Kunnen sommige mensen praten met dieren???

[The Crash Bash]

Denk maar aan Docter Dolittle maar dan in het echt.
Zouden sommige mensen dit kunnen?

Ik denk van wel, maar dan niet op de manier zoals wij dat doen. Ik denk dat sommige mensen er gewoon eerder voor open staan en beter de uitdrukkingen van dieren kunnen lezen. En dat ze dan ook kunnen antwoorden door op die tekenen en gevoelens in te spelen. Een telepatisch verband geloof ik ook in, communiceren dmv beelden. Dus bijvoorbeeld een prentje doorsturen wat je bedoelt via je gedachten. Dat is zelfs te oefenen.

[lune]

ik geef altij net te laat antwoord(ik wou hetzelfde zeggen als mutant)

lune schreef op 10-07-2003 @ 16:25:
ik geef altij net te laat antwoord(ik wou hetzelfde zeggen als mutant)

ik heb dat nou ook altijd met pe51

[kastdeur]

The Crash Bash schreef op 10-07-2003 @ 12:41:
Denk maar aan Docter Dolittle maar dan in het echt.
Zouden sommige mensen dit kunnen?

Nee praten lijkt me niet. Ik denk wel dat een dier zo`n relatie met z`n baasje kan hebben dat ze elkaar een beetje aanvoelen. Als het baasje verdrietig is etc.

[pe51]

In de topic dieren van Psychoboy staan 3 berichtjes van Poesiefox, over hoe zij met dieren praat.

[poesiefox]

Nee, zij met mij. Ik lul gewoon nederlands tegen ze. Vooral sommige favoriete woorden snappen ze echt wel. Kom maar. Eten. Vis. Blik. Melk. Snoepje. Ohooooo....Maar dat weerhoudt mij er niet van om hun woordenschat zich nog dagelijks te proberen uit te breiden, natuurlijk. Je kwekt wat af tegen zo'n beest.

[MickeyV]

Hehe. Mijn hond heeft zelf, dus geheel sua sponte, een commando geleerd; ik heb er althans geen hand in gehad. Kennelijk heeft hij het verband gelegd tussen het woord "poesjes!" en dat wat het repraesenteert. Dus als ik, op welke plek en onder welke omstandigheden dan ook maar het woord "poesjes" zeg (dus ook 's avonds/'s ochtends om 03.00, als hij normaliter niet meer vooruit te branden is), dan schiet hij op, kijkt agressief om zich heen,...ah. Ontroerend. Zo'n pienter schnauzertje.

[pe51]

poesiefox schreef op 10-07-2003 @ 23:34:
Nee, zij met mij. Ik lul gewoon nederlands tegen ze. Vooral sommige favoriete woorden snappen ze echt wel. Kom maar. Eten. Vis. Blik. Melk. Snoepje. Ohooooo....Maar dat weerhoudt mij er niet van om hun woordenschat zich nog dagelijks te proberen uit te breiden, natuurlijk. Je kwekt wat af tegen zo'n beest.

hmm ... ik vraag me af of dat jouw poes zelf is, die haar voorkeur in jouw intuitie brengt. Je kan er voor de voorzichtigheid ook vanuit gaan, dat het in jou "gebracht wordt" of dat het in jezelf "aankomt". Het poesje zelf weet hier misschien niets van. Of dat is in ieder geval nog maar de vraag, lijkt me.

[Gaz]

Iedereen kan met dieren praten.

Ik heb 2 honden, en als ik alleen maar aan hondenkoekjes denk staan ze al in de keuken te wachten tot ik het koekjesblik pak.
Mijn honden praten overigens ook met mijn vogel, op hun manier, of mijn vogel er ook iets van snapt is nog de vraag.

[pe51]

Gaz schreef op 11-07-2003 @ 09:12:
Iedereen kan met dieren praten.

Ik heb 2 honden, en als ik alleen maar aan hondenkoekjes denk staan ze al in de keuken te wachten tot ik het koekjesblik pak.
Mijn honden praten overigens ook met mijn vogel, op hun manier, of mijn vogel er ook iets van snapt is nog de vraag.

