een groot probleem

[Dafuq]

hoi ,

ik heb op dit moment een groot probleem. ik heb een autistische stoornis en ik reageer heel vaak niet goed op me ouders en opa en oma. ik ben vorige week dinsdag weggelopen naar mijn vriendin aan de andere kant van het land (omdat ik een flinke ruzie had met mijn ouders en ze hadden me wat klappen gegeven) anyways, bij mijn ouders dreigde ik met zelfmoord en wilde ik mezelf iets aandoen (zal niet in details optreden) maar goed me vader heeft me daarom gegrepen en klappen gegeven (wat misschien normaal is.. i don't know) dit resulteerde in dat ik niet meer thuis wilde wonen en dat ik ben weggelopen en boos was op mijn ouders en hun op mij. Hun hebben me als vermist opgegeven en ik ben in middels alweer bekend dat ik niet weg ben maar gewoon bij mijn vriendin en bij een andere vriendin ben ik ook geweest met tranen en tuiten. :$

ik heb nu alleen een probleem, ik heb gisteren een gesprek op whatsapp met me moeder gehad dat ik heus niet dood wil maar dat ik zulke buien krijg omdat ik geen affectie krijg van hun omdat hun vaak boos reageren in zo'n bui. mijn moeder vind het belachelijk hoe ik doe, dus het breekt m'n hart steeds meer, maar ik breek hun harten ook omdat ik steeds zeg ''jullie haten mij'' etc in zo'n bui. heb het zelf niet onder controle :$. ik heb wel een goed hart maar ik ben echt dom..

ik moet nu weer terug omdat ik maandag weer naar school moet, maar me moeder negeert me volkomen, dus ik kan straks wel naar school fluiten, ik kan nergens naartoe in debuurt van school en 93 euro betalen voor deze week wil ik wel, maar kan ik niet, om met de trein op en neer te reizen. En school wijst me erop dat ik me niet meer ziek mag melden.

Ik ben helemaal in paniek.

Sorry als het onoverzichtelijk is, ik moet leren meer praktisch te denken, ik heb naast me autistische stoornis een borderline stoornis + emotie regulatie stoornis.

Heeft iemand advies of misschien wat tips

Allereerst: Hoe oud ben je? En heb je nog iets aan begeleiding, voor je stoornissen? Bijv. psycholoog, huisarts, begeleiding vanuit school?

Ik heb niet echt tips maar ken wel mensen met autisme me schoonbroer heeft het en me neefje
zelf heb ik add maar dat heeft niet echt iets met autisme te maken of zit ik er naast ofzo??

en ik reageer ook niet echt normaal soms soms schreeuw ik terwijl ik het niet eens schreeuwend bedoel ofzo echt raar

Heee,

Ten 1e wil ik zeggen, dat het absoluut abnormaal is dat je ouders je slaan, of ongewenst aanraken!
Hiervoor kan je aangifte doen, maar weet niet of je daar behoefte aan hebt.. ?

Ik weet dat het echt niet makkelijk is, maar misschien moet je op een moment dat je denkt dat het
mogelijk is, toch eens met je ouders gaan praten! Ik weet dat dat moeilijk is, is mijn probleem ook altijd!

Je bent echt absoluut neit dom, dat mag je neit denken, want dat is gewoon echt niet waar!
Misschien dat je dingen doet die achteraf gezien niet handig zijn, maar dat gebeurd iedereen!

Je zegt dat je moeder je negeerd, en je vader dan? hoe vind hij deze situatie en hoe reageerd
hij hierop? Heb je btw nog broers/broertjes zussen/zusjes? kan je daar misschien mee praten?

Eventueel zou je nog op school kunne praten! Je hebt op school altijd een mentor, een vertrouwings
persoon, en kan je niet op school met vrienden er over praten? Helaas is school verplicht!

Heel veel sterkte! Als je me nodig hebt, mag je me altijd een berichje sturen hoor!
X Scholiermavo

[Dafuq]

Lusi schreef:

Allereerst: Hoe oud ben je? En heb je nog iets aan begeleiding, voor je stoornissen? Bijv. psycholoog, huisarts, begeleiding vanuit school?

