Wanneer is een scharrel méér?

[*nerwen elensar]

Zoals de topic-titel al aangeeft: hoe weet je wanneer een scharrel meer is dan gewoon een scharrel?

Even een -hopelijk- korte situatieschets. Sinds een tweetal maanden ben ik terug in contact gekomen met een vriend van me. We kennen elkaar al twee jaar maar door omstandigheden (zoals verblijf in het buitenland, scripties, enzovoort) hebben we nooit écht contact gehad. We zijn elkaar heel toevallig tegen het lijf gelopen tijdens het uitgaan, een drink van een gemeenschappelijke vriend en zijn daarna beginnen daten. Nu zijn we beiden nogal op ons vrijheid gesteld, zitten we door ons werk soms langdurig in het buitenland (we doen beiden promotieonderzoek, wel in twee totaal verschillende domeinen), kortom, we zijn niet de meest 'huisje-tuintje-boompje-beestje'-minded personen. Sinds die twee maanden hebben we seks op een regelmatige basis maar daarbuiten zien of horen we elkaar ook dagelijks. We hebben het al over 'relaties' gehad en zijn beiden van mening dat het eerst scharrelen zou moeten zijn, dan scharrel met exclusiviteit en nadien pas een relatie.

So far so good. Maar toch, het is allemaal zo dubbel, de ene moment is hij superlief en soms kan hij zo ongeloofelijk lomp zijn en duwt hij me weg. Ik denk dat ik hetzelfde doe van mijn kant. Zelf ben ik er nog helemaal niet aan uit of ik gevoelens voor hem heb in de zin van 'verliefd zijn' of dat ik me gewoon hecht aan hem doordat we op regelmatige basis seks hebben . Normaal gezien heb ik nogal snel de neiging om me 'gevangen' te voelen in een relatie, scharrelarij en andere toestanden, maar bij hem heb ik het niet. Het voelt allemaal heel natuurlijk, geen stress, geen drama. Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat ik wel jaloers ben als hij met andere vrouwen flirt (Maar ik laat het voor de dood niet merken). Voorlopig houden we ons gescharrel wel stil t.o.v. ons gemeenschappelijke vrienden. Maar daar staat tegenover dat als we in de stad lopen hij me wel kust, vasthoudt enzovoort terwijl we voor hetzelfde geld vrienden/vriendinnen van ons kunnen tegenkomen.

Mijn vraag aan jullie is indien jullie al een gelijkaardige situatie hebben meegemaakt. Ervaringen, tips, whatever zijn welkom. Bottom line: Kan een scharrelarij overslaan in een relatie?

Alvast bedankt

[Musiquefreak]

Ik denk dat het wel kan overslaan in een relatie, mits jullie je daar allebei goed bij voelen. Je zegt zelf dat je er nog niet echt uit bent, maar toch heb je wel regelmatig seks met hem. Betekent dus dat iets in hem je toch wel aantrekt, zeker omdat je ook jaloers wordt als hij met andere vrouwen flirt. Is dit ook vanaf zijn kant?
Verder dat jullie wel kussend door de stad lopen en elkaar vasthouden, klinkt wel een beetje als een soort-van-relatie achtig iets. Misschien zijn jullie ook al wel in dat stadium beland, maar is het gewoon meer een 'vrije relatie' zeg maar..

[Optima]

1

[*nerwen elensar]

We hebben het er al over gehad, over seks met andere mensen. En we hebben al toegegeven dat geen van ons beide het leuk zo vinden moest de andere iets uitspoken met iemand anders. Hij zei ook eens van 'Ok, ca va, ik zal geen seks hebben met andere meiden'. Maar soms neemt hij zijn woorden terug. Anyways, hij zal het me wel zeggen indien het zou voorvallen, hij is té eerlijk om zoiets te verzwijgen denk ik. Van mijn kant heb ik niet echt de behoefte om nu te scharrelen met iemand anders...Geen zin in, geen tijd voor, geen slachtoffer,...