Als ze jou zo goed kunnen volgen en de tijd nemen voor de vogel, zou je denken van wel. Dieren in het wild kunnen trouwens voelen of een leeuw die in de buurt rondhangt, op jacht is, of niet. Aan de uitstraling van de leeuw, schat ik. Zoals vrouwen ook aan de uitstraling van een man vaak kunnen voelen, of hij "op jacht" is.

[Agnès]

Ik geloof wel dat mens en dier elkaar echt kunnen begrijpen, en op een bepaalde manier kunnen leren met elkaar te 'praten' maar je moet er wel open voor staan.

[lady of the dark]

Tuurlijk! En ik liep me nog wel af te vragen of je met planten kunt praten. Even serieus:

Doctor Doolittle is een leuke film, maar zo gaat het natuurlijk niet echt, dieren denken volgens mij niet echt met woorden. (Nou ja misschien worden ze wakker na een nachtje druk muizenvangen en is hun eerste gedachte:"MELK!") Ik denk dat het meer te maken heeft met een dier heel goed begrijpen. Ik noem mijn broertje wel eens de poezenfluisteraar, omdat zelfs de wildste kat bij hem op schoot komt. Ik weet meestal wel wat onze katten willen (meestal is dat eten of geaaid worden) We hebben thuis altijd geiten gehad en ik weet ook bijna altijd wat zij bedoelen. Maar laatst had iemand even een paar schapen op ons erf gezet (ik woon dus op een boerderij) en ik merkte dat ik het veel moeilijker vond om contact te maken met die schapen, omdat ik daar nooit mee om was gegaan. (nou zijn schapen ook niet zo intelligent als geiten, maar dat even terzijde) Dus ik denk dat je gewoon een bepaalde diersoort goed moet kennen/begrijpen om met ze te kunnen praten. Neem nou Jane Goodal, die vrouw kon practisch met die apen praten, omdat ze niet alleen heel veel van ze afwist, maar ook omdat ze ze begreep.

[AngelLena]

Ik denk niet dat je met taal zoals wij het kennen tegen beesten kan praten en dat ze ook nog terugpraten. Dieren kunnen wel connecties leggen tussen bepaalde klanken uit onze taal en gebeurtenissen die erop volgen. Maar het woord zelf, zullen ze niet begrijpen. Denk aan een hond. Die hoort een klank die bij ons klinkt als "zit", die weet dat ie moet gaan zitten en als gevolg een beloning krijgt. Maar het duurt een tijd voordat hij die bepaalde klank associeert met het gaan zitten. Ik denk wel (weet ik zelfs zeker) dat er mensen zijn die dieren dermate goed kunnen aanvoelen en begrijpen dmv hun lichaamshouding en uitdrukkingen ed dat ze precies weten wat het dier duidelijk wil maken en ook terug kunnen communiceren met dezelfde middelen...

Maar het Dr. Doolittle effect... Nee... Maar film blijft grappig!

[poesiefox]

Dieren werken met bodylanguage. Die moet je ook aannemen, en dan kun je met ze communiceren. Sommige woorden kunnen ze wel begrijpen, wij moesten met onze hond het woord strand altijd spellen, anders werden ze helemaal gek en dachten ze dat we gingen. En dan moest je wel. Zelfde gold voor het fijne woordje mee. Of uit, dat zal iedere hondenbezitter beamen. Eten, nog zo'n toverwoord. Zit, lig, blijf, je kunt ze best wat woorden leren. Maar een stelling van wittgenstein zullen ze nooit begrijpen, vrees ik.

Verder is het ook een kwestie van het individuele beest kennen, zijn fijne motoriek, zijn gezichtsuitdrukkingen.

poesiefox schreef op 13-07-2003 @ 17:04:
Dieren werken met bodylanguage. Die moet je ook aannemen, en dan kun je met ze communiceren. Sommige woorden kunnen ze wel begrijpen, wij moesten met onze hond het woord strand altijd spellen, anders werden ze helemaal gek en dachten ze dat we gingen. En dan moest je wel. Zelfde gold voor het fijne woordje mee. Of uit, dat zal iedere hondenbezitter beamen. Eten, nog zo'n toverwoord. Zit, lig, blijf, je kunt ze best wat woorden leren. Maar een stelling van wittgenstein zullen ze nooit begrijpen, vrees ik.

Verder is het ook een kwestie van het individuele beest kennen, zijn fijne motoriek, zijn gezichtsuitdrukkingen.

