Eetprobleem...

[Kippetje]

Lieve mensen,
Sinds een lange tijd heb ik al problemen met eten en met mijn figuur. Het begon met de drang om af te vallen. En via een of ander shakes-spul viel ik ook af. Ik was 8 kg kwijt! Maar toen ik weer langzaamaan gewoon gezond begon te eten kwam er weer 4 kilo bij op. Na een tijdje werd ik dat zwaarder zijn weer zat en ben weer gaan afvallen. Nu zit ik al een tijdje op hetzelfde gewicht en daar ben ik op zich wel blij mee. Maar afvallen en mijn figuur blijft een obsessie. Terwijl ik best weet dat ik niet echt dik ben en eigenlijk helemaal niet veel meer MAG afvallen (65 kg bij een lengte van 1.81) en toch blijft die drang er. Ik ben gewoon een groot deel van mn dag alleen al kwijt met te bedenken wat ik zal gaan eten, wanneer ik zal gaan eten, hoeveel ik mag gaan eten en ga zo maar door. Ik word er gewoon hardstikke ziek van, van deze obsessie en ik ben op zoek naar een oplossing. Maar ik weet niet hoe... heeft iemand tips, ideen? Hebben hier mensen ervaringen met iets als waar ik last van heb? Alvast heel erg bedankt!
liefs,

[snowboardgirlke]

Ik ben in een half jaar ook zo'n 8 kg afgevallen. Nu blijf ik wel omgeveer op hetzelfde gewicht (53kg 1.72m).
Maar ik heb ook de drang om nog meer af te vallen. Soms eet ik dan weer is heel veel en dan voel ik mij schuldig. Dan eet ik weer een paar dagen heel weinig...
Ik weet er ook geen oplossing voor.

[sanne60]

Als je er echt heel erg mee zit en het gewoon je leven beheerst, kun je misschien ns met je huisarts gaan praten. Die kan je eventueel doorverwijzen naar een GGZ oid.

[miep]

ik heb 't zelfde.....
afvallen, aankomen, afvallen, aankomen, AANKOMEN, etc....
en ik herken me goed in je verhaal: de helft van de dag denk je gewoon alleen daar aan.. jij hebt een heel mooi gewicht bij die lengte, ik ben even lang en 3 maanden geleden woog ik ook 65, ik vond 't wel goed, en wist dat 't licht was, maar ik was nogsteeds niet tevreden over m'n buik! nu weeg ik 7kg zwaarder, en ben HELEMAAL niet tevreden, ik wil graag weer terug nara de 65, maar het lijkt er op dat me dat niet eens lukt, omdat ik me de laatste tijd nog al verrot voel en dan heel erg veel last van vreetbuien heb. (En dat los ik niet altijd opde beste manier op)
Ik denk dat je veel moet gaan sporten. Dan raak je dat schuldgevoel na eet gegeten te hebben toch kwijt, en het is nog goed ook! Daarnaast moet je gewoon zorgen dat je de minimale voedingstoffen per dag binnen krijgt, ookal laat je die appel liever staan, DOE DAT NIET! wat zo ga je je eetpatroon al meer beperken, en op 't end voel je je al schuldig als je een droog broodje op hebt.
succes ermee, het is niet erg om mager te eten, als je nog maar de voedingstoffen binnen krijgt! het is wel jammer dat jij (wij) niet van taart enzo kunnen genieten, maar ach, gezond is 't toch niet!
veel succes,

veel liefs miep

[Kippetje]

Lieve Miep,
Ik herken je verhaal helemaal! Echt, eten is zo'n obsessie! Ik ben er ook de hele dag gewoon mee bezig! En dat is heel irritant! Ik zou het eten het liefste willen laten staan maar dat KAN ik gewoon niet omdat ik teveel van eten hou. Gezond eten doe ik al wel. Ik heb voor mezelf een eetpatroon opgebouwd en probeer me daaraan te houden maar das niet altijd even makkelijk. Want ik ga makkelijk teveel eten, wil dan helemaal vol zitten zodat ik echt niks meer naar binnen krijg.
Ik sport ook zoveel mogelijk. Op z'n minst 3 tot 4 keer per week maar de laatste tijd voel ik me rot en waar uit je dat in? Juist, in eten! En ik ben nu dus ook weer 1,5 kilo aangekomen, meteen ben ik weer in paniek. Ik moet hier echt vanaf, ik word er kriebelig van. Mijn moeder wou me al mee nemen naar de huisarsts maar dat vind ik ook al zowat. Ik weet gewoon niet goed wat ik eraan kan doen

@pie schreef:
<verhaal>

Helemaal mee eens!

