie van de man, of hij financieel en emotioneel in staat is goed voor het kind te zorgen. Verder valt via een DNA-test zo te bevestigen of hij daadwerkelijk de vader is of niet. Ik ben benieuwd welke bezwaren er dan nog over zijn.

[Macrador]

Amerika is spijtig genoeg nog raar op andere vlakken.

Ik heb trouwens even gezocht, het was Dr. Phil. De aflevering Friday 12/11/09. Heel klein stukje van die man heb ik kunnen vinden op Youtube, de hele aflevering overigens niet.

Spoiler

Het was dus nog erger dan ik me herinnerde.. Deze man heeft z'n dochtertje helemaal nog niet gezien. God, wat lijkt me dat erg.

Edit: En ik vond dit trouwens op een forum, niet nagezocht of die wet echt zo is (maar met al die verschillende wetten in de staten zou ik niet eens verbaasd zijn):
"..the mother after she left the hospital went to Utah and once across the state line relinquished the baby to an adoption agency licensed in Utah...pretty sure mothers are not required to name the father in Utah and last time I read the adoption law in Utah it pretty much made it a no win solution for fathers...plus at the end of the day the longer the baby is with the potential adoptive parents the law can then use the best interest of the child to stay with those he/she has formed a bond with."

Uit dit topic: http://forums.adoption.com/general-a...2-11-09-a.html

Volgens mij vallen hier twee punten te maken:

1) Als een man en een vrouw seks hebben, is er altijd altijd ALTIJD kans op een zwangerschap. Ook als hij gesteriliseerd is en zij de pil gebruikt en ze ook nog een condoom gebruiken. Hoe klein ook, de kans is er gewoon. Daar moeten man én vrouw zich bewust van zijn: elke keer dat je seks hebt, zou je een kind kunnen maken. Wil je dat niet, dan moet je geen seks hebben. Überhaupt niet. Ook niet met honderd voorbehoedsmiddelen. En niemand kan de ander de schuld geven van de zwangerschap, want je weet allebei dat ondanks alle voorbehoedsmiddelen er nog steeds een kans bestaat op zwangerschap (en helemáál als het alleen om de pil gaat of alleen om het condoom, want daar gaan zó vaak dingen mee mis..!).

2) Dit is denk ik eerder waar MiBe op doelt: Een man heeft niet het uiteindelijke woord over of er wel of niet een baby geboren wordt. Dat is lullig, want zo kan het voorkomen dat je opeens een kind hebt, terwijl dat echt niet jouw beslissing zou zijn (hoewel je dan nog zou kunnen zeggen dat je er niets mee te maken wilt hebben), of erger nog, dat jij het kind wél wilt, maar dat je sekspartner het kind laat aborteren.

Dat is zacht gezegd erg vervelend, maar, en dit vind ik écht: dikke pech voor de man. Het kind zit in de buik van de vrouw, en niemand kan haar dwingen om een kind weg te halen als zij dit niet wil, of om 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen als zij dat per se níet wil. Gewoon omdat het in haar lichaam zit. Dat heeft niets met recht of onrecht te maken, maar domweg met de fysieke situatie. Als het kind in de buik van de man zat, was het de man geweest die dat zou beslissen.

Dat neemt echter niet weg dat je in een goede relatie zulke beslissingen natuurlijk alleen in overleg neemt. Dan gaat het om de toekomst van jullie samen, en dan moet je daar samen ook uit kunnen komen.

Moraal van dit verhaal: je kunt maar beter zorgen dat je alleen seks hebt met iemand met wie je een goede relatie hebt en met wie je het niet erg vindt om een (heel kleine) kans te lopen om een kind te maken.

[MiBe]

Ik ben het grotendeels met je eens, alleen op 1 puntje verschil ik toch wat van mening. Ik heb bijvoorbeeld een goede relatie met mijn vriendin maar heb geen behoefte aan een kind. Dit weerhoud mij er echter niet van seks met haar te hebben. Waar seks binnen het geloof vaak enkel gezien wordt als middel voor voortplanting zie ik het echter ook als genotsmiddel. Mijn vriendin en ik zijn het hierover eens, ook zij wil nog geen kind maar wel seks. Ik denk daarom dat het goed is als je er duidelijke afspraken over maakt, ook wat je doet op het moment dat het eventueel wél misgaat.