Ik ben 20 jr, ik heb therapie in gespreksvorm. Ik heb een begeleider bij school waar ik elke dinsdag heenga, ipv school dus 1 dag rust

[Dafuq]

scholiermavo schreef:

Heee,

Ten 1e wil ik zeggen, dat het absoluut abnormaal is dat je ouders je slaan, of ongewenst aanraken!
Hiervoor kan je aangifte doen, maar weet niet of je daar behoefte aan hebt.. ?

Ik weet dat het echt niet makkelijk is, maar misschien moet je op een moment dat je denkt dat het
mogelijk is, toch eens met je ouders gaan praten! Ik weet dat dat moeilijk is, is mijn probleem ook altijd!

Je bent echt absoluut neit dom, dat mag je neit denken, want dat is gewoon echt niet waar!
Misschien dat je dingen doet die achteraf gezien niet handig zijn, maar dat gebeurd iedereen!

Je zegt dat je moeder je negeerd, en je vader dan? hoe vind hij deze situatie en hoe reageerd
hij hierop? Heb je btw nog broers/broertjes zussen/zusjes? kan je daar misschien mee praten?

Eventueel zou je nog op school kunne praten! Je hebt op school altijd een mentor, een vertrouwings
persoon, en kan je niet op school met vrienden er over praten? Helaas is school verplicht!

Heel veel sterkte! Als je me nodig hebt, mag je me altijd een berichje sturen hoor!
X Scholiermavo

aangifte doen vind ik moeilijk want het zijn geen slechte mensen ik ben alleen net wel labiel geweest door me moeder weer te whatsappen, want ik heb geen woonplek en maak me daar ontzettend druk om. ik vind school erg belangrijk voor me toekomst en heb eerder thuisgezeten dus wil niet nog eens zoiets meemaken. maja ik heb nu mijn telefoon laten uitzetten door me vriendin, naja dat wilde zij omdat ik anders niet ophield met emotioneel zijn jammer dat me vriendin niet in de buurt van school woonde, het is helaas 160 euro hebben we net uitgerekend als ik hier wekelijks naar school ga, en het is 2,5 uur heen en terug, dat is wel beetje veel. maar ja als er geen andere keus is dan moet ik misschien een OV regelen...?

Mijn moeder negeert me inderdaad. Ze leest wel mijn berichten maar ze reageert niet. Ze zei nare dingen gisteren en ik zelf ook, daar komt het wss door. En ja, ik moet gewoon een oplossing dat ik naar school kan, alleen me ouders willen ook niet dat ik op mezelf ga of begeleid wonen, ik heb zelf daar wel de behoefte aan, mar omdat zij geldproblemen hebben krijgen ze een deel van mijn inkomen, dus als ik wegga, niet. het is heel krom, i know maar mama zegt, als ik wegga, dan heeft zij geen pgb meer dus dan kunnen zij de dinge niet meer betalen, kortom, ik zorg daarvoor, terwijl ik niet verantwoordelijk ben daarvoor volgens de hulpverlening. maar me moeder zegt, je broertje zou toch ook niet weggaan, als wij zo'n probleem hebben, wees eens medelevend, wij eindigen op straat.. Dusja, het klinkt ook wel heel zo, dat ik niet anders kan. Maar ja, ik wil zo graag afstand, me eigen stekkie, maar ik durf het gewoon niet.

ik heb een broertje van 13. met hem kan ik er niet echt over praten omdat hij het gedrag van me ouders overneemt. Hij vind zichzelf verstandiger dan mij, dat merk ik, ik ben de autist dus ik ben afhankelijk bla bla, ben 20 en wil niet langer de grond ingedrukt worden

dom zijn ben ik misschien niet, maar ik zeg dat soort dingen vaak in me hoofd door mijn zelfdestructieve gedachtenpatroon, omdat iedereen het ook aanvult met hun woorden zeg maar.

