De schaduw heeft zijn eigen gezicht
als ik alleen ben
komt het allemaal terug
de schaduwen brengen de angst
de tranen verborgen
-houdt ze verborgen!-
voor de waterval,
de sterkste muren doorbreekt
verdoofd, dor, dof
de ogen waar ooit werelden in lagen,
lichtjes en toekomstbeelden
nu alleen zwart
-een schaduw is de toekomst
die angst brengt
(wegrennen heeft geen zin
de schaduwen volgen wel)
de volgende keer zal ik niet gaan
draai ik mijn gezicht naar de schaduw
ik ren niet meer voor de angst
voor de diepste herinneringen
en de angst zelf zal wegkruipen
voor de lichtjes
die terug zullen keren en schitteren mooier dan ooit
in de mooiste, diepste ogen versterkt, als nooit tevoren
gewapend, maar open voor liefde
|