Dan kom je direct bij dilemma 2. Een kind maak je samen maar de vrouw heeft het wat de zwangerschap betreft voor het zeggen. Zoals eerder in de discussie aangegeven kan dit de man in een hele moeilijke situatie brengen zoals tegen zijn zin een kind krijgen, maar misschien nog wel erger, dat het kind tegen zijn zin weggehaald wordt. Wat ik persoonlijk vrij bijzonder vind in een land als Nederland is dat alles in contracten vastgelegd kan worden, maar dat niet. Op het moment dat je als 2 volwassenen in goed overleg van tevoren beslist wat je doet op het mocht het fout gaan is dit niet bindend te maken. Zo kunnen zij samen een afspraak maken om het te houden, maar laat de vrouw het alsnog weghalen of andersom. Eigenlijk zit je als man dus standaard in onzekerheid op het moment dat je seks hebt, het is een kwestie van hopen dat de vrouw zich aan de mondelinge afspraak houdt en anders heb je 'gewoon pech', met alle gevolgen van dien. De vrouw heeft immers het heft in handen (buik).

[Jefar]

Don't be a fool, wrap your tool!

MiBe schreef:

Ik ben het grotendeels met je eens, alleen op 1 puntje verschil ik toch wat van mening. Ik heb bijvoorbeeld een goede relatie met mijn vriendin maar heb geen behoefte aan een kind. Dit weerhoud mij er echter niet van seks met haar te hebben. Waar seks binnen het geloof vaak enkel gezien wordt als middel voor voortplanting zie ik het echter ook als genotsmiddel. Mijn vriendin en ik zijn het hierover eens, ook zij wil nog geen kind maar wel seks. Ik denk daarom dat het goed is als je er duidelijke afspraken over maakt, ook wat je doet op het moment dat het eventueel wél misgaat.

Dan kom je direct bij dilemma 2. Een kind maak je samen maar de vrouw heeft het wat de zwangerschap betreft voor het zeggen. Zoals eerder in de discussie aangegeven kan dit de man in een hele moeilijke situatie brengen zoals tegen zijn zin een kind krijgen, maar misschien nog wel erger, dat het kind tegen zijn zin weggehaald wordt. Wat ik persoonlijk vrij bijzonder vind in een land als Nederland is dat alles in contracten vastgelegd kan worden, maar dat niet. Op het moment dat je als 2 volwassenen in goed overleg van tevoren beslist wat je doet op het mocht het fout gaan is dit niet bindend te maken. Zo kunnen zij samen een afspraak maken om het te houden, maar laat de vrouw het alsnog weghalen of andersom. Eigenlijk zit je als man dus standaard in onzekerheid op het moment dat je seks hebt, het is een kwestie van hopen dat de vrouw zich aan de mondelinge afspraak houdt en anders heb je 'gewoon pech', met alle gevolgen van dien. De vrouw heeft immers het heft in handen (buik).

Ik snap wat je bedoelt en je gebruikt natuurlijk genoeg voorbehoedsmiddelen om te voorkomen dat je een kind krijgt, maar ik vind eigenlijk wel dat je er altijd rekening mee moet houden dát het zou kunnen gebeuren, en dat je dus ook geen seks zou moeten hebben als je een eventueel kind niet zou kunnen onderhouden. Dat wil niet zeggen dat je moet wachten tot het huwelijk, maar wel dat je volwassen genoeg moet zijn en bijvoorbeeld niet in een situatie moet belanden waarin je eigen ouders jouw kind moeten verzorgen o.i.d. En ja, ik weet van het bestaan van abortus, maar ik denk dat je dat het beste kunt voorkomen Allicht heb je seks voor de lol, dat weet ik maar al te goed Maar je moet gewoon nooit vergeten dat een gevolg daarvan een kind kan zijn. Als je alleen de lol wilt, moet je de penetratie achterwege laten

Wat betreft je laatste opmerking: ja inderdaad, als man zit je in die onzekerheid. Die kun je alleen voorkomen door geen seks te hebben Ik vind het niet raar dat hier geen contract over gemaakt kan worden, want het betreft iemands líchaam. Ik kan me voorstellen dat een meisje van tevoren zegt dat ze abortus zou laten plegen als ze zwanger zou worden, waardoor een jongen denkt, mooi, ben ik ook veilig. Maar als ze dan zwanger blijkt te zijn, dan komen er opeens heel andere gevoelens bij kijken, en dan is die abortus misschien helemaal geen goed idee meer. En andersom zijn er genoeg culturen (inclusief een deel van de onze) waarin een abortus als een doodzonde wordt gezien en een meisje dus eigenlijk nooit van plan zal zijn om een abortus te plegen en de jongen dus denkt, mooi, daar zijn we het over eens. Maar als ze dan zwanger blijkt te zijn, raakt ze misschien zo in paniek dat ze die zwangerschap tóch niet kan verdragen.

