Vingeroefeningentopic #2

[Bright Blue]

Azèche schreef:

Wat een leuke opdracht!

Stiekem schrijf ik de laatste tijd al mijn gedichten op deze manier, haha.

[Em.]

Love books schreef:

Ik heb het topic helemaal doorgelezen, en het zijn zulke leuke gedichten! Echt super!
Zou een van jullie -superdichters- mij een opdracht willen geven??

Schrijf je gedicht vanuit, als 't ware, een héél klein wezentje dat toevallig op je bureau (of een ander dagelijks oppervlak-met-voorwerpen) beland is en beschrijft wat hij daar ziet. Het wezentje weet echter níet hoe alles heet en waar het toe dient, en kan dus niet zeggen wat het is. Dus niet 'hier ligt een mega-grote kam'. Bovendien is het wezentje zichzelf al gewend, hij weet niet beter, en beschrijft hij dus ook niet zichzelf als 'jeetje, wat ben ik toch klein!'

[Aletta Jacobs]

Gezocht: opdracht!

[Em.]

Azèche schreef:

Lieve Emmeke,
Schrijf een gedicht van zeventien regels met een aardrijkskundig thema. Meanderende rivieren, gletsjervorming, klimaatschaal van Köppen (of hoe heette hij), verzin wat. Je moet je aan de volgende regels houden:
- er moet een nummer/getal/cijfer (ik weet het verschil tussen die drie niet. ) in;
- en een moraliserende boodschap waar je het zelf niet mee eens bent;
- en een kleur;
- en een dag (maandag, 27 augustus, tweede pinksterdag, wat dan ook);
- en het woord of woorddeel 'engel';
- het woord 'ik' mag er niet in voorkomen, en 'me', 'mij' en ''k' ook niet. Het woord 'mijn' moet er wel in voorkomen, en je moet het gebruiken als bezittelijk voornaamwoord;
- er moet een verborgen boodschap inzitten, maar hoe je dat precies doet mag je zelf verzinnen;
- je mag geen zelfstandig naamwoorden gebruiken die normaal gesproken de kleur groen hebben. Dus, geen bomen, struiken, gras, bloemen, boerenbonduniformen, dat soort dingen. Alles waar jij aan denkt in groene variant mag niet. (bijvoorbeeld, als jij bij 'gieter' denkt aan een groene gieter, mag je niet het woord 'gieter' gebruiken. Als je aan een blauwe of rode gieter denkt wel.)

Liefs!

Azèche xoxoxo

Wat een ongelofelijke vreselijke en geweldige opdracht. Zoiets?

De drieëntwintigste

- Toen we zeven lagen hadden opgegraven
- vol Godsgeschenken, gekristalliseerd glas
- als herinneringen tussen onze dromen,
- over al, wat vroeger was.

- Je mag mijn toekomst hebben, als wij
- je verleden maar mochten ontboezemen
- van haar geheimen. Oude botten van
- tijden toen in de waterplassen nog de diepe glans
- van heden uitgestorven wezen was.

- We wisten dat het engelachtige
- een zoektocht naar betere tijden was.

- En dat mijzelf bijzonder, het licht
- van dit ongelofelijke ons meer waard
- was dan alles: uw schaduw te mogen
- bederven met voetstappen van een
- mensenkind. Godswonder. Maandag
- drieëntwintig juli, oostenwind.


Streepjes vanwege 17 en de luiheid ze te verwijderen. Ik twijfel over de onderliggende boodschap en het verkeerde moraal. Hoewel, dat laatste zit er wel ergens in, maar héél vaag. Misschien moet ik het nog maar eens proberen, maar ik vond het wel even moeilijk zat voor nu.

[Geel]

Je gebruikt twee keer het woordje 'mij'!

[Em.]

Oh ja, dat mocht natuurlijk ook niet. Ik zie er trouwens zo snel maar één (want mijzelf telt natuurlijk niet). Edit: en nu zie ik die ook niet meer! Waar moest de andere mij dan zijn?

Bright Blue schreef:

Opdracht voor, ja, wie hem wil hebben.

Maak een gedicht uit het perspectief van een gek. Dus hoe jij denkt dat deze persoon de wereld ziet. Met deze persoon is dus iets mis, maar je mag zelf bedenken wat. En dat moet natuurlijk in het gedicht duidelijk worden.

Als er op de wereld nog een ander was, een jongen was,
die door mij naar de ramen keek. Om met mij weg-
of neer te gooien wat wij samen niet meer wilden,

die op mij leek, die water gaf dat niet bevroor
en dat dat dan ijs mocht zijn.