[miep]

Kippetje schreef:
Lieve Miep,
Ik herken je verhaal helemaal! Echt, eten is zo'n obsessie! Ik ben er ook de hele dag gewoon mee bezig! En dat is heel irritant! Ik zou het eten het liefste willen laten staan maar dat KAN ik gewoon niet omdat ik teveel van eten hou. Gezond eten doe ik al wel. Ik heb voor mezelf een eetpatroon opgebouwd en probeer me daaraan te houden maar das niet altijd even makkelijk. Want ik ga makkelijk teveel eten, wil dan helemaal vol zitten zodat ik echt niks meer naar binnen krijg.
Ik sport ook zoveel mogelijk. Op z'n minst 3 tot 4 keer per week maar de laatste tijd voel ik me rot en waar uit je dat in? Juist, in eten! En ik ben nu dus ook weer 1,5 kilo aangekomen, meteen ben ik weer in paniek. Ik moet hier echt vanaf, ik word er kriebelig van. Mijn moeder wou me al mee nemen naar de huisarsts maar dat vind ik ook al zowat. Ik weet gewoon niet goed wat ik eraan kan doen

hee!
ja, ik heb ook, ok, ik ga gewoon 4 dagen niet meer eten... kijken of ik het volhoud, en hoeveel ik afval! maarja, ik lijd niet aan anorexia blijkbaar, want de honger in m'n maag en de stem :jij bent absurd bezig en je vernielt je lichaam er mee, EET WAT, zijn te overheersend, dus het is me nog nooit gelukt.maar ik zou zo blij zijn joh met jouw gewicht! dat is mijn streefgewicht! maar weetje, ik had misschien in het zelfde schuitje als jij gezeten: ik zal het even uitleggen, vlak voor kerst woog ik eindelijk 65, en dat was mijn streefgewicht sinds de zomer. nou, toen was het kerst en ik dacht: nu mag ik genieten! 2 weken lang dus best gesnoept, voelde me wel schuldig sommige keren, maar het mocht gewoon echt van mezelf. ik was toen ook (maar) 3 kilo aangekomen... dus ik dacht, mooi, die 3 kilo krijg ik er zo weer af. maar wat gebeurde er... ik voelde me zo kut, en hup ik woog zo 72!! zoveel weeg ik nu dus (misschien 71, maar durf niet op de weegschaal te gaan staan omdat het toch wel tegen valt) en nu moet ik dus 7 kg afvallen voor de 65, en dat is heel veel! dat red je niet zo maar.. nu moet k eerst maar terug nara de 70, dan 68, en met heel hard werken ben ik in de zomer misschien weer 65. (als 't gezond doe) maarja, ik heb steeds terug vallen, dus ik kom steeds weer terug op 72. maar wat ik probeer te zeggen: als ik nooit was gaan eten in de kerst, woog ik ook nog 65, en dan had ik waarschijnlijk ook nog minder gaan eten.. het is denk ik wel zo dat voor onze lengte 65 iets te licht is, en dus weinig vets kan hebben, want dan zal het automatisch aankomen... maar toen ik 65 woog, en ook niet lichter wilde eten, eigenlijk nogsteeds "lijnde" want ik ging door met mijn eetpatroon (droog brood, veel water, en dan nog wat groente enz) en ja, lijnen is heel moeilijk, maar om op 1 gewicht te blijven, is nog moeilijker, omdat je er toch mee bezig bent!
lang verhaal en je hebt er niets aan, maar ik wilde nog ff reageren op jouw post naar mij toe

xxx miep

[miep]

hai, ik nog een keer
waarom ik maar 3 kilo was aangekomen in kerst, omdat k niet ECHT snoepte, ik snoepte afentoe een kerstkransje, en een keer een taartje, en een bakje slagromvla, en dat vond ik dan zondigen!!! ik ben toen pas echt 5 kilo aangekomen, toen ik me ECHT kut voelde, toen kon je gewoon spreken van vreetbuien, chips, chips, chips, ijs, ijs, chocola (!!) nou, en daar at ik dan ABNORMAAL veel van, ja rarara hoe ben je aangekomen miep
en wat die jongens hier boven schrijven moet je maar niets van aantrekken, ik begrijp je volkomen en ik heb ook al zo vaak zulk soort topics geopend, je bent gewoon wanhopig en probeert toch wat, want je wordt er idd gek van!
en naar de dokter gaan, ik weet niet of die je kan helpen.... het helpt wel om er met menesen over te praten (en niet zo zeer met een dokter, maar met iemand die er verstand van heeft) ik weet niet of het zal helpen, maar om het echt met iemand te delen kan gerust helpen, denk ik.. succes

liefs miep

[N*A*Shezbaernon]

