ik wil erbij horen, maar t lukt niet, dus t hoeft voor mij ook niet meer!

[HelpMePlease]

daar voel ik mij zo eenzaam,
eenzaam in gezelschap,
met zoveel mensen om mij heen,
voel ik mij onbegrepen, iets wat ik zelf niet snap

er word gelachen en gepraat
maar niemand die mij ziet
al roep ik ‘help ik ga dood’
nog horen zij mij niet

waarom voel ik mij daar zo alleen,
ik vraag me af waarom en hoe
En als ik daar zo tussen zit,
Weet ik niet wat ik daar doe

Ik vind er echt geen aansluiting
Geen overeenkomsten, geen plezier
Ik heb daar niks te zoeken,
Sorry, maar zij interesseren mij geen zier

Me best doen, waarvoor?
Ik deed het voor jou en mij
Maar naar zolang is wel gebleken,
Ik hoor daar gewoon niet bij!

Ik ben anders, ja heel anders
Veranderen zal ik niet
Aanpassen kan ik mij slechts,
Maar het haalt niks uit zoals je ziet.

Ik voel me daar niet prettig
Acteren, heb ik lang genoeg gedaan,
Mijn grootste glimlach op gezet
Maar niemand die mij zag staan

‘t is nu toch duidelijk?
Het zijn mijn mensen niet,
Al zijn het wel de jouwe
Zie jij dat dan niet?!

ik wou ook dat het anders was
‘t is zo zonde, voor ons allebei,
Schat, het zijn jouw vrienden,
Maar zeker niet die van mij……


wat vinden jullie ervan? ik ben er heel verdrietig om maar heb mij er bij neer gelegd. ik hou ontzettend van mijn liefje, maar ik ben zo anders dan de groep....de hele groep hoort bij elkaar, en toen kwam ik...

HelpMePlease schreef op 07-07-2003 @ 20:24:
wat vinden jullie ervan? ik ben er heel verdrietig om maar heb mij er bij neer gelegd. ik hou ontzettend van mijn liefje, maar ik ben zo anders dan de groep....de hele groep hoort bij elkaar, en toen kwam ik...

Misschien er met je vriend over praten? En je houdt toch van je vriend, niet van 'de groep'? Spreek met hem af zonder die groep er bij ed...? En misschien moet je je niet aan willen passen, maar gewoon jezelf zijn?

(Echt heel duidelijk vind ik je post btw niet...maar kan aan mij liggen. )

[~~dolce~~]

HelpMePlease schreef op 07-07-2003 @ 20:24:
daar voel ik mij zo eenzaam,
eenzaam in gezelschap,
met zoveel mensen om mij heen,
voel ik mij onbegrepen, iets wat ik zelf niet snap

er word gelachen en gepraat
maar niemand die mij ziet
al roep ik ‘help ik ga dood’
nog horen zij mij niet

waarom voel ik mij daar zo alleen,
ik vraag me af waarom en hoe
En als ik daar zo tussen zit,
Weet ik niet wat ik daar doe

Ik vind er echt geen aansluiting
Geen overeenkomsten, geen plezier
Ik heb daar niks te zoeken,
Sorry, maar zij interesseren mij geen zier

Me best doen, waarvoor?
Ik deed het voor jou en mij
Maar naar zolang is wel gebleken,
Ik hoor daar gewoon niet bij!

Ik ben anders, ja heel anders
Veranderen zal ik niet
Aanpassen kan ik mij slechts,
Maar het haalt niks uit zoals je ziet.

Ik voel me daar niet prettig
Acteren, heb ik lang genoeg gedaan,
Mijn grootste glimlach op gezet
Maar niemand die mij zag staan

‘t is nu toch duidelijk?
Het zijn mijn mensen niet,
Al zijn het wel de jouwe
Zie jij dat dan niet?!

ik wou ook dat het anders was
‘t is zo zonde, voor ons allebei,
Schat, het zijn jouw vrienden,
Maar zeker niet die van mij……


wat vinden jullie ervan? ik ben er heel verdrietig om maar heb mij er bij neer gelegd. ik hou ontzettend van mijn liefje, maar ik ben zo anders dan de groep....de hele groep hoort bij elkaar, en toen kwam ik...

weet je, dit doet me echt ontzettend denken aan een ooit beste vriendin die k had.. na 2,5 jaar bevriend te zijn veranderde zijn van school, en kreeg daar nieuwe vrienden, en wat voor!!! het was echt zo'n aso groep, en ze wou dat k dr ook bij kwam, k ben een paar keer mee geweest maar k vond het helemaal niks,die mensen waren zo anders en k wou niet zo zijn, mijn vriendin ging dus steeds meer naar hun en uiteindelijk hebben wij nu geen contact meer, k heb dr alles aan gedaan maar niks werkte.. dus dan maar niet, k heb dr laten gaan.. mij heeft het wel pijn en verdriet gedaan, haar waarschijnlijk niet..

k zal een goed met hem gaan praten, en als het uiteindelijk niks oplevert. jah, dan zou je hem toch moeten laten gaan, hoe pijn dat ook doet..

kuzzies mir