Anderen - waar die beginnen houd ik nog niet op,
ik ben te groot en veeg mijzelf geduldig schoon
en huil en spuug mijn tranen uit.

Als die ander nu mijn broertje was? Ik zou hem tillen
en over heel de wereld dragen en hem zwaarder
voelen worden in mijn kleine armen,

ik zou hem neergooien en weggooien en dan verlaten
en in de keuken droevig zijn. En eeuwig groot te zijn,
en uitgerold, en zwabberig - oneindig klein.

[Neko*]

Wauw. <3

[Neko*]

En eigenlijk wil ik wel een opdracht.

Neko* schreef:

En eigenlijk wil ik wel een opdracht.

Schrijf een gedicht als een... een verhaal. In de derde persoon. Dus niet 'ik voel me zo en zo en dat komt daar en daardoor', maar meer 'ze liep over straat en toen viel er een kip op haar hoofd en die legde een ei'. Of ja, wel iets dichterlijker liefst, maar zoiets.

[Noinin]

Voor mij ook een opdracht alsjeblieft.

In het begin durfde ik niet, want ik was bang dat ik de opdracht niet leuk zou vinden of er niks mee zou kunnen. Maar nu heb ik zoiets van, ach, dan schrijf ik maar eens een slecht gedicht.

NB: voor de onwetenden, dit is zelfspot in actie

Noinin: zoek een liedje in een taal die je niet spreekt en schrijf een gedicht over waar je denkt dat het over gaat. Niet opzoeken. Als je geen liedje weet/kan vinden wil ik er wel een paar aandragen.

[Em.]

Ik vind trouwens dat we stiekem ook nog wat met de woorden uit dit topic moeten doen. Ooit.

[Noinin]

Azèche schreef:

Noinin: zoek een liedje in een taal die je niet spreekt en schrijf een gedicht over waar je denkt dat het over gaat. Niet opzoeken. Als je geen liedje weet/kan vinden wil ik er wel een paar aandragen.

Is mijn liefde voor aziatische muziek toch nog ergens goed voor. Hoewel, ik moest nog steeds een nieuw liedje zoeken omdat ik van de meeste al ongeveer wist waar ze over gingen ^^

포맨 (4Men) - 잊지 못해



wind waait
mij uit. uit mij
waait wind

maar jij blijft.
een blad aan mijn vertakte synapsen-
bleef jij maar

onder mijn huid
een lieflijk fluister in de bries
huilt mij onder

weg - het eindeloos wachten
jij staat daar, morgenstond,
het eindeloos wachten - weg

stil is het mij in-
gedaald; ik wou ik kon vergeten dat je daar bestaat
-in mij het is stil.

je sterft opnieuw als je de hoek om gaat.

Mooi! En ik vind dat het inderdaad heel erg bij het liedje past. Weet je waar het echt over gaat?

En, degene die mij een nieuwe opdracht geeft is heel lief. En krijgt een kusje. Twee.

[Noinin]

Het enige wat ik wist was dat de titel "Can't Forget" was, want dat stond er automatisch bij. Waar het echt over gaat kan ik nu gaan opzoeken En bedankt!

Opdracht: schrijf een gedicht vanuit het perspectief van een beroemd persoon

Overigens wil ik ook best een nieuwe opdracht

[Em.]

Em. schreef:

Ik vind trouwens dat we stiekem ook nog wat met de woorden uit dit topic moeten doen. Ooit.

DUS. Etmazèche maak er eens een gedichtje van! Met zoveel mogelijk aparte woorden die eigenlijk niet helemaal mochten van DaT en het liefst ook nog een beetje geen totale onsamenhangende onzin!

[Noinin]

Vertaling gevonden.

Spoiler

I can't forget.
I can't forget you.
A day goes by, a year goes by, 10 years go by.
I can't forget you, I can't forget you.

.. en dat was het.

edit:

Overigens wil ik ook best een nieuwe opdracht

oefening svp

@ Doux: Schrijf een gedicht met geen enkele keer volrijm of alliteratie, maar wel zoveel mogelijk binnenrijm/klankrijm. Dus niet ''Hij ging staan en at een banaan'' en ''ze zouden zondag zwemmen'' maar wel ''de bomen waren troostrijk.'' Als je ook een onderwerp wil moet je het maar zeggen.

[Em.]

Geel schreef:

Definieer in een gedicht de betekenis van fysieke pijn! Zonder dat er botten worden gebroken en met hamers op vingers wordt geslagen en zo.

