Later wel of niet kinderen krijgen?

[nattyster]

Ik zat laatst eens te denken, waarom willen mensen kinderen zetten op deze wereld? Ik zit nog steeds een beetje met die vraag, omdat de laatste tijd zoveel mensen aan me vragen of ik later wel of niet kinderen wil hebben en hoeveel. Eigenlijk weet ik het gewoon niet. Waarom een kind op deze wereld zetten, vol drugs, alcohol, geweld en gevaar... waarscheinlijk zou ik dan de hele tijd bang zijn dat hem of haar iets zou overkomen, maar aan de andere kant zijn kleine kinderen wel zo lief... daarom ben ik ook begonnen baby sitten. Ik hou veel van kinderen, maar de kans dat ze iets gebeurt is zo ongelofelijk groot!

Kunnen jullie me helpen of hebben jullie een eigen mening? laat dan wat van je horen!

Liefs Natty

[Ninnoc]

je bent 14, waarom vragen mensen je dat in hemelsnaam?

ik wil geen kinderen (en hoop ook niet rond mijn 30ste een moederdrang te krijgen) maar uit meer egoistische ideeen, het kost me te veel vrijheid ed.

Maar goed terug naar jou, jij vraagt je af waarom je een kind op onze verrotte wereld zal zetten. well de kans dat het wel goed gaat is ook erg groot. Bovendien kan jouw kind het verschil maken. Misschien wordt het wel een soort gandhi ofzo

[SilverAngel]

nattyster schreef:
Waarom een kind op deze wereld zetten, vol drugs, alcohol, geweld en gevaar...
Kunnen jullie me helpen of hebben jullie een eigen mening? laat dan wat van je horen!

Liefs Natty

hey Natty

als je leeftijd 14 is, moet je je toch eerst bedenken dat je er later wel anders tegenaan gaat kijken. En wat betreft die drugs enzo, ach joh, daar worden ze sterk van.
S.

[Big Brother]

ik wil wel kinderen (2 ofzo)
zeker weten wel, zo'n klein leuk hummeltje op de wereld zetten (nou ja, mijn vrouw dan )
ik gun die celletjes ook een kans om van deze mooie wereld te genieten

[xxDomingoxx]

SilverAngel schreef:
hey Natty

als je leeftijd 14 is, moet je je toch eerst bedenken dat je er later wel anders tegenaan gaat kijken. En wat betreft die drugs enzo, ach joh, daar worden ze sterk van.
S.

Je kan je kinderen beschermen tegen drugs. En in een wijk opvoeden die niet bekend is om drugsgebruik ofzo. Ik bedoel, ik heb op mijn 17e pas voor het eerst weed gezien... en dan heb je ook 12 jarigen die het op hun twaalfde al gebruiken.
Wat ik hiermee wil zeggen: het hangt veel af van je leefomgeving + hoe open jij voor drugs bent.

Nu moet ik er niet aan denken, maar ik weet zeker dat ik het later wel zou willen.
Tuurlijk, dat is iets heel speciaals, een wondertje.
En het zit in de genen dus niks aan te doen

En een wereld vol drugs, geweld en nog meer gevaren?
Ik heb daar nog nooit irl veel problemen mee gehad, misschien omdat ik zo "afgelegen" woon.
Als ik ooit kinderen zou krijgen zou ik hier ook best willen wonen, ook het beste voor de kids denk ik.

ik woon in een klein dorpje in het platteland

[xXxEvaxXx]

Ik ben nu niet bezig met kinderen.
Maar ik kan me goed voorstellen dat ik over een jaar of 10....wel graag kinderen zou willen krijgen.

Of ik hier ooit de kans voor krijg moet nog blijken...

Het leven is overigens niet alleen maar drugs,alcohol en geweld..., we genieten er toch ook van met zijn allen???

[nl2suzy]

Kinderen..

Hmm je kan wel zoveel willen, maar je plant het niet.. Misschien kan je wel helemaal geen kinderen krijgen.

Het zou me heel leuk lijken als ik dat geluk zou mogen hebben om een kindje te krijgen. Maar je moet er niet vanuit gaan dat zoiets vanzelfssprekend is..

