****AENEAS....ZWIJGT....***** voor de denkers onder ons

[Aeneas]

In respekt

Een moment voor het hoofd
De rust
Met je gedachten verloofd
Wekt lust
De keerpunt van je tong
In rust

Een moment voor het oor
In respekt
De zwaard van het gehoor
Onbevlekt
Het hoofd spreekt door het zwijgen
Uit respekt

Een moment voor de ogen
Uit verstand
Een blik...voorzichtig...afgewogen
overmand
Jezelf laten spreken
Met verstand

[Dreampoet]

Denkende Dromer wil reageren op dit gedicht met: super. Ik heb het gevoel dat jij op de trap zeker al een paar duizend treden betrad. De trap leidt naar een ideaal, maar het is niet het ideaal dat telt, wel hoe we daar geraken. En dit gedicht brengt je vast en zeker een aantal treden verder. Wat ik zo goed vind, is dat jij nog de stilte laat spreken (dat vind ik ook terug bij Ratsja). Ik bedoel: de woorden blijven niet komen, na enkele uitspattingen laat je ruimte voor de stilte en de ongeschreven letteren in de gedachten van de lezers en jezelf. Nog mooier aan dit gedicht is dan natuurlijk het feit dat het over stilzwijgen gaat, het even spreken met het verstand, het even rusten van de tong. Ook een leuk ritme brengt veel bij, gecombineerd in een mooi rijmen, zo eentje dat zich niet opdringt.
I like it

Groetjes, Dreampoet

[Dragon's Mistress]

*heeft niks aan Dreampoet toe te voegen* Mooi...

[Ringmaster]

Een soepatroepagoed gedicht! Geen woorden meer aan vuil te maken, het is echt goed. Alles loopt, van metrum tot stijlfiguur. Wat ik zoek in een gedicht staat hier.