Fysieke pijn

Dat het je echt raak, zo dichtbij komt
dat je het voelt als hete adem
in je gezicht - maar dan anders.
Meer schroeiend.
Meer vlekkend.
Meer bloed op het tapijt.

[Em.]

Ik moest van mezelf een sonnet maken, maar dat bleek weer eens moeilijker dan verwacht. En nu moet ik van mezelf (ooit) een betere schrijven. En iets beters verzinnen voor de laatste regel.


Mijn herfst duurde langer dan verwacht,
de trekvogels zijn tot drie keer teruggekomen
om weer weg te gaan. En elke nacht
bleek te koud en te diep om weg te dromen:

ik sliep al maanden bij ’t krieken van de dag,
wist niet meer van de dauwparels op het gras,
was vergeten wat men elke ochtend zag -
van hoe de zon altijd weer opgekomen was.

En hoe men went en niet meer weet,
en hoe men wéént en uiteindelijk vergeet
dat er nog een winter kwam. Juist dan:

een blanke deken over al wat ooit was,
lege vlekken, uitgewist verleden waar pas
nog sprake was van een uitgekiend liefdesplan.

Em. schreef:

Fysieke pijn

Dat het je echt raak, zo dichtbij komt
dat je het voelt als hete adem
in je gezicht - maar dan anders.
Meer schroeiend.
Meer vlekkend.
Meer bloed op het tapijt.

Em. schreef:

Ik moest van mezelf een sonnet maken, maar dat bleek weer eens moeilijker dan verwacht. En nu moet ik van mezelf (ooit) een betere schrijven. En iets beters verzinnen voor de laatste regel.


Mijn herfst duurde langer dan verwacht,
de trekvogels zijn tot drie keer teruggekomen
om weer weg te gaan. En elke nacht
bleek te koud en te diep om weg te dromen:

ik sliep al maanden bij ’t krieken van de dag,
wist niet meer van de dauwparels op het gras,
was vergeten wat men elke ochtend zag -
van hoe de zon altijd weer opgekomen was.

En hoe men went en niet meer weet,
en hoe men wéént en uiteindelijk vergeet
dat er nog een winter kwam. Juist dan:

een blanke deken over al wat ooit was,
lege vlekken, uitgewist verleden waar pas
nog sprake was van een uitgekiend liefdesplan.

Je kunt de moeite die je had erin lezen. De rijm in strofe twee vind ik niet zo mooi (dag/gras/zag/was). De zou ik ook aanpassen, die valt uit de toon. Verder vind ik het een heel aardige poging hoor! Je kunt inderdaad beter, maar dat is bijna altijd wel zo. De eerste strofe vind ik zelfs bijzonder mooi.

Quis 2.0 schreef:

@ Doux: Schrijf een gedicht met geen enkele keer volrijm of alliteratie, maar wel zoveel mogelijk binnenrijm/klankrijm. Dus niet ''Hij ging staan en at een banaan'' en ''ze zouden zondag zwemmen'' maar wel ''de bomen waren troostrijk.'' Als je ook een onderwerp wil moet je het maar zeggen.

onderwerp alstjeblieft! vrijdag onderweg naar huis had ik een gedicht gemaakt in mijn hoofd, wou het meteen opschrijven als ik thuis was en nu ben ik het geloof ik vergeten

En dat bevatte dus heel veel klank/binnenrijm

Doux schreef:

onderwerp alstjeblieft! vrijdag onderweg naar huis had ik een gedicht gemaakt in mijn hoofd, wou het meteen opschrijven als ik thuis was en nu ben ik het geloof ik vergeten

Ah, wat zonde! Misschien valt het je nog wel een keer in.

Ok onderwerp: reizen/verplaatsen/verhuizen.

ik kan me nog zinnen herinneren zoals: haar hart werd van steen en voelde koud

maar ik ga er mee aan de slag

[Em.]

Quis 2.0 schreef:

Je kunt de moeite die je had erin lezen. De rijm in strofe twee vind ik niet zo mooi (dag/gras/zag/was). De zou ik ook aanpassen, die valt uit de toon. Verder vind ik het een heel aardige poging hoor! Je kunt inderdaad beter, maar dat is bijna altijd wel zo. De eerste strofe vind ik zelfs bijzonder mooi.

Herschreven met de eerste strofe intact, de tweede verandert (tenminste, de helft) en een alternatief voor de laatste twee strofes.


