Titanium Tranen

Kom met mij mee,
doorheen de mistsluiers van gekanker,
naar mijn sterfbed
van het puin waarop jij ruïnes bouwde.
En voel een regen van titanium tranen neerdalen.

Elke titanium traan,
het brandt kouder dan de hel
en snijdt dieper dan al jouw zonden.

Vergiftig mijn stem
en verloochen mijn wil.
Je kan de droom verminken
en de waarheid verdoezelen.
Doch moge het vernietigend besef
jouw walgelijkheid vervuilen.
Want mijn stervende adem zal zich
niet door het graf laten stoppen.

Elke titanium traan,
weegt zwaarder dan jouw wroeging
en is harder dan mijn graf.

Je kan genieten van mijn langzame dood,
maar de nacht zal kouder zijn dan jouw soort.
Je kan elke kleur dragen op mijn begrafenis,
zolang het maar zwart is.
En je kan alles doen met mijn dromen,
zolang het maar verkwisting is.

Elke titanium traan,
mijn vergiftigd geschenk,
voor de zelfhaat die jij bent.

---

Heb ik geschreven voor iemand die mij heel dierbaar is.

[Geel]

Moet het niet 'en is harder dan mijn graf' zijn?

Voor de rest een erg FA-waardig gedicht!

zo, fixed

[Halogeen]

en zijn het echt mistluiers of mistsluiers?

ik denk dat beiden passend zijn, maar als jullie liever sluiers hebben, is het voor mij ook goed hoor

[Ratatouille]

Zoals gezegd, een typisch FA-gedicht en 't staat ook nog eens hoog op de FA-ranglijst wat mij betreft

[Daanaap]

FA-ranglijst hihi.

Ik vind het een erg zwaar gedicht! Vooral als je het vóór iemand geschreven hebt, komt het wel zwaar aan. Ik zou het meer aan de gehele mensheid richten, dat zou meer passen . Al vind ik alle alliteraties erg mooi en de zin "je kan elke kleur dragen op mijn begrafenis, zolang het maar zwart is" spreekt me ook erg aan. (alle kleuren samen zijn zwart toch? Of was dat juist met wit?)

[Dingaantouwtje]

Alle kleuren zijn zwart

Offtopic: Nee, alle kleuren samen zijn wit, zwart is een gebrek aan kleur.

[Dingaantouwtje]

In de verf niet Het is het ontbreken van LICHT, dat wel, maar niet van kleur.

Kleuren zoals wij die kennen, bestaan enkel voor mensen.
Het is de interpretatie die onze zintuigen geven, aan telkens andere lichtinvallen die op bepaalde materie wordt gereflecteerd.

Reden ook waarom new age achtige zaken zoals 'kleurentherapie' klinkklare onzin zijn. In werkelijkheid is toch alles zwart-wit.
Maar dat is nog een ander verhaal.

Inderdaad, dat is een ander verhaal.

Ik vind er eigenlijk niet zoveel aan. Het is vooral erg zwaar en een aaneenschakeling van woorden en zinnen die wel mooi zijn en niet echt iets zeggen. Bovendien snap ik er echt niks van.

Etmakas schreef:

Ik vind er eigenlijk niet zoveel aan. Het is vooral erg zwaar en een aaneenschakeling van woorden en zinnen die wel mooi zijn en niet echt iets zeggen. Bovendien snap ik er echt niks van.

Merci voor het compliment ^^

Alsjeblieft!

en sorry dat ik zo kritisch ben, maar het is mijn stijl van wat ik leuk vind om te lezen gewoon echt niet

Etmakas schreef:

Alsjeblieft!

en sorry dat ik zo kritisch ben, maar het is mijn stijl van wat ik leuk vind om te lezen gewoon echt niet

Ik zou mij eerder zorgen maken over mijn stijl, als iemand als jij het wél goed zou vinden.
Ik heb een reputatie van wansmaak hier te verdedigen he.

[Em.]

Dingaantouwtje schreef:

In de verf niet Het is het ontbreken van LICHT, dat wel, maar niet van kleur.

Kleur is de weerkaatsing van licht die in je ogen wordt omgezet in elektrische signalen en waar je hersenen een beleving van maakt. Zwart is geen licht, geen kleur. Wit is al het licht dat terugkaatst, al het licht dat in je ogen valt en die signalen ervaar je al wit. Wit als sneeuw, wit wit.

Als je verf pakt en je mengt het met duizend kleuren dan wordt het zwart, of bruin, of grijs. Dan kaatst het licht bijna niet meer terug, wordt het grotendeels geabsorbeerd, wordt het zwart of heel donker.

Kleur is licht in je ogen dat elektriciteit wordt in je hersenen die er iets van maken. Als er zwart is dan is er geen licht en geen kleur. Geen één kleur is zwart, maar alle kleuren zijn een stukje wit.

