Waarom knallen Elektronen niet op de kern?

[Oen]

Waarom knallen Elektronen niet op de kern? Aangezien de protonen de elektronen aantrekken, waarom blijft het elektron er dan omheen cirkelen??

[Demon of Fire]

Dat klopt inderdaad wat Ginnypig zegt.

De Centripetale kracht zorgt er voor dat de electron naar het middelpunt blijft vallen.

De electron bezit een beweging dat je kunt opsplitsen in een x- en een y- component. De resultante hiervan is de beweging opzij dat een cirkelbeweging is.

Groetjes
Ben(die het net over mechnica heeft gehad en vandaag even wat opgaven moet afmaken... en dan op naar warmteleer

[heumen]

Ik kan beide bovenstaande reacties toch niet onbeantwoord laten: geen centripetale krachten!!!!!

een centripetale kracht is een puur klassiek effect wat ontstaat als een massief object door een centrale potentiaal (zoals het zwaartekrachtsveld van de aarde) beweegt.

Een elektron heeft hier geen last van. Dit komt omdat je een elektron NIET mag zien als een klein bolletje dat om de kern cirkelt.
Het elektron bevindt zich in een schil. Dit betekent dat in een bepaald gebied rond de kern (de schil) er een kans bestaat dat je het elektron daar aantreft.
Echter op een willekeurig tijdstip bevindt het elektron zich overal in de schil. Het is een uitgespreid "golfpakket". Zoals misschien bekend is de eerste bezette toestand in een atoom de s-schil. Deze schil kun je je voorstellen als een bol rond de kern. Voor deze schil geldt dat het impulsmoment van deze schil gelijk is aan nul.

Aangezien het impulsmoment (klassiek gezien) verantwoordelijk is voor een centripetale kracht is er dus in deze toestand geen centripetale kracht.

Dit geeft nog geen antwoord op de vraag waarom het elektron niet op de kern valt.

Het antwoord is dat het gewoon niet kan gebeuren. Net als voor het elektron geldt voor de kern dat het een uitgebreid golfpakket is. Er is een KANS dat het elektron op gegeven moment een proton tegenkomt en dan krijg je een kernreactie (zoals Ginnypig als duidelijk maakte) Maar die kans valt in het niet bij de kans dat het elektron nooit een kerndeeltje tegenkomt. Het probleem zit hem meer in onze dagelijkse ervaringen (iedereen denkt bij een atoom aan het zonnestelsel) en de werkelijkheid op atomair niveau (het atoom is meer een superpositie van een berg golven die samen een enigzins gelocaliseerd object,het atoom, vormen).

Als je het hebt over atomen, elektronen en al het andere kleiner dan een tiental nanometer kun je niet meer denken in termen van balletjes e.d. Het enig zinnige wat je nog kan bespreken is de kans dat iets gebeurt en waar die kans vanaf hangt.

[heumen]

Bekend gevoel maar het is beter dan het deeltje in het atoom.