Veel dieren werken met bodylanguage, maar ook lang niet allemaal. Heel veel dieren werken juist met feromonen, die wij als mensen niet natuurlijk kunnen nabootsen. We kunnen wel bepaalde geluiden nadoen en sommige dieren africhten waardoor ze luisteren naar onze woorden en gebaren.

Praten lijkt me niet echt reeel.. maar ik denk wel dat sommigen mensen heel goed aan kunnen voelen wat een dier bedoelt... maar dat is dan waarschijnlijk alleen het geval bij je eigen huisdier omdat je die het beste kent..
Ik denk dat je het ook kunt vergelijken met een pasgeboren baby.. een moeder weet al snel of het kind honger heeft oid.... ik denk dus dat het eerder aanvoelen is dan echt praten..

daarentegen geloof ik wel dat dieren kunnen begrijpen wat wij zeggen..

(ik weet niet of het al gezegd is.. maar ik heb niet alles gelezen.. )

Ligt eraan wát we zeggen, natuurlijk. Jij kan wel een hele redevoering houden over je vervelende Grieksleraar die je voorgoed uit de klas heeft gezet, maar meer dan 'bazin is niet blij' begrijpt hij er toch echt niet van.
Ik denk dat dieren de emoties en gevoelens die ze zelf hebben, kunnen begrijpen in mensen. Maar echt denken, praten, logica - nee.

[AngelLena]

Morgan schreef op 14-07-2003 @ 12:25:
Ligt eraan wát we zeggen, natuurlijk. Jij kan wel een hele redevoering houden over je vervelende Grieksleraar die je voorgoed uit de klas heeft gezet, maar meer dan 'bazin is niet blij' begrijpt hij er toch echt niet van.
Ik denk dat dieren de emoties en gevoelens die ze zelf hebben, kunnen begrijpen in mensen. Maar echt denken, praten, logica - nee.

Klopt wel ja, een dier begrijpt je woorden niet, maar je emoties en gevoelens voelen ze veilloos aan. Let maar eens op als je moet janken ofzow en je hebt een hond wat ie doet. Onze hond komt altijd naar me toe en gaat me kusjes geven en tegen me aan liggen enzow (liiiiiieeeefffff!!!), maar da's niet het enige wat dieren begrijpen. Hangt er natuurlijk een beetje vanaf wat voor dier, maar met sommige dieren is te communiceren in hun eigen taal, maar hun taal is niet verbaal.
Voorbeeldje: paarden. Loop rechtop, booskijkend op een paard af en kijk em recht in z'n ogen aan, het paard zal vluchten omdat dit gedrag in zijn taal betekent dat ie op moet rotten.
Als je wil dat ie bij je komt, kijk van em weg, maak jezelf klein en je houding zo niet-dreigend mogelijk, duik een beetje in elkaar als het ware. Gaan zitten op je hurken werkt ook vaak heel goed.
Een paar paardengedragingen kun je vertalen in de menselijke taal: kauwen en slikken: ik denk na over wat je net tegen me gezegd hebt
Hoofd naar beneden terwijl hij buiten je persoonlijke ruimte om je heen loopt: ik accepteer je als mijn baas
Hoofd omhoog, oren plat in de nek, je aankijkend en op je af komen lopen: ik accepteer jou niet als mijn baas en wil nu dat je oprot.
Hoofd omhoog, ogen wegdraaiend en het wit van de ogen tonen: ik ben bang en gestresst.


Bij honden precies zo: staart omhoog, breeduit staan en kijkt je aan: ik ben dominant en zie maar dat jij mijn baas word.
Staart kwispelt, stralende uitdrukking in de ogen: ik ben vreselijk blij.
Staart tussen de poten, hoofdje omlaag: ik ben bang
Op de rug gaan liggen en hals tonen: jij bent mijn baas

Zo kan je een aantal dingen wel vertalen om het zo maar te noemen maar de verdere communicatie zal verlopen door uitdrukkingen en lichaamshouding en de manier waarop je geluid maakt zegt een dier ook heel veel...

[pe51]

Klopt, ik heb t vroeger wel eens uitgeprobeerd: lieve woorden zeggen met boze stem, dat kwam niet lief over. En hem helemaal verrot schelden met vriendelijke stem, daar kreeg ie een goed humeur van.

