Ik vond al een tijdje een jongen leuk. Na een tijdje kregen we wat met elkaar. Ik was zo gelukkig met hem. Alleen toen ik erachter kwam dat hij weleens drugs gebruikte. Drong het pas echt tot me door. Ik moest echt nadenken. Ik was echt verliefd. Maar ik dit veranderde alles. Ook om het feit dat hij nooit had verteld dat hij zich daar mee bezig hield.
Ik gebruik zelf geen drugs. En heb er absoluut ook geen behoefte aan. De keuze die hij had gemaakt kon ik niet mee leven. Juist ook omdat hij me niets had verteld.
Ik had het toen uitgemaakt. Ik had wel eerlijk verteld wat me dwarszat. Ik zou hem nooit gevraagd hebben om voor mij te stoppen. Dat begint uiteinderlijk bij jezelf.
Hij nam het goed op en het speet hem ook dat hij niks had verteld. Hij liet duiderlijk merken dat jij het jammer vond. Dat was zo vreemd...sinds die dag heb ik hem nooit meer gezien of gesproken maar wist wel voor mezelf dat ik de juiste beslissing had genomen. Zo voelt het althans.
Kijk het blijkt dus uit mijn verhaal dat ik het niet kon accepteren. En dat ik het daarom heb uitgemaakt. Ik weet zelf niet hoe jij erover denkt. Die beslissing moet jezelf nemen. Denk het goed door. Het blijft toch moeilijk. Je geeft veel om die persoon. Alleen je moet ook aan jezelf denken. Probeer veel met hem te praten als het je dwarszit. Zoek samen naar een oplossing. Laat wel duidelijk merken hoe je erover denkt. Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Moeilijke situatie
Veel succes!