[elledc]

Een kind maken van de persoon van wie je houdt, dat kind samen met je geliefde zien opgroeien, zijnde het kind uit twee mensen die van elkaar houden, wat mooi

[Crashzone]

nattyster schreef:
Ik zat laatst eens te denken, waarom willen mensen kinderen zetten op deze wereld? Ik zit nog steeds een beetje met die vraag, omdat de laatste tijd zoveel mensen aan me vragen of ik later wel of niet kinderen wil hebben en hoeveel. Eigenlijk weet ik het gewoon niet. Waarom een kind op deze wereld zetten, vol drugs, alcohol, geweld en gevaar... waarscheinlijk zou ik dan de hele tijd bang zijn dat hem of haar iets zou overkomen, maar aan de andere kant zijn kleine kinderen wel zo lief... daarom ben ik ook begonnen baby sitten. Ik hou veel van kinderen, maar de kans dat ze iets gebeurt is zo ongelofelijk groot!

Kunnen jullie me helpen of hebben jullie een eigen mening? laat dan wat van je horen!

Liefs Natty

wel of geen Kinderen is jouw keuze. Maar de vraag of je kinderen wilt hebben zal ik zeggen ja. Waarom?, Omdat daar is eigenlijk geen goeie antwoord op tegeven. Ik zou zeggen om je familie niet tot uitsterven te bedreigen, maar dat is mijn mening dus....

Groetjes

Crashzone

[Drs. M]

nl2suzy schreef:
Kinderen..

Hmm je kan wel zoveel willen, maar je plant het niet.. Misschien kan je wel helemaal geen kinderen krijgen.

Het zou me heel leuk lijken als ik dat geluk zou mogen hebben om een kindje te krijgen. Maar je moet er niet vanuit gaan dat zoiets vanzelfssprekend is..

Hoezo je plant het niet? Natuurlijk wel. Het overgrote deel van de mensen kan gewoon kinderen krijgen, hoor. Ik zou er voor het gemak maar even vanuit gaan dat je gewoon vruchtbaar bent en dat je dus gewoon kinderen kan krijgen. Dankzij de pil ook nog eens op een door jou gewenst tijdstip. Goed, je kan het niet op de maand nauwkeurig plannen, maar op het jaar nauwkeurig toch wel.
Bovendien beslis je of je uberhaupt wel of geen kinderen neemt en dat is toch zeker ook plannen te noemen.
Ik krijg altijd een beetje jeuk van mensen die het een "geschenk" vinden. Dat ze "in het geluk mogen delen" om bij gratie van de hogere macht waarin ze geloven 1 van de weinige uitverkoornen zijn die kinderen krijgen. Vrijwel iedereen kan kinderen krijgen! Smijt je condooms het raam uit of spoel je pil door het toilet en je zult het zelf meemaken.

Maar of ik het wil? Ik heb met mijn lieftallige vriendin inmiddels besloten dit een paar jaar voor ons uit te schuiven. We zijn inmiddels allebei bijna 25 en de eerste moedergevoelens beginnen zich in onze omgeving bij vrienden te ontplooien. Ik vrees dat je over een jaar of wat je nek breekt over de Maxi Cosi's op onze verjaardag.
Wij zijn allebei hoog opgeleid en in dat geval moet je in het kader van je carriere planning al vroeg keuzes maken. Vroeg kinderen en daarna carriere (als de kinderen naar school gaan). Of eerst carriere maken en hier later als part-time vader/moeder op voortborduren.
Hiernaast speelt natuurlijk de vraag wanneer je er de meeste behoefte aan hebt om ongebonden te zijn en wat meer van de wereld te zien. Als je jong bent heb je nog niet zoveel geld, maar wel de energie om avontuurlijke reizen te ondernemen. In dit geval verken je eerst de wereld en begin je daarna aan kinderen. Andersom geredeneerd wil je zo snel mogelijk kinderen om als je een jaar of 45 bent weer alle vrijheid te hebben om er op uit te trekken met als bijkomend voordeel dat je dan ook wat meer verdiend.
Wij hebben voor de eerste optie gekozen. Daarnaast sluit ik niet uit dat we helemaal niet aan kinderen beginnen. Een kind opvoeden kost zo'n €150.000,-; de meeste mensen nemen twee kinderen dus tel uit je winst. Het klinkt misschien egoistisch, maar ik kan me heel goed voorstellen dat ik over een jaar of 5 beslis dit geld liever aan mezelf uit te geven dan aan zo'n krijsend, roze open riool. Bijna net zo egoistisch als mensen die er weer een nieuwe vervuiler bijzetten op deze aarde. Wat dat betreft: niets zo milieubewust als kinderloos doodgaan.

