Vrije wil

[Denkerius]

Het is toch het laatste jaar voor de vrije wil als examenonderwerp filosofie.


Wat is vrije wil en wanneer heb je die?
Of bestaat de vrije wil niet?

Geen idee wat het precies is maar ik heb het idee dat ik zelf kan kiezen en dat ik kan doen wat ik wil dus goed genoeg voor mij.

Je vrije wil had toch te maken met je biologische klok ofz?

[Benj@min]

Biologisch gezien bestaat de vrije wil niet. We worden altijd wel gedreven door iets en proberen altijd onze behoefte te vervullen. Echter vanuit de fiosofie gezien kunnen we verschillende kanten op. Er zijn nameijk twee hoofdstromingen. Maar die zul je vast wel kennen.

[Denkerius]

deadlock schreef:

Geen idee wat het precies is maar ik heb het idee dat ik zelf kan kiezen en dat ik kan doen wat ik wil dus goed genoeg voor mij.

Dus je sluit aan bij Hume, die zegt zolang jij niet fysiek belemmerd wordt door iets of iemand handel jij uit vrije wil. Het is irrelevant of die wil zelf vrij of gedetermineerd (niet-vrij) is.

Overdoz schreef:

Je vrije wil had toch te maken met je biologische klok ofz?

Als jij denkt dat je vrije wil bepaald wordt door je omstandigheden en lichamelijke functies dan ja, dan heeft de vrije wil iets te maken met je biologische klok.

Ter discussie staat dan of de vrije wil nog wel vrij is.

Benj@min schreef:

Biologisch gezien bestaat de vrije wil niet. We worden altijd wel gedreven door iets en proberen altijd onze behoefte te vervullen. Echter vanuit de fiosofie gezien kunnen we verschillende kanten op. Er zijn nameijk twee hoofdstromingen. Maar die zul je vast wel kennen.

Waarom je met filosofie verschillende kanten op kan gaan heeft verschillende redenen. Een paar die ik nu even bedenk.

Ten eerste vertrouwd de analyse van het menselijk brein op deductie, dit kan echter niks uitsluiten. Om een voorbeeld te geven: je kunt een stofzuiger uit elkaar halen en elke stukje ervan onderzoeken maar geen elke stukje "zuigt" wanneer de stofzuiger uit elkaar is. De stofzuiger als geheel blijft echter zuigen. Hetzelfde kan het geval zijn met de vrije wil: we kunnen elk stukje van ons brein apart onderzoeken maar misschien wel nooit een stukje aanwijzen en zeggen: "dat is onze vrije wil". Als we dergelijk stukje niet vinden dan sluit het echter de vrije wil niet uit, ons brein als geheel kan nog steeds een vrije wil bezitten. Daarom kan de vrije wil niet uitgesloten worden vanwege wetenschappelijk onderzoek.

Ten tweede staat het begrip "vrije wil" zelf onder discussie. Verschillende filosofen uit verschillende tijden definiëren de term anders. Ook bestaan er meerdere theorieën over de comptabiliteit met Vrije Wil en Determinisme. De twee "grote" stromingen zijn hier de compatibilisten en de incompatibilisten.

Ten slot heeft de vrije wil ook verschillende functies.
Vrije wil als verantwoordelijkheid: wanneer iemand verantwoordelijk is voor zijn daden zowel goed als slecht. Belangrijk in het strafrecht.
Vrije wil als zelfverwerkelijking: het vermogen om zelf beslissingen te kunnen maken.
Vrije wil als aansturing: het biologische deel waar belangrijk is of wij werkelijk aangestuurd worden door een vrije wil.

Denkerius schreef:

Dus je sluit aan bij Hume, die zegt zolang jij niet fysiek belemmerd wordt door iets of iemand handel jij uit vrije wil. Het is irrelevant of die wil zelf vrij of gedetermineerd (niet-vrij) is.

Nee, ik zeg dat het mij geen fuck kan interesseren of vrij wil wel of niet bestaat. Ik heb nu vrije wil en al is dat een illusie, kan me geen kak interesseren. Het gevoel van vrije wil is er.

[Denkerius]

deadlock schreef:

Nee, ik zeg dat het mij geen fuck kan interesseren of vrij wil wel of niet bestaat. Ik heb nu vrije wil en al is dat een illusie, kan me geen kak interesseren. Het gevoel van vrije wil is er.

En hoe spreek ik die overtuiging tegen?
"Het is irrelevant of die wil zelf vrij of gedetermineerd (niet-vrij) is."

Omdat je er een nuancering in aanbrengt die de stelling verandert

[De Veroorzaker]

Hume was een meeloper.

But if the same things appear different owing to the variety in animals, we shall, indeed
be able to state our impressions of the real object, but as to its essential nature we shall
suspend judgment. For we cannnot ourselves judge between our own impressions and
those of other animals, since we ourselves are involved in the dispute and are, therefore,
rather in need of a judge than competent to pass judgment ourselves. Besides, we
are unable, either with or without proof, to prefer our own impressions to those of the
irrational animals.

Sextus