"Zodat wij niet vergaan in vergetelheid,
maar onze nietszeggende naam
vereeuwigen in de vorm van"
Oeh, alliteratie. 'Vergaan in vergetelheid', 'nietszeggende naam', 'vereeuwigen in de vorm van'.

Gaaf. Klinkt mooi.
Lieve lust in het begin allitereert ook, maar die vind ik niet zo mooi. Ik vraag me ook af of je de Lust aanspreekt, of gewoon iemand 'lieve lust' noemt, en in welke zin lust lief zou zijn.
Dat 'geef me je hand' vind ik niet zo heel sprekend, en de titel trouwens nog minder. Die zouden van mij mogen opgaan als kandidaat voor woorden die van Bright Blue weg mogen.
De streepjes vind ik niet nodig en leiden me af. Overigens snap ik ook niet 'onze naam - samen - in de grond uitgekerfd', ik snap niet wat samen daar doet. Het kan zijn dat 'onze namen' en dat samen dan terugslaat op de twéé namen die er samen staan, maar als er maar één naam is (de onze) dan snap ik niet wat er samen is.
Ook de laatste strofe mag van mij op zich wel weg. Ik weet niet wat het diegene moest zeggen, ik vind het een beetje een loze vraag, en de samenvattende laatste regel 'voor altijd dansend' (of misschien niet samenvattend maar eh, weet ik niet wat wel) hoeft van mij ook niet.
Volgens mij houd je dan dit over:
Dans met mij.
Zodat wij niet vergaan in vergetelheid,
maar onze nietszeggende naam
vereeuwigen in de vorm van
intieme danspassen.
Onze naam
in de grond uitgekerfd,
door het glijden van jouw hakken.
Dat kan wel, geloof ik. Ik dacht, even kijken of je überhaupt nog iets overhoudt waar niet ineens enorme gaten inzitten.

Dat zou maar onhandig zijn, voorstellen delen te schrappen die toch essentieel blijken.