M.

[cotton candy666]

Drs. M schreef:
heel verhaal

Sorry, maar ik ben echt blij dat ik jouw vriendin niet hoef te zijn. Wat een walgelijk verhaal zeg.

Ik denk dat je niet zo moet neerkijken op mensen die wel van kleine dingen kunnen genieten... en die het krijgen van een kind wel als iets bijzonders zien. Het feit dat je leeft is al een geschenk, daar mag je blij mee zijn.
Jij ziet het leven en alles wat daar bijhoort als iets vanzelfsprekends.

[Drs. M]

cotton candy666 schreef:
Sorry, maar ik ben echt blij dat ik jouw vriendin niet hoef te zijn. Wat een walgelijk verhaal zeg.

Ik denk dat je niet zo moet neerkijken op mensen die wel van kleine dingen kunnen genieten... en die het krijgen van een kind wel als iets bijzonders zien. Het feit dat je leeft is al een geschenk, daar mag je blij mee zijn.
Jij ziet het leven en alles wat daar bijhoort als iets vanzelfsprekends.

Ik ben ook heel blij dat ik leef. Helaas heb je niet zelf in de hand hoe lang je leeft of hoe lang je gezond blijft. Ik wil nu zoveel mogelijk doen en zoveel mogelijk zien en kinderen passen niet in dat leven.
Ik werk hard omdat de kans bestaat dat ik weleens de pensioengerechtigde leeftijd kan bereiken en dan kan je maar beter wat achter de hand hebben. Voor hetzelfde geld word ik slechts 40 en dan kan ik maar beter veel van de wereld hebben gezien. Want wat leven we op een mooie planeet!!
Kinderen nemen betekend dat je vrijheid wordt beknot. Hiertegenover staat natuurlijk het plezier en de voldoening die je kan krijgen van zo'n hummel. Je zit er alleen wel voor een jaartje of 20 aan vast.
Als je er vanuit gaat dat je een jaar of 80 wordt dan bestaat je leven uit de volgende fases:
Aftakeling: 60-80: je lichamelijke gezondheid gaat achteruit
Welstand en financiele onafhankelijkheid: 40-60: genoeg geld om te doen en laten wat je wilt en nog voldoende fit om vrijwel alles te kunnen.
De belangrijkste fase: 20-40: alle beslissingen mbt je carriere, je gezin, je oude dag en je wereldwijsheid komen samen. Je moet beslissingen nemen met gevolgen voor de rest van je leven. In deze fase zit ik nu en ik heb er voor gekozen mijzelf zoveel mogelijk te ontplooien en ontwikkelen. Carpe diem.
0-20: groeien, leren, fouten maken, persoonlijkheid ontwikkelen, etc.
De periode dat je dus echt van de ultieme vrijheid kan genieten ligt dus tussen de 20 en 60. De periode dat je kinderen kan krijgen ligt tussen de 20 en 35. Het lijkt nu misschien nog dat je zeeen van tijd hebt, maar die is sneller om dan je lief is.
Een beetje efficiente planning van je leven is echt geen overbodige luxe. Je krijgt maar 1 kans. Haal er uit wat er in zit.

ik wil dolgraag kinderen en zodra de tijd rijp is zal ik ze dnek ik ook wel pakken.


Als t tegen die tijd ongeveer ent zo is als de omstandigheden nu in nederland

[cotton candy666]

Drs. M schreef:
...

Mja. okee...
Dat is dus je eigen keuze...het klinkt iig al een stuk beter dan je verhaal van daarnet, omdat je hier tenminste niet mensen afkraakt die er anders over denken, en die kinderen wel als een verrijking van hun leven zien.

[Drs. M]

cotton candy666 schreef:
Mja. okee...
Dat is dus je eigen keuze...het klinkt iig al een stuk beter dan je verhaal van daarnet, omdat je hier tenminste niet mensen afkraakt die er anders over denken, en die kinderen wel als een verrijking van hun leven zien.

Wil je nu wel mijn vriendin zijn???

[Dashja]

Anders gevraagd; Is het 'egoistisch' om kinderen op deze wereld te zetten?

[WishfulDreaming]

Dashja schreef:
Anders gevraagd; Is het 'