Ik heb mijn handen ineen geslagen
Met mijzelf, met wie anders?
Om zo de lasten die ik heb
Een beetje beter te kunnen dragen
Ik heb mijzelf hoop gegeven
Gewoon door te weten
dat het goed kan komen af en toe
Dat er meer is dan enkel overleven
Ik heb mijzelf weer hervonden
Tussen alle puin en zooi
Ik heb het allemaal opgepakt
weggegooid, bij elkaar gebonden
Ik ben twee handen op één buik
Met mijzelf, omdat ik mij vertrouw
Ik laat het zonlicht weer binnen
Als er geen deur is, open ik een luik
Ik ben mijn beste kameraad
Want ik weet wat ik aan mij heb
De kracht ligt in mij verscholen
Ik vernietig al mijn kwaad
Ik ben de enige die mij echt kent
Die weet waarom ik dingen doe
En ik doe alles samen met mijzelf
Omdat je samen sterker bent
Ik beloof mijzelf trouw
echte trouw, omdat ik het waard ben
en met trots kan ik zeggen:
Lieve ik, ik hou van jou!
Het is een beetje gepikt met een gedichtje wat ik ooit heb gelezen (ik geloof ook hier op het forum..in een topic, laatst..

) Die van: "Ik hou van mij" Was niet van plan het na te apen ofzow, maar ik zat een gedichtje te schrijven en opeens kwam der dit uit rollen

Maar goed, ik vermeld de bron duzz..
