mijn lach
die lach
glimlach
grote lach
luide lach
lieve lach
robot lach
slappe lach
kleine lach
niet te stoppen lach
ogenlach
tranenlach
een lach voor ieder dag
zo was ik vroeger
altijd een lach
voor ieder mens hier op aard
maar nu
heeft het huilen gewonnen
verdriet om het gebeurde
verdriet om mezelf
verdriet om anderen
verdriet om mijn lichaam
het doet zo'n pijn
om verdriet te hebben
maar eruit komen, ho maar
dat lukt niet
'k heb de kracht niet
om te klimmen
om te leven
om te denken
om te eten
om mezelf lief te hebben
nee, dat is er niet
|