Mja. 't Is gewoon jammer voor jullie mannen, maar dit is de prijs die je moet betalen voor het feit dat jij lekker nooit ongesteld wordt, nooit maandenlang een parasiet in je buik hebt en nooit een meloen door je vagina naar buiten moet persen

Daarnaast is een contract leuk, maar niet realistisch. Contracten kunnen verbroken worden, kijk maar naar trouwen of een samenlevingscontract. Ik vind het ook neit eerlijk om te denken dat er een contract opgesteld zou kunnen worden, want dan verwacht je mensen een keuze te maken over iets waar veel mensen ook nog helemaal geen duidelijk beeld van hebben. Een contract is misschien op papier wel bindend, maar imo staat dat niet boven het recht om over je eigen lichaam te beslissen.

Daarnaast, ik weet niet zo goed wat ik ervan vind dat er gezegd wordt dat het meisje 100% schuld is wanneer ze haar vriend bedriegt. Ik zeg niet dat het goed is wat ze doet, maar dan nog, zwanger raken kun je toch echt niet alleen. Als de jongen perse geen kinderen wil en daar ook heel zeker van wil zijn, zal hij toch echt zelf iets aan voorbehoedsmiddelen moeten gebruiken.
Het feit dat ze hem voorliegt, ja, dat is zeker fout en zou (met name over zo'n dingen) nooit mogen gebeuren.
Aan de andere kant, hij heeft seks met haar. En ik vind, wanneer je jezelf volwassen genoeg vind om seks te hebben, moet je ook volwassen genoeg zijn om kinderen te krijgen.

Ik vraag me af hoe de mannen die in een relatie zitten hier tegen aan kijken. Stel, je vriendin wordt zwanger, zou jij dan vinden dat je een heel groot recht op inspraak hebt (wat je uiteraard ook hebt) en bijna eisen dat ze álles in overleg met jou doet en de relatie verbreken als ze dat neit doet? Ik heb het daar wel eens met mijn vriend over gehad en die zegt eigenllijk: 'Ja, het is niet mijn lichaam en ik vind dat jij de beslissing moet nemen, want jij moet het dan negen maanden met je meedragen. Ik zou het jammer ivnden als je het weg zou laten halen, maar dat is jouw keuze. Als je besluit het kindje dan te houden, zal ik alles wat in mijn macht ligt doen om voor het kindje te zorgen en te zorgen dat we sámen het kindje op kunnen voeden.' Hij legt de verantwoordelijkheid en de keuze daarvoor bij mij en dat vind ik heel fijn. Natuurlijk zou ik het in overleg met hem laten weghalen of houden, maar mijn ex zei bijvoorbeeld heel stellig dat hij wilde dat ik het weg zou laten halen. Dat heeft mij heel erg op de kast gejaagd, omdat ik het niet vind kunnen dat hij zijn mening zo, zonder te overleggen, aan mij opdringt en mij daarmee min of meer voor het blok zet.
Hoe staan de mannen hier daar tegenover?

Geen man, maar als ik naar mijn vriendje kijk - hij weet dat ik het waarschijnlijk zou willen houden, en hoewel dat niet uitkomt, zou hij daar wel helemaal achter staan. Ik weet eigenlijk niet wat hij zou doen als ik een abortus zou willen, omdat dat voor mij in onze relatie nooit een realistische optie is geweest (ik ben ondertussen zo volwassen dat ik prima een kind kan opvoeden en onderhouden is ook geen probleem, dan moet ik alleen stoppen met deze studie - en ik weet vanaf het begin eigenlijk al dat ik wel kinderen met hem wil). Ik denk dat hij er wel wat moeite mee zou hebben als ik een abortus zou nemen, maar tot het hartje klopt, denk ik niet dat hij bezwaar zou maken. Hoe dan ook heeft hij nooit gezegd dat ik het een of het andere zou moeten doen, en daar zou ik idd niet blij mee zijn geweest!

Niet echt een discussie voor op seks, maar goed

Ik heb hier zelf al best veel over nagedacht. En ik kom er niet helemaal uit. In principe moeten degenen die seks hebben er samen een besluit over nemen, maar daarin heeft de vrouw de doorslaggevende stem. Als zij wil abortus wil, dan moet hij hierin meegaan. Wil zij het houden, dan moet hij kiezen tussen steunen (iig financieel) of volledige afstand nemen ervan. Wat ik géén optie vind is afstaan en hem geen kans bieden tot het opvoeden, zoals hierboven werd beschreven.