Woorden zeggen dus niks, behalve die paar woorden die een hond kent.

Is best interessant, lichaamstaal en dieren. Zou mooi zijn als er iets over op het internet te vinden was.

[poesiefox]

pe51 schreef op 14-07-2003 @ 17:18:
Klopt, ik heb t vroeger wel eens uitgeprobeerd: lieve woorden zeggen met boze stem, dat kwam niet lief over. En hem helemaal verrot schelden met vriendelijke stem, daar kreeg ie een goed humeur van.

Woorden zeggen dus niks, behalve die paar woorden die een hond kent.

Is best interessant, lichaamstaal en dieren. Zou mooi zijn als er iets over op het internet te vinden was.

Op Amazon vind je heel veel over animalpsychology. Ik heb er veel aan gehad, met de opvoeding van mijn katten. Katten zijn heel intelligent, maar hun leervermogen werkt anders dan het onze. Je kunt een kat ook niet behandelen als een hond, daar zijn ze te asociaal voor, katten zijn geen groepsdieren. Maar mits in heel veel tussenstapjes onderverdeeld met heel veel beloning, kunnen ze wel dingen leren, gedrag afleren. Maar wij moeten afdalen naar hun niveau. Kan best hoor, je moet een kat voor de gek houden. Een poes functioneert op het niveau van een kind van anderhalf, niet hoger. Honden halen kleuterniveau.

[Yab-Yum]

Praten is natuurlijk wat anders dan communiceren.
Maar mijn poes die ik al mijn hele leven kende en op 19-jarige leeftijd stierf (ik houd zoveel van haar, zij was en is mijn spirituele vriendin, psycholoog, moeder, kind, kat) begreep mij in ieder geval erg goed.
Als ik kopje zei en op de grond ging zitten kwam ze altijd (heel harde) kopjes geven tegen mijn hoofd aan. Als ik ging rollen ging ze meerollen.
Als ik bang was of verdrietig en ik kwam bij haar, en ze lag er zo nuchter bij werd ik helemaal rustig.
Ze sliep aan mijn voeten, op mijn buik, in de klerenkast, op mijn bed.
Het was zo'n vreselijk lief beest.
Toen ze doodging gaf ze me een teken de nacht ervoor. Ik droomde van een baby die opgetild werd in het licht. En ik heb dat gezien als een troost van haar kant uit, zo van: Lieve Renée, het geeft niet, de dood is als een nieuw begin, ik houd van jou en ik reïncarneer.
Dankzij die droom heb ik haar dood niet al te tragisch opgevat, ook al kwam hij onverwachts en door een overrijding.
Achteraf denk ik ook dat het haar tijd was, als ze niet was overreden was ze misschien wel door een tergende ziekte doodgegaan, had ze suikerziekte gekregen ofzo. Nu was het in 1 keer.
Maar goed, ik kan uren over mijn lieve Lot praten, als ik aan haar denk raak ik vervuld van spirituele liefde, ik houd zo zielsveel van haar.
En wat mij betreft kun je heel redelijk met dieren comminuceren door middel van gedachten en gedragingen.

Schuldig, ik kan praten met dieren.. niet werkelijk praten maar communiceren wel...
Als je het ook wilt leren, zet je e-mail adres ik zal je mijn 'tutorial' sturen, ik ben trouwens ook bekend op Veritasonline als Mr. Chi, ik ben samen met Vox Nocti daar trouwens.

[*Burning water*]

Iedereen die een beetje z'n best doet kan communiceren met dieren. Dieren zijn niet zo dom dat ze dat niet kunnen leren, zoals sommige mensen schijnen te denken, en als je als mens aandachtig op een dier let, kun je ook boodschappen verstaan. Dit alles vind volgens mij echter plaats op een heel ander niveau dan bij praten van mens tot mens, omdat dan ook abstracties en gedachten kunnen worden doorgegeven. Ik heb nog nooit gehoord van iemand die echt met dieren kan praten, door bijvoorbeeld te vragen: "Beschrijf nou eens je leven als kat" en dan ook echt antwoord te krijgen. Uitsluiten dat dit mogelijk is wil ik niet, al is het niet erg waarschijnlijk dat zulke communicatie tussen mens en dier mogelijk is. Jammer genoeg...