Of er jaloezie is van zijn kant heb ik wel al eens uitgetest door te flirten met iemand anders, of door te zeggen dat ik aantrek heb van iemand anders. Op het laatste gaat hij wel in, hij vraagt dan veel erover als in 'wie is hij, wat doet hij, blabla'. Als we uitgaan en ik flirt met iemand anders durft hij wel eens bezitterig worden, in die zin dat hij me dan heel demonstratief gaat kussen ofzo...Anderzijds, hij durft me dan ook te negeren en met iemand anders beginnen te praten.

De vraag of ik verliefd ben...Daar heb ik geen flauw idee van. Het is niet het klassieke verhaal van 'de hemel is op mijn kop gevallen' of vlindertoestanden. Gewoon, het is relaxed, ben graag bij hem, soms wel wat nerveus als hij bij me langs gaat komen, lastig lopen als ik hem al een tijdje niet gezien. Is dat dan verliefdheid? Maar dan minder intens?

Blegh, waarom kan het nooit eens makkelijk zijn?!

[igfy]

Hmm, moeilijke sitatie lijkt me. Ik denk dat er pas sprake kan zijn van een relatie als jullie allebei gevoelens voor elkaar hebben en bereid zijn emotioneel bij elkaar betrokken te raken.

[SiemdeCyper]

Hai *nerwen

Tja, moeilijke situatie inderdaad. Als je een relatie hebt komen er al allerlei emoties op je af die soms niet te plaatsen zijn, maar als je zo'n vaag gebied betreedt als scharrelen al helemaal. Ik heb zelf ook de laatste tijd een beetje lopen rommelen met hoe werkt scharrelen nou en wat zijn de spelregels. Tot ik er achter kwam dat er geen regels zijn en dat je ze zelf opsteld. Eigenlijk exact hetzelfde als een relatie.

Persoonlijk, denk ik niet dat verliefdheid per definitie een doorslaggevend gegeven is in het wel of niet een relatie met elkaar aangaan. Dat de hemel, zoals jij zegt, op je dak heeft moeten vallen, voordat je überhaupt kunt stellen dat je verliefd bent. Volgens mij heb je gradaties in verliefd zijn en elkaar leuk vinden. En als ik jouw verhaal lees spelen er wel degelijk gevoelens. Dat afstoten en aantrekken is natuurlijk ook om keihard te bewijzen dat je er zogenaamd nuchter in staat. Als je er echt nuchter instaat is dat stoten en trekken nergens voor nodig.

Een relatie hebben of krijgen doe je door middel van afspraken maken. Je gaat een soort comitment met elkaar aan, van ik verwacht dit in een relatie en jij verwacht dat en ik wil aan die verwachtingen voldoen.
Als je niet begint met scharrelen, maar meteen je er emotioneel ingooit, dan moet je dit soort verwachtingen langzaam aftasten tot je begrijpt hoe die ander een beetje in elkaar zit en wat jij of hij verwacht. Scharrelen is in die zin dus wel handig dat het iets meer op 'save' spelen is ofzo. Dat je er niet na een half jaar relatie pas achter komt dat je eigenlijk helemaal niet op één lijn met elkaar zit.

Maar goed. Los van of je iets voor hem voelt, want dat kan een heel benauwende vraag zijn; hoe zou je eigenlijk het liefst willen hoe de situatie nu zou zijn tussen jullie tweeen? Wat zou voor jou alleen ideaal zijn?

[*nerwen elensar]

SiemdeCyper, het is inderdaad een benauwende vraag die je me daar stelt. Zeker omdat ik helemaal geen relatie-type ben. Heb nogal last van bindingsangst. Daarnaast is het ook niet echt bevorderlijk dat iedereen in mijn omgeving opeens met verloven, trouwen en kinderen begint. Mijn reactie daarop is zo van 'Ik ben daar nog veel te jong voor, ik wil eerst nog wat genieten van mijn leven'. Maar goed, ik denk gewoon dat voor mij idealiter de situatie wel mag blijven zoals ze nu is. Liefst wel met de garantie dat hij niet met andere meiden gaat scharelen.

Over het wederzijdse engagement/openstellen t.o.v. elkaar daar hebben we deze week wat issues over gehad. Bottom line: het komt erop neer dat we beiden wat opener moeten zijn over ons gevoelens, we hebben beiden nogal de neiging om alles op te kroppen. Dit uitgeklaard zijnde is er wel nog niets fundamenteel aan onze situatie gewijzigd. Ik vertik het dan ook om de eerste stap te zetten naar iets meer want 1) hij heeft zelf aangegeven dat hij niet weet naar waar ons gescharrel gaat leiden, 2) ik daardoor bang ben om een blauwtje te lopen als ik me teveel openstel, 3) hem zou afschrikken. Nu ja, ik zie wel, op een bepaald moment zullen er toch knopen moeten worden doorgehakt (denk ik toch)...

[Vogelvrij]

*nerwen elensar schreef:

Gewoon, het is relaxed, ben graag bij hem, soms wel wat nerveus als hij bij me langs gaat komen, lastig lopen als ik hem al een tijdje niet gezien. Is dat dan verliefdheid? Maar dan minder intens?

Misschien niet de heftigste verliefdheid ooit, maar ik zou dat toch wel verliefdheid noemen, hoor

[*nerwen elensar]

^^ Ai

Ik hou jullie wel op de hoogte hoe het verder verloopt...Sowieso merk ik steeds dat na drie maanden zowat het cruciale punt is of ik mijn interesse in iemand behoud of niet.

Maar, wat ik me nu afvraag, in hoeverre is verliefdheid nodig om een relatie te hebben? Wat ik hiermee bedoel is dat in onze (Westerse) maatschappij het klassieke ideaalbeeld bestaat dat een allesoverheersende verliefdheid noodzakelijk is om een relatie te hebben. Is dit volgens jullie noodzakelijk of is dit slechts een resultaat van onze culturele indoctrinatie?

Offtopic: ik denk teveel na

[SiemdeCyper]

Nee, dat is zeker niet noodzakelijk. Wat wel noodzakelijk is, is dat je iemand volledig respecteert voor wie hij is. Daar is zeker een gebrek aan in onze ideale westerse maatschappij. Mensen verwachten het ideale plaatje, krijgen het niet, en tegen het moment dat het echt serieus is, ergeren ze zich aan stinkende schoenen/sokken etc.
Iemand willen veranderen is ook zoiets.

Ik denk dat je met wederzijds respect heel ver kunt komen in een relatie. Als je elkaar volledig in elkaars waarde laat, kun je naar mijn idee een toprelatie opbouwen.

[stout!]

Nou er moet wel een bepaalde blijvende aantrekkingskracht zijn, iets wat jullie duidelijk onderscheidt van gewone, heel goede, vrienden die elkaar respecteren en graag tijd samen doorbrengen.

Toch ben ik het ermee eens dat 'smoorverliefdheid' niet overschat moet worden voor een relatie, het gaat toch vooral om wat over blijft als die hele hormonale storm is gaan liggen . Op mijn vriend ben ik niet hemeltergend verliefd geweest, het was meer zo'n rustige, fijne verliefdheid die jij ook een beetje lijkt te beschrijven. Maar hij is wel de enige met wie ik zo lang samen ben (meer dan 5 jaar and counting) en met wie het zo goed is, door en bij wie ik me zo goed voel. M.i. hangt de hevigste verliefdheid vooral samen met onzekerheid.

[Optima]

1

[*nerwen elensar]

Even om jullie op de hoogte te houden...
Sinds kort -met vallen en opstaan- zijn we dus een koppel. Ondanks dat het de komende maanden vrij moeilijk gaat worden (zowel hij en ik die in het buitenland gaan verblijven) gaan we het erop wagen.
Aanvankelijk was mijn eerste reactie om zoals Optima de vlinders dood te meppen maar dat is uiteindelijk niet gelukt. Hij is té leuk

[Optima]

1