Op zoek naar een oplossing te gaan is zeker een goede stap, en het is ook heel goed dat je inziet dat je eigenlijk niet meer mag afvallen en dat het dus meer tussen je oren zit en je niet zo goed bezig bent. Ik denk dat je er met mensen over moet gaan praten, als je beter wilt worden, tenminste, dat wordt MIJ de hele tijd aangeraden. Ik weet niet of je sterk genoeg bent om er zelf van af te komen, maar het wordt ook met behulp van anderen ( proffesioneel ofzow ) moeilijk genoeg, dus als je het kan, is het misschien het beste als je werkelijk hulp zoekt.
Ik vind het wel knap dat je het tegen je moeder hebt verteld en ik kan me voorstellen dat je het WAT vindt om naar de huisarts te gaan, maar zeg eens eerlijk : denk je dat het kan doorgaan zoals het nu is ?

Of er mensen ervaringen hebben met waar jij last van hebt, ah ... over mij zeggen ze dat ik een eetstoornis heb, en ik herken zeker je verhaal over afvallen en sporten en de hele tijd aan eten denken en onzekerheid en alles. Maar verder weet ik ook niet zo goed wat ik met je verhaal aan moet, ik snap dat je onzeker en misschien wanhopig bent, maar zoals er al ergens boven geschreven werd : wat wil je bereiken ?

[N*A*Shezbaernon]

miep schreef:
En naar de dokter gaan, ik weet niet of die je kan helpen.... het helpt wel om er met menesen over te praten (en niet zo zeer met een dokter, maar met iemand die er verstand van heeft) ik weet niet of het zal helpen, maar om het echt met iemand te delen kan gerust helpen, denk ik.. succes

Helpt het je dan WERKELIJK, in die zin dat je gewoon beter wordt en je probleem op kunt lossen, of maakt het het gevoel op dat moment gewoon wat minder erg ?

Ik bedoel, ik praat er ook met mensen over, bijvoorbeeld als ik iets heel slechts heb gedaan en daar helemaal wanhopig van word. Dan schrijf ik het van me af en ben ik voor een moment leeg, hoef ik niet zo erg te denken over hoe ik mezelf haat voor wat ik gedaan heb. Maar word ik dan WERKELIJK beter ? Nee, want werkelijk beter worden is genezen, van mijn eetstoornis af zijn ... en daarvoor is een gesprekje te weinig, ben ik bang.

Ik ben wel ontzettend blij voor je als het jou helpt, serieus, alleen vraag ik me af of we hetzelfde bedoelen als we het over HELPEN hebben.

[Kippetje]

Ja, ik weet het zelf eigenlijk ook niet wat ik wil bereiken. Ik zit er zelf gewoon erg mee en weet niet goed wat ik ermee aanmoet. En ik vroeg me af of er ook nog andere mensen hier waren die met een soort gelijk probleem zitten/zaten. En kijken hoe anderen erover denken. Ik weet gewoon zelf dat ik er echt wat aan moet gaan doen voordat het uit de hand loopt. Ik denk dat ik het hier een beetje van me probeerde af te schrijven in de hoop dat het zou helpen... ik weet het ook niet. En ik weet ook best wel dat jullie er niks aan hebben, sorry, maar ik moest het gewoon even kwijt! Bedankt voor de lieve reacties in ieder geval.

[Kippetje]

Het blijft gewoon een moeilijk iets. Veel mensen begrijpen het niet, zeker in mijn omgeving niet. Mijn ouders worden er alleen maar boos om terwijl ik juist door hun begrepen wil worden! Maar ik heb in ieder geval een volgende stap gezet: ik ga binnenkort een keer naar een of andere vrouw toe die me misschien kan helpen. Zij kan via spierreacties oorzaken en problemen opsporen en ik hoop dat zij misschien me iets verder kan helpen. Naar de dokter wil ik niet, ik wil eerst proberen om het zelf te doen (en eventueel met hulp/aanwijzingen van die vrouw). Het is gewoon een circeltje waar ik moet uit zien te komen

[Kippetje]

[QUOTE]miep schreef:

Ja, ik ken je verhaal. Ik zit gelukkig nog niet meer in die fase dat ik alles eet wat los en vast zit! Ik had daar vorige week wel heel veel last van. Cholola, snoep, ships eigenlijk alles. En daar ga je je zo rot van voelen!! Vandaag en gisteren was ik gelukkig alweer op de goeie (gezonde) weg. Probeer mijn oude eetpatroon weer op te pakken. Ik heb voor mezelf zo'n beetje een vast eetpatroon opgesteld en daar probeer ik 100% aan vast te houden (niet dat het lukt en ik blijf toch wel varieren maar toch) En het zal me gewoon lukken!! En Miep ik weet zeker dat het jou ook gaat lukken! Als je het maar hard genoeg wilt en je er hard genoeg voor inzet. En natuurlijk met veel zelfdiscipline die bij mij nogal vaak ontbreekt Maar Miep, als je er verder nog over wilt praten (en dan niet via het topic) moet je het maar even zeggen. Ik heb msn, icq en natuurlijk email. Misschien dat het niet voor een oplossing zorgt en dat je misschien nog meer met het probleem geconfronteerd word maar misschien kan het ook wel helpen. Jij ook heel veel succes ermee!
Liefs,

[N*A*Shezbaernon]

Kippetje schreef:
Ja, ik weet het zelf eigenlijk ook niet wat ik wil bereiken. Ik zit er zelf gewoon erg mee en weet niet goed wat ik ermee aanmoet. En ik vroeg me af of er ook nog andere mensen hier waren die met een soort gelijk probleem zitten/zaten. En kijken hoe anderen erover denken. Ik weet gewoon zelf dat ik er echt wat aan moet gaan doen voordat het uit de hand loopt. Ik denk dat ik het hier een beetje van me probeerde af te schrijven in de hoop dat het zou helpen... ik weet het ook niet. En ik weet ook best wel dat jullie er niks aan hebben, sorry, maar ik moest het gewoon even kwijt! Bedankt voor de lieve reacties in ieder geval.

Je hoeft niet op zown manier verantwoording af te leggen over de redenen die je had dat je zown topic hebt geopend, ik denk dat de meeste mensen juist blij zijn dat je er voor uitkomt. Want je hebt wel een probleem, das' waar, maar het eerste stapje naar een oplossing is toegeven dat er een probleem is, en dat heb je zoals uit je berichtje blijkt, wel gedaan. Het gaat niet zo zeer er om of WIJ daar iets aan hebben, maar of JIJ daar iets aan hebt - en dat kan alleen jij beoordelen.
Ik hoop anders dat sommige van die berichten hier niet te hard of onverschillig aankwamen, want dat was absoluut niet de bedoeling ( in ieder geval niet het mijne ).

Het is goed dat je contact met die vrouw wilt opnemen, alhoewel ik mijn twijfels heb of het gaat werken. Maar dat zie je zelf wel ... veel succes er mee, en als je behoefte zou hebben, kan je me altijd naar Vieille_Jet@hotmail.com mailen

[Kippetje]

[QUOTE]No_third_ch@nce schreef:
Hey echt tnx!! Ik heb er zeker wat aan gehad!! Het kwam niet echt bot over, ik snap wel hoe je het bedoelt. Maakt ook verder niet uit. Ik wens jou er in ieder geval ook sterkte mee! Mocht jij er behoefte aan hebben om te mailen, moet je het maar even zeggen dan geef ik ook wel even mijn emailadres. Want ik heb geen zin om jou alleen maar lastig te gaan vallen met klaagmails als jij er verder ook niks aan hebt. Bedankt!
liefs,

[N*A*Shezbaernon]

[quote]Kippetje schreef:

No_third_ch@nce schreef:
Hey echt tnx!! Ik heb er zeker wat aan gehad!! Het kwam niet echt bot over, ik snap wel hoe je het bedoelt. Maakt ook verder niet uit. Ik wens jou er in ieder geval ook sterkte mee! Mocht jij er behoefte aan hebben om te mailen, moet je het maar even zeggen dan geef ik ook wel even mijn emailadres. Want ik heb geen zin om jou alleen maar lastig te gaan vallen met klaagmails als jij er verder ook niks aan hebt. Bedankt!
liefs,

Oh ... zullen we dan afspreken, dat jij mij met jouw klaagmails gaat lastigvallen en ik daarvoor even hard met MIJN klaagmails jou terug lastigval ?