Een man heeft dus altijd verantwoordelijkheid en maar gedeeltelijke rechten. En ja, dat is niet eerlijk.

[Volk]

Ik ben geen man, maar als mijn vriendin zou vinden dat zij het voor het zeggen heeft omdat het in haar buik groeit dan mag ze het kind ook alleen opvoeden of alleen aborteren. Een relatie doe je samen, een kind maken doe je samen, hoezo ligt dan het besluit van wel of geen abortus bij de vrouw? Ik hoopte dat mijn vriend hetzelfde zou zeggen, helaas mist hij wat ruggegraat...

Ik vind dat als ik zwanger raak mijn vriend daar evenveel over te zeggen heeft als ik. Ik vind niet dat het uiteindelijk mijn keus is, het moet onze keus zijn. Tenzij een vrouw echte medische redenen heeft om het kind te aborteren vind ik eigenlijk niet dat een vrouw een kind mag aborteren als de man het kind graag wil houden, al helemaal niet als van tevoren is afgesproken dat het kind gehouden zal worden. Want poeh poeh, je zou toch maar 9 maanden last hebben van iets en er daarna nooit meer naar om hoeven kijken. Ik vind het veel zwaarder wegen dat een man de rest van zijn leven rond loopt met het idee dat zijn kind van hem is afgenomen.

En ik vind ook dat als er is afgesproken dat een kind geaborteerd wordt en een vrouw besluit daarna om toch het kind te houden een man geen verplichtingen heeft naar het kind toe, maar dat de rechten wel blijven.

Lijkt me een stuk eerlijker dan hoe het nu gaat. Ik vind het echt walgelijk dat vrouwen echt vinden dat de uiteindelijke keuze bij hen ligt, maar dan wel steeds roepen dat je een kind samen maakt en een relatie iets is wat je samen doet. Of je doet het helemaal samen, of je doet het alleen. Het mooiste zou zijn als je naar een onpartijdig iemand kon gaan en dat die dan besluit wat er gedaan moet. Een beetje zoals bij een scheiding. Van tevoren een contract opstellen en als er contractbreuk is even naar de rechter. Dan is alles daarna ook meteen geregeld.

Dus als jij het kind wilt houden, en je vriend wil het kind echt echt echt niet, dan ga jij het aborteren omdat je het dan tenminste eens bent? Of je gaat hem overtuigen dat jouw mening beter is? Tuurlijk is een relatie iets wat je samen doet en ik mag toch hopen dat de meeste mensen van tevoren hebben besproken wat ze zouden doen mócht er een zwangerschap voorkomen. Maar dat wil niet zeggen dat het domweg een feit is dat de vrouw het laatste woord heeft? Een man kan haar niet dwingen om iets met haar lichaam te doen wat zij niet wil, of dat nu zwanger zijn is of een abortus ondergaan. En het zou ook belachelijk zijn als er in Nederland contracten zouden bestaan die een vrouw kunnen dwingen iets tegen haar zin met haar lichaam te doen. Dat is je reinste slavernij. Dat heeft niks met eerlijkheid te maken, dat is gewoon hoe het voortplantingssysteem in elkaar zit.

Ik ben het helemaal met je eens dat je eigenlijk nooit op het punt zou moeten komen dat je zwanger bent van iemand met wie je het niet eens bent over wat er moet gebeuren. Maar zulke dingen kómen nou eenmaal voor, en het gebeurt net zo vaak dat de man degene is die van gedachten veranderd over wel/geen abortus als de vrouw, en dan zit je toch in een situatie waarin je alletwee het tegenovergestelde wilt. Dan is de enige die de uiteindelijke beslissing kán nemen, degene in wiens buik het kind zich bevindt. Klaar. Daar kun je gewoon niet omheen.

MiBe schreef:

Je zegt het goed: 'ook', zoals hierboven aan te geven heeft de vrouw dat net zo goed.

Dat is toch ook precies wat ik zeg.

[MiBe]

Volk schreef:

Ik ben geen man, maar als mijn vriendin zou vinden dat zij het voor het zeggen heeft omdat het in haar buik groeit dan mag ze het kind ook alleen opvoeden of alleen aborteren. Een relatie doe je samen, een kind maken doe je samen, hoezo ligt dan het besluit van wel of geen abortus bij de vrouw? Ik hoopte dat mijn vriend hetzelfde zou zeggen, helaas mist hij wat ruggegraat...

