Ik vind em een beetje vaag

Je probeert 'schijn' het einde te laten zijn, maar voor mij klinkt het niet af. De zinnen haperen een beetje, het is geen mooi klinkend geheel.
Sommige stukjes zijn net verhaaltjes, zoals 'Die zegt 'Doe goed' En daarna ga je weer verder, herhaal je 'Doe goed' is veel gehoord' Ik mis het echte poetisch, hoewel je daar in sommige stukjes wel tegenaan hangt.
Schijn
God is, zoals je misschien wel weet
Niet de verlosser van al het leed
Op aarde, het aardse paradijs
Als schaatsen op glad ijs <--- Klopt niet met het ritme
Die zegt 'Doe goed' <----- Idem/verhaal?
'Doe goed' is veel gehoord <-------Net alsof je een nieuwe zin begint, niet alsof het bij de rest hoort.. (snap je wat ik bedoel, leg misschien een beetje krom uit)
Doch nooit in de kiem gesmoord
Die het verdient, daar het verlost,
Waar het heelt, geeft als een paragnost <--- Klopt niet met het ritme
De plek zonder om te kijken, te groeien
Waar de brandende mensen slapen in het vuur
Daar zal het oordeel zich vellen,
Tijdens het nachtelijke uur
Van wellust, maar ook van pijn
Dat laatste is echter in alle gevallen
schijn. <----Haperend ritme, klinkt niet af.
Mijn mening.