Bindingsangst

[white witch]

Hoi,

Ik denk dat ik bindingsangst heb. Maar nou vroeg ik mijzelf af, is er iemand hier die dit ook heeft (gehad)? Of weet iemand er meer over te vertellen dan wat ik heb gelezen. (een aantal symptomen ed.) en vooral, wat kan je eraan (laten) doen. Waar moet je zijn voor een evt. behandeling of kan je het zelf ook oplossen.

Ik zit er erg mee, want nu heb ik weer een hele leuke lieve jongen afgestoten omdat ik te bang ben om een relatie aan te gaan. Maar ik kan er niks aan doen, op het laatste moment (iets daarvoor al, maar dat probeer ik altijd te negeren) bekruipt zo'n naar gevoel mij. Het knijpt mijn keel dicht en het wordt zwaar in mijn onderbuik, het voelt niet meer goed. Hij is de ware dan niet. Dan verbreek ik altijd het contact of ik word een ontzettende bitch zodat hij niks meer met me te maken wil hebben. Daarna voel ik me weer vrij en opgelucht. Het gekke is dat ik dan ook niet meer verdriet voel om hem ofzo. (geloof ik, maar dat weet ik niet zeker)
En dan denk ik de volgende keer dat het hem nu wel écht is, gebeurd het weer. Ik dacht eerst dat het een fase was (net als puberteit) maar het is nu al te lang zo. Kan iemand mij helpen?
Ik zou alle hulp heel erg waarderen.

Liefs

Als je iemand echt graag mag, dan zou ik er met hem over praten. Hij weet dat waarom je het doet en kan dan bv. beslissen dat niet te laten gebeuren. Praten is moeilijk, maar ik denk dat als je iemand echt als de ware ziet, je dat er wel voor over hebt.

Bij je huisarts kun je altijd terecht voor hulp, hij/zij kan je ook doorsturen naar andere instanties als hij/zij denkt dat die je beter kunnen helpen.

[nescio]

hey white witch,
misschien een b-tje een later reactie, maar ik wou ff zeggen dat ik denk dat ik hetzelfde heb. maar ik durf mensen vaak al niet eens aan te kijken, want stel dat het wat zou kunnen worden... 'stel dattie wat van me wil' - ik weet zelf niet zo goed waarom. heb jij een idee waar je dan precies bang voor bent?
ik niet, namelijk...

[SillySil]

Hmm..

Ik heb het ook wel een tijdje gehad
bij mij kwam het gewoon door onzekerheid.
Ik kon niet geloven dat diegene mij echt leuk vondt.

mij?
Terwijl er zo veel leukere/knappere meisjes rondlopen?

Hierdoor stootte ik diegene dus ook af, iedere keer als hij belde om iets af te spreken zei ik dat ik niet kon, omdat ik gewoon bang was dat hij me zat zou worden ofzo, of dat ik hem een rotdag zou bezorgen.

Ook wou ik denk ik mezelf beschermen; 'Als je geen contact met iemand aangaat kun je ook niet gekwetst worden'.

Iets in die zin..bang dus dat hij alsnog een ander meisje leuker zou gaan vinden en mij dus weer zou laten vallen.

Nu gaat het iets beter en ben ik iets positiever over mezelf gaan denken..(al heb ik nog een lange weg te gaan)

al zou ik nog nooit zomaar op iemand af durven te stappen

*heeft ook bindingsangst* Al heel lang, de meeste mensen waar ik echt om geef enzo weten dat wel, maar bij een relatie kan het heel vervelend zijn, en loopt de relatie op niets uit.

*knuf*

DD