normaal schrijf ik nooit in 't nederlands, maar ut kwam gewoon in me op
Zij schonk mij het leven
Eveneens heeft zij het me ook ontnomen
Het is niet haar fout, wel mijn verlies
Zij had mijn laatste ademtocht kunnen voorkomen
Zij leerde mij lief te hebben
De schoonheid van het leven
Nu zij weg is
Is het mijn beurt om te geven
Wat zal ik gaan geven?
Hetgeen dat zij mij heeft gegeven of juist heeft ontnomen
Verwarring schept mijn fouten
Hoe heeft het zover kunnen komen?
Kon je niet langer blijven
Ik besta niet zonder jouw
Nu ben ik verloren
En wordt hopelijk binnenkort herboren