Ik vind dat als ik zwanger raak mijn vriend daar evenveel over te zeggen heeft als ik. Ik vind niet dat het uiteindelijk mijn keus is, het moet onze keus zijn. Tenzij een vrouw echte medische redenen heeft om het kind te aborteren vind ik eigenlijk niet dat een vrouw een kind mag aborteren als de man het kind graag wil houden, al helemaal niet als van tevoren is afgesproken dat het kind gehouden zal worden. Want poeh poeh, je zou toch maar 9 maanden last hebben van iets en er daarna nooit meer naar om hoeven kijken. Ik vind het veel zwaarder wegen dat een man de rest van zijn leven rond loopt met het idee dat zijn kind van hem is afgenomen.

En ik vind ook dat als er is afgesproken dat een kind geaborteerd wordt en een vrouw besluit daarna om toch het kind te houden een man geen verplichtingen heeft naar het kind toe, maar dat de rechten wel blijven.

Lijkt me een stuk eerlijker dan hoe het nu gaat. Ik vind het echt walgelijk dat vrouwen echt vinden dat de uiteindelijke keuze bij hen ligt, maar dan wel steeds roepen dat je een kind samen maakt en een relatie iets is wat je samen doet. Of je doet het helemaal samen, of je doet het alleen. Het mooiste zou zijn als je naar een onpartijdig iemand kon gaan en dat die dan besluit wat er gedaan moet. Een beetje zoals bij een scheiding. Van tevoren een contract opstellen en als er contractbreuk is even naar de rechter. Dan is alles daarna ook meteen geregeld.

Het is dat ik al een vriendin heb, maar bovenstaande post sluit zo goed op mijn opinie aan dat ik anders een beschuitje met je was gaan eten.

Ik vind dat je in eerste instantie hier samen verantwoordelijk voor bent, bij voorbaat al. Als je besluit seks te hebben, hoor je ook te weten wat er gaat gebeuren áls het mis blijkt te gaan. Maar uiteindelijk heeft de vrouw inderdaad de macht over abortus of niet, domweg omdat het kind in haar lichaam zit en onderdeel van haar lichaam is. Ik snap dat dat oneerlijk is, maar zo is het nu eenmaal. Als je seks hebt, moet je je realiseren dat het mis kan gaan; als je als man absoluut geen kinderen wil, is het denk ik het beste om je te laten helpen, zodat je de kans ook écht aanzienlijk verkleind, en dan zou ik nog zorgen voor een relatie waarin je erop kan vertrouwen dat je vriendin bv haar pil goed slikt. Als je als man graag een kind wil, maar je vriendin is zwanger en wil absoluut een abortus... mja, dan sta je vrij machteloos, helaas...

^Maar hoe denken mannen daar zelf over? Vinden ze dat ze over die abortus (of het kindje houden) heel erg ontzettend mee mogen beslissen? Dat ze net zo goed een 'vetorecht' hebben als de vrouw (al heeft natuurlijjk de vrouw dat, maar het idee, je snapt, toch?) of leggen ze de verantwoordelijkheid voor de keuze vrijwel volledig bij de vrouw neer maar gaan wel mee in hun keuze?

[veryniceguy]

je maakt samen een kind
dus moet je ook samen beslissen of je het kind houd of niet
wanneer je het dan niet over abortus eens bent moet je gewoon zolang praten tot je samen een besluit hebt genomen(natuurlijk wel redelijk snel want abortus kan maar binnen een bepaalde periode)

verder wil ik even mijn RESPECT! uiten aan Volk
Ik ben het helemaal met je eens

PS: weet iemand trouwens tot wanneer je abortus mag plegen vanaf je zwangerschap?

PS2: mijn vriendin en ik zijn het er over eens dat we allebei nog niet klaar zijn voor kinderen en
mocht ze ondanks voorbehoedsmiddelen toch zwanger raken dan plegen we meteen abortus

De abortusgrens ligt op 24 weken, ongeveer hetzelfde moment waarop baby's levensvatbaar worden na geboorte.

Yne schreef:

Wat is dat nou voor een facepalmwaardige bewering. Als je iets te kiezen wilt hebben moet je sowieso niet je piemel ergens insteken zonder condoom, heb je daar ook geen last van!

Ook met condoom bestaat de kans.

Overigens bespreek ik dit altijd. Wil zij t houden of verwijderen? Als zij het wil houden dan hebben we geen seks.

@ Spawn Again. Er blijft dan sowieso nog genoeg geils over om te doen lijkt mij.