Ik loop over straat, hef m'n hoofd op en luister.
Hoor hulpgeroep door de lucht suizen.
'Nee hoor' zegt men, 'dat is het gehuil van de wind die je hoort!'
Ik loop verder, en kijk omhoog.
Zie de lucht rood van pijn en bloed.
'Nee hoor' zegt men, 'dat is de kleur van de zon die ondergaat!'
Ik loop verder, en kijk naar beneden.
Struikel over de lichamen van alle gevallenen.
'Nee hoor' zegt men, 'dat is de zware modder waar je doorheen ploetert!'
Ik loop verder, en zie de weerspiegeling van een winkelruit.
Kijk erin naar mezelf en naar de rest van de wereld.
Krijg niet meer de kans om nog naar de wereld te kijken zoals die werkelijk is,
maar krijg een zonnebril aangerijkt.........
==================
Ok, hier heb ik het niet over mijn gevoel etc
maar wil ik serieus weten wat anderen van dit gedicht vinden.
Dus kom maar op..hit me!