Mijn herfst duurde langer dan verwacht,
de trekvogels zijn tot drie keer teruggekomen
om weer weg te gaan. En elke nacht
bleek te koud en te diep om weg te dromen:

ik sliep al maanden bij ’t krieken van de dag,
wist niet meer van de dauwparels noch goud
was vergeten wat men elke ochtend zag,
van hoe het zonlicht glanst - de nacht ophoud.

Maar de wegen weer gekort nu ’t ochtend was,
en de dag aangebroken met sneeuw zo wit
en wedergeboren, tevens breekbaar als glas,

en al wat ooit was, vergaan tot dit:
het soepel uittrekken van de regenjas,
nu vergeten, niet regen, in de lucht zit.

[Em.]

Mag ik een opdracht?

Em. schreef:

Herschreven met de eerste strofe intact, de tweede verandert (tenminste, de helft) en een alternatief voor de laatste twee strofes.


Mijn herfst duurde langer dan verwacht,
de trekvogels zijn tot drie keer teruggekomen
om weer weg te gaan. En elke nacht
bleek te koud en te diep om weg te dromen:

ik sliep al maanden bij ’t krieken van de dag,
wist niet meer van de dauwparels noch goud
was vergeten wat men elke ochtend zag,
van hoe het zonlicht glanst - de nacht ophoud.

Maar de wegen weer gekort nu ’t ochtend was,
en de dag aangebroken met sneeuw zo wit
en wedergeboren, tevens breekbaar als glas,

en al wat ooit was, vergaan tot dit:
het soepel uittrekken van de regenjas,
nu vergeten, niet regen, in de lucht zit.

Mooier! Alleen de laatste regel is raar.

Em. schreef:

Mag ik een opdracht?

Eeeehm. Schrijf een gedicht dat louter bestaat uit één gedachtenstroom. Het mag over alles gaan, maar pas op dat het niet te abstract is, de lezer moet het kunnen volgen. Gebruik geen volrijm.

[Geel]

Mag ik ook een opdracht?

Geel schreef:

Mag ik ook een opdracht?

Schrijf een gedicht over politieke zaken, waarin je een mening verkondigd waar je het zelf niet mee eens bent. Probeer toch die mening zo geloofwaardig en invoelbaar, eventueel zelfs overtuigend, mogelijk te maken.

[Geel]

Azèche schreef:

Schrijf een gedicht over politieke zaken, waarin je een mening verkondigd waar je het zelf niet mee eens bent. Probeer toch die mening zo geloofwaardig en invoelbaar, eventueel zelfs overtuigend, mogelijk te maken.

Waarom heb ik toch het idee dat ik weet waar dit vandaan komt?

Geel schreef:

Waarom heb ik toch het idee dat ik weet waar dit vandaan komt?

Weet ik toch niet!

[Em.]

Quis 2.0 schreef:

Eeeehm. Schrijf een gedicht dat louter bestaat uit één gedachtenstroom. Het mag over alles gaan, maar pas op dat het niet te abstract is, de lezer moet het kunnen volgen. Gebruik geen volrijm.

Ik had iets wat aan je opdracht voldeed, net voor je de opdracht gaf. Maar dat had ik niet gesaved en ik was ook vergeten dat ik dat niet gedaan had of zoiets, in ieder geval ben ik het voor eeuwig kwijt!

Iets wat ik iets minder aan de opdracht vind voldoen (wat ik mij herinner van het verloren gegane gedicht was dat het veel meer hak op tak en spontaan en gedachtestroom was) - maar ook iets wat wel in één keer en in één maal in me opkwam waren de volgende gedichten. Eigenlijk driemaal in me opkwam, want het zijn er drie, en de gedachtesprongen ertussen heb ik niet. Alhoewel de eerste en de tweede wel wat met elkaar van doen hebben (de eerste regel, zo'n beetje).


.

soms wilde ik wel iemand vermoorden
maar er lagen beren op mijn weg naar jou
ontveld en ontdaan van ingewanden
was het niet meer dan een bloederig tussenlaagje
waarin ik je zal verstoppen
als ik je vind
en dan de sneden dicht rijgen en de beer met jou erin kwijtraken
dat ik alleen nog een jas van berenbont om kan doen
als herinnering aan jou
en alles wat er was
tweemaal kwijt gemaakt is

.

soms wilde ik wel weten waar ik heen moest
en dan de broodkruimels volgen die ik had achtergelaten
nadat ik alle vogels had ontdaan van eetlust
wegen vol olie had achtergelaten
met spartelende lijkjes
en broodkruimels

.

misschien dat dagen tellen geen nut heeft
als de tijd in maanden aan je voorbijtrekt
aan je hannes en sleurt
tot alles openscheurt
en je ontdaan van jezelf
slechts nog een drabberige hersenkwab bent
en dat je dan in de bodem van wie je was
verloren raakt
beschimmeld
erachter komt
dat de kalender al jaren niet meer klopt.