[Kippetje]

No_third_ch@nce schreef:
Oh ... zullen we dan afspreken, dat jij mij met jouw klaagmails gaat lastigvallen en ik daarvoor even hard met MIJN klaagmails jou terug lastigval ?

Ja strak plan ik mail je wel!

[N*A*Shezbaernon]

Kippetje schreef:
Ja strak plan ik mail je wel!

Ik kijk er naar uit ... en vanaf nu ga ik hiero alleen maar Ontopic posten

[miep]

kippie,
ik zal je eens mailen!
we zitten namelijk een beetje in 't zelfde schuitje, en we zijn even lang ook!! haha dat klonk sneu, ohhh nou

tot mails ik mail je binnenkort,

xxxxxxxx miep

[***DKNY'ke***]

ey,
ik ben klein en helemaal niet dik, dat weet ik (1m65 en 48.5kg, dit is zelfs iets te mager eigenlijk) maar toch vind ik soms dat mijn buik een beetje dik lijkt of mn achterwerk ofzo, en als ik in zo'n periode dan aan eten denk, begin ik gewoon te snoepen, maar als mn ouders dan zegge dat t ete klaar is, word ik zooo misselijk en heb ik gewoon geen zin meer!!! ik weet niet wat er met me scheelt maar het is toch wel vervelend hoor!!! ik denk dat mijn probleem meer zit bij het beeld dat ik v mezelf heb en het beeld dat anderen v me hebben, vriendinnen zeggen dat ik de perfecte maten heb en dat ze zo met me zouden willen ruilen, maar ikzelf vind dan weer dat mn buik en billen wat te dik zijn, maar mn armen wat te tenger en dun!!
zo ik ga ns stoppen, sorry voor de hele uitleg maar ik moest t even kwijt want ik zit nu weer in zo'n periode en ik voel me op dit moment zo slecht en misselijk als het maar kan!!

xXxELSxXx

[@pie]

miep schreef:
en wat die jongens hier boven schrijven moet je maar niets van aantrekken

hmz.. waarschijnlijk zul je het vast wel beter snappen ofzo, maar ze vraagt om ervaringen, dus geef ik die weer

spijt me heel erg dat ik allicht heb gereplied op dit blijkbaar typische meidentopic, MAAR ZET HET ER DAN OOK BOVEN

damn.. i'm pissed off...

[Dit bericht is aangepast door @pie (22-03-2002).]

[sanne60]

@pie schreef:
hmz.. waarschijnlijk zul je het vast wel beter snappen ofzo, maar ze vraagt om ervaringen, dus geef ik die weer

spijt me heel erg dat ik allicht heb gereplied op dit blijkbaar typische meidentopic, MAAR ZET HET ER DAN OOK BOVEN

damn.. i'm pissed off...

[Dit bericht is aangepast door @pie (22-03-2002).]

Wat jij schrijft heeft niet veel met haar verhaal te maken en is bovendien nog eerder ontmoedigend dan bemoedigend....daarom zei ze dat waarschijnlijk...

[@pie]

sanne60 schreef:
Wat jij schrijft heeft niet veel met haar verhaal te maken en is bovendien nog eerder ontmoedigend dan bemoedigend....daarom zei ze dat waarschijnlijk...

sanne60 schreef:
Wat jij schrijft heeft niet veel met haar verhaal te maken en is bovendien nog eerder ontmoedigend dan bemoedigend....daarom zei ze dat waarschijnlijk...

mja nouja ik snap het niet hoor.. als je wil afvallen, doe dat dan op een andere manier dan honger lijden.. maar dat zal wel mijn simpele ziel zijn ofzo.. kwilde alleen laten zien dat het ook kan zonder gezeik, als je je schouders er maar onder zet en je niet zo druk maakt, ook al doet je omgeving dat wel..

ik heb mn post al weggehaald, veel plezier verder hier.

[Kippetje]

[QUOTE]miep schreef:


Dat lijkt me leuk! In ieder geval veel sterkte ermee!! Liefs,

[Kippetje]

[QUOTE]***DKNY'ke*** schreef:

Tuurlijk, als jij je er rot over voelt kun je het hier natuurlijk ook kwijt! Het is een heel lastig iets en ik denk dat iedereen er min of meer af en toe wel last van heeft. En ik denk dat het voor een groot deel ook wel met onzekerheid te maken heeft. En dat is al helemaal zoiets rottigs Succes er in ieder geval mee! En toch proberen blij te zijn met wat je hebt ook al werkt dat niet altijd even goed!
Liefs,