"je kan elke kleur dragen op mijn begrafenis, zolang het maar zwart is"

Dat doet me denken aan 'n -iets- dat we gingen kijken bij economie en dat -iets- moest leerzaam zijn. Het was een documentaire ofzo, ik weet het niet precies. Daarin zei zo'n man, geloof ik, ook dat vroeger de producent bepaalde wat er op de markt kwam. En dan was er zo'n citaat van iets (ik onthoud geen namen en details) 'we leveren elke kleur auto, zolang het maar zwart is'. Daar moest ik aan denken. ;p

'Doorheen de mistsluiers van gekanker'

Door de mistsluiers van gekanker heen? Kijk daar, er komt iets doorheen. Door de tunnel gaan wij heen. Maar doorheen de mistsluiers, dat klopt voor mij gevoelsmatig niet. Maar was hier niet eerder al ergens wat over gezegd (herinner je iets van niet herinneren van details en namen) met doorheen en belgisch ofzo. :')

'Elke titanium traan,
het brandt kouder dan de hel'

Volgens mij kan de 'het' daar wel weg. Er is al 'n onderwerp (elke titanium traan) dus om daarna meteen weer te verwijzen naar die traan is denk ik niet nodig.

En verder ben ik het ook wel met Etmakas eens.
Het zijn echt megaveel nare dingen met zwarte kleuren en giftige dingetjes en slagtanden die op zich heel mooi geschreven zijn maar als geheel - tja. Het is zo, zo zo zoohoo ehm. Tja. :'D

Ik zie het niet echt voor me. Als het [naar iets een] gevolgd door [naar iets twee] enzovoort. Het sleept zich van de ene duistere gruwel voort naar de andere, het is zo van, je ziet dat en dat en er gebeurd dat en [aarhg ah, ik kan niet uitleggen ;__; herinner me eraan dat ik het onderwijs niet inga ja]. Ik word er niet wijs uit wat je wilt zeggen, zie door de bomen (titanium tranen en dingentjes met dood en begravenis) het bos niet meer. Zoiets. ;D

Ik vind het zielig als het enigszins autobiografisch is voor iemand.

Maar hé, verder vind ik het wel 'n mooi gedicht. De losse elementen hebben iets, ookal vind ik het in het geheel iets minder mooi passen. En de 'je mag elke kleur dragen als het maar zwart is' vind ik heel leuk erin. Misschien omdat het nét iets lichter is, lichter gebracht. ;p

Em. schreef:

'Doorheen de mistsluiers van gekanker'

Door de mistsluiers van gekanker heen? Kijk daar, er komt iets doorheen. Door de tunnel gaan wij heen. Maar doorheen de mistsluiers, dat klopt voor mij gevoelsmatig niet. Maar was hier niet eerder al ergens wat over gezegd (herinner je iets van niet herinneren van details en namen) met doorheen en belgisch ofzo. :')

(Algemeen) Belgisch Nederlands is -en dat vergeten nogal veel van jullie kaaskoppen- een officieel erkende variant op Algemeen Nederlands. ;-)

In een oud warenhuis loop je doorheen de geschiedenis van het beeldverhaal in Belgie.

OF

In een oud warenhuis loop je door de de geschiedenis van het beeldverhaal in Nederland heen.

Beiden zijn gelijkwaardig.

Godzijdank heb ik overigens als kleine pulpschrijver nog altijd het alleenrecht over hoe mijn letterkundige mesthoop er moet uitzien. Anders zou ik misschien eens wat ernstiger het idee van zelfmoord onder de loepen nemen.

[Em.]

Maar niet officieel door mij erkent.
En ik was het niet vergeten, ik wist het gewoon niet. ;D

Als grote pulp/dan wel geen pulpschrijver heb je dat alleenrecht nog steeds. Dat recht heb je altijd.
Diegene die niet schrijft wat diegene wilt schrijven (denk aan vrouwen van diep in de veertig met geblondeert haar en uitgroei die enkel dezelfde romannetjes produceren omdat het verkoopt) zijn in mijn ogen niet echt 'n schrijver.

Em. schreef:

Maar niet officieel door mij erkent.
En ik was het niet vergeten, ik wist het gewoon niet. ;D

Als grote pulp/dan wel geen pulpschrijver heb je dat alleenrecht nog steeds. Dat recht heb je altijd.
Diegene die niet schrijft wat diegene wilt schrijven (denk aan vrouwen van diep in de veertig met geblondeert haar en uitgroei die enkel dezelfde romannetjes produceren omdat het verkoopt) zijn in mijn ogen niet echt 'n schrijver.