[Miekje*]

Hallo! Het gedeelte in mijn hersenen dat graag dicht, lig al weer een tijdje stil. Dus wil iemand zo lief zijn een opdrachtje voor me te verzinnen? ^^

@ Miekje: dicht over hersenen (letterlijk of vergezocht) en eeeehm, probeer eens zoveel mogelijk alliteraties te gebruiken (wel mooie dus, ga het niet forceren).

[Geel]

Omg, Em., wat kun je goed dichten! Dat wist ik natuurlijk al, maar die drie gedichten herinneren mij er weer aan. Je gedichten zijn - in mijn ogen - zo natuurlijk, en dat vind ik heel knap (van je). En dat eerste gedicht, woooooooooow! <3 Het gaat over een best afgezaagd onderwerp, maar desalniettemin is het een prachtig gedicht!

[Em.]

Geel schreef:

Omg, Em., wat kun je goed dichten! Dat wist ik natuurlijk al, maar die drie gedichten herinneren mij er weer aan. Je gedichten zijn - in mijn ogen - zo natuurlijk, en dat vind ik heel knap (van je). En dat eerste gedicht, woooooooooow! <3 Het gaat over een best afgezaagd onderwerp, maar desalniettemin is het een prachtig gedicht!

Wow. Danke schön voor die superpositieve reactie! <3

En ik geloof dat het eerste gedicht gaat over het willen vermoorden van je geliefde/degene op wie je verliefd bent/was (ja, ik moest er even over nadenken waar het over ging ) - is dat echt zo'n afgezaagd onderwerp? Of misschien moet ik iets beter nadenken, en gaat het over het vergeten van een verliefde en achteraf slechts nog een (omhulsel-)herinnering hebben. Dat soort dingen komen inderdaad wel vaker voor.

[Geel]

Ik doelde daarmee vooral op het 'liefde' gedeelte in het hele thema van het gedicht. Hmm, zelfs dan is afgezaagd misschien niet het juiste woord. Wat ik eigenlijk bedoelde was dat dat gedicht wéér een gedicht is over liefde en toch is het een prachtig gedicht. Zoiets.

[Em.]

Oh, maar liefde is een heeeeeerlijk thema om uit te melken.

[Miekje*]

Quis 2.0 schreef:

@ Miekje: dicht over hersenen (letterlijk of vergezocht) en eeeehm, probeer eens zoveel mogelijk alliteraties te gebruiken (wel mooie dus, ga het niet forceren).

De hersenspinsels houden hemelen gevangen
Golvend in de grote grijze massa
Zijn zij de zonde zelve

[Noinin]

Ik wil graag een opdracht.

[Miekje*]

Noinin schreef:

Ik wil graag een opdracht.

Schrijf een limmerick over bomen .

[Noinin]

Er was eens een berk te Karst
die zijn stam mooi had geharst
inderdaad kwam er een meid
wat een jolijt
tot ze 'n andere naam schreef in zijn bast.


.. Ik wil graag nog een opdracht

[Em.]

Noinin schreef:

Er was eens een berk te Karst
die zijn stam mooi had geharst
inderdaad kwam er een meid
wat een jolijt
tot ze 'n andere naam schreef in zijn bast.


.. Ik wil graag nog een opdracht

Je moet toch:

9 lettergrepen
9 lettergrepen
5 lettergrepen
5 lettergrepen
9 lettergrepen

doen?

En volgens wikipedia ook iets met metrum maar dat soort dingen negeer altijd ik bij gebrek aan gevoel daarvoor.

Opdracht 2: mits ik gelijk heb, probeer nog eens aan opdracht 1 te voldoen!

[Noinin]

Er was eens een mooie berk te Karst
die zijn stam zorgvuldig had geharst
toen kwam er een meid
maar wat had hij spijt:
ze schreef 'n andere naam in zijn bast.


Beter?

[Em.]

Ja! Leuk gedicht ook, leuke, hoe zeg je dat, clou?


Mag ik ook een opdracht?

[Em.]

Ik wil een opdracht! Of twee. Of drie. Of tien.