bedankt voor je reactie

Dafuq schreef:

aangifte doen vind ik moeilijk want het zijn geen slechte mensen ik ben alleen net wel labiel geweest door me moeder weer te whatsappen, want ik heb geen woonplek en maak me daar ontzettend druk om. ik vind school erg belangrijk voor me toekomst en heb eerder thuisgezeten dus wil niet nog eens zoiets meemaken. maja ik heb nu mijn telefoon laten uitzetten door me vriendin, naja dat wilde zij omdat ik anders niet ophield met emotioneel zijn jammer dat me vriendin niet in de buurt van school woonde, het is helaas 160 euro hebben we net uitgerekend als ik hier wekelijks naar school ga, en het is 2,5 uur heen en terug, dat is wel beetje veel. maar ja als er geen andere keus is dan moet ik misschien een OV regelen...?

Mijn moeder negeert me inderdaad. Ze leest wel mijn berichten maar ze reageert niet. Ze zei nare dingen gisteren en ik zelf ook, daar komt het wss door. En ja, ik moet gewoon een oplossing dat ik naar school kan, alleen me ouders willen ook niet dat ik op mezelf ga of begeleid wonen, ik heb zelf daar wel de behoefte aan, mar omdat zij geldproblemen hebben krijgen ze een deel van mijn inkomen, dus als ik wegga, niet. het is heel krom, i know maar mama zegt, als ik wegga, dan heeft zij geen pgb meer dus dan kunnen zij de dinge niet meer betalen, kortom, ik zorg daarvoor, terwijl ik niet verantwoordelijk ben daarvoor volgens de hulpverlening. maar me moeder zegt, je broertje zou toch ook niet weggaan, als wij zo'n probleem hebben, wees eens medelevend, wij eindigen op straat.. Dusja, het klinkt ook wel heel zo, dat ik niet anders kan. Maar ja, ik wil zo graag afstand, me eigen stekkie, maar ik durf het gewoon niet.

ik heb een broertje van 13. met hem kan ik er niet echt over praten omdat hij het gedrag van me ouders overneemt. Hij vind zichzelf verstandiger dan mij, dat merk ik, ik ben de autist dus ik ben afhankelijk bla bla, ben 20 en wil niet langer de grond ingedrukt worden

dom zijn ben ik misschien niet, maar ik zeg dat soort dingen vaak in me hoofd door mijn zelfdestructieve gedachtenpatroon, omdat iedereen het ook aanvult met hun woorden zeg maar.

bedankt voor je reactie

Dat je 20 bent maakt de situatie misschien wel anders. Als ik jou was zou ik toch de keuze maken uit huis te gaan, of begeleid wonen, je bent 20 dus het kan en mag allemaal. Hoe je ouders daar op zullen reageren is dan de vraag, maar veel erger dan dit kan het toch niet worden? Ik zou eerst maar eens googlen om te kijken wat qua woningen het dichtste bij je school is.. je kan de hulpverlening toch vragen of ze jou kan helpen met deze keuze? En misschein kan die hulpverlening ook eens gaan praten met jou ouders, want eerlijk gezegt vind ik het best kut voor je dat jij voor het inkomen moet zorgen! is echt je ouders verantwoordelijkheid! En je broertje.. Laat ie gewoon zen bek houden, Dat je autisme hebt, betekend niet dat je daarom minder waard bent ofzo!
Veel sterkte! X

[Becky<3]

dat jouw moeder zegt dat ze de pgb nodig
heeft omdat ze anders op staat staan..
tja.. ik wil niet lullig overkomen maar die pgb is voor jou!
jij hebt de autisme .. dus heb jij een pgb om hulp te krijgen.
met die begeleiders zou je kunnen praten en of hun helpen met
een huis vinden of een oplossing.
en je broertje en moeder horen jou niet als een minder
persoon te behandelen. je hebt autisme.. nou en?
betekend niet dat je een minder persoon bent of
minder recht hebt om te leven hoe jij het wilt.
als jij uit huis wilt of begeleid wil wonen,
zou ik zeggen doe het!

[Nonny]

op een topic reageren wat een half jaar voor het laatst reactie op is geweest en TS ook voor het laats op 26 nov jl. online was lijkt me lichtelijk overboden, maar je hebt wel gelijk.