Er zit een muis op tafel.
Hij kijkt me aan en ik wordt bang.
Hij staat voor me, hij daagt me uit, ik zie het hem zeggen, omschrijf ik het.
Wat doet deze muis hier,
op de houten tafel met strepen,
strepen van pannen uit een ver verleden.
Zou het dit verleden zijn, wat de muis voelt,
en naar mij straalt.
Een half uur en dan loopt hij weg,
ik heb gewonnen, denk ik.
Hij liet mij denken, over de gesprekken, aan deze tafel gevoerd, de ruzie, de liefde, maar net te vroeg ging hij we,
en dan bedenk ik met een lach: dat is pech, ik heb verloren!
Victor Middelkoop
|