De reden waarom ik eigenlijk pulp schrijf, is omdat ik te dom ben om iets 'hoogwaardigers' te kunnen schrijven. Ik ben doorgaans al blij als ik 5 opeenvolgende zinnen zonder dt-fouten kan neerpennen.
Maar ssst! Ze lachen hier al genoeg met mij...

Ik ben in ieder geval ook altijd van mening geweest, dat een verhaal hebben, de enige noodzakelijke vereiste is om schrijver te zijn.
Een taal goed beheersen, dat komt er pas bij als je het in de bol krijgt ook effectief voor andere mensen te schrijven.

In de angelsaksische wereld is het overigens wel zo dat veel broodschrijvers schrijven, wat de uitgever hun opdraagt.
voor mij zou het plezier er wel al snel af zijn denk ik.

[Em.]

Haha, ik ben al blij na twee zinnen. x]
Op mijn gym-dingen na, is de enige onvoldoende dit jaar toch écht voor Nederlands geweest. En als ze eens begint met het nakijken van de meest recente toets, zal daar de tweede onvoldoende wel opduiken. ;p

Nee, schrijven is - in mijn ogen - toch écht niet foutloze zinnen kunnen produceren. Of een ontzettend grote woordkennis hebben. Of wat dan ook. Er zijn vast zat mensen die duizend boeken lezen en de meest ingewikkelde zinnen foutloos schrijven en zich diep in de taal gespecialiseerd hebben - maar wiens zinnen vlak zijn, hun woordkeus droog, en hun verhalen het, hoe netjes geschreven ook, volledig afleggen tegen de dt fouten van een ware schrijver. 'Schrijver' hier weer als iemand die gewoon boeit, of prachtig emotie beschrijft, weet ik veel, die je ergens mee naartoe neemt met zijn/haar woorden.

En oké, bij het schrijven van een grote belangrijke roman is het dan wel leuk als er niet zo heel veel zinnen in staan met 'ik wordt' of 'hij bedachd', maar in mijn ogen is dat niet de hoofdzaak.

En dat je niet met tienduizende oplages in de boekhandel ligt en je wordt gevraagd voor grote interviews met bekende bladen maakt nog niet dat je 'n pulpschrijver bent. Wat ik écht afschuwelijk vind (oké, één van de dingen ;p) zijn vrouwen van 40 die gedichtjes schrijven met rijm om te janken en duizend clichés en dat dan in felblauwe letters op een knalpaarse achtergrond en daar een fonkelend elfenplaatje bij zetten waar je ogen bijna spontaan van kitscherigheid sterven.

Ik heb niets tegen vrouwen, tho, maar mannen schrijven over het algemeen véél minder vaak dan vrouwen. En áls ze het al doen, dan hebben ze daar vaker betere redenen voor dat fonkelende plaatjes en fluoricerende letters.

Ik woon niet in België en zeg ook doorheen.

Goed, dat was misschien niet zo'n heel zinnige opmerking. Maar ik moest even kwijt dat ik dan wel een zuiderling ben, maar dat mijn Nederlands volgens mij wel echt Nederlands is

Etmakas schreef:

Ik woon niet in België en zeg ook doorheen.

Goed, dat was misschien niet zo'n heel zinnige opmerking. Maar ik moest even kwijt dat ik dan wel een zuiderling ben, maar dat mijn Nederlands volgens mij wel echt Nederlands is

Des te meer dus dat mijn 'Nederlands' ook nog altijd Nederlands is dan he.

[ZitriN]

Em. schreef:

"je kan elke kleur dragen op mijn begrafenis, zolang het maar zwart is"

Dat doet me denken aan 'n -iets- dat we gingen kijken bij economie en dat -iets- moest leerzaam zijn. Het was een documentaire ofzo, ik weet het niet precies. Daarin zei zo'n man, geloof ik, ook dat vroeger de producent bepaalde wat er op de markt kwam. En dan was er zo'n citaat van iets (ik onthoud geen namen en details) 'we leveren elke kleur auto, zolang het maar zwart is'. Daar moest ik aan denken. ;p

Dit was meneer Ford die de lopende band invoerde, heel bekende uitspraak.

Zelf vond ik dat stukje erg mooi "je kan elke kleur dragen op mijn begrafenis, zolang het maar zwart is"
Die hele strofe vind ik wel mooi, en de eerste ook. De anderen doen me weinig en de herhaling van titanium tranen vind ik jammer. Eén keer vond ik hem sterk, maar daarna doet het vind ik afbreuk aan de betekenis. Herhaling in zo'n soort gedicht vind ik sowieso niet passend denk ik, een haat dicht met veel melancholie en zware woorden en dan lijkt het met herhaling net alsof "de woorden op waren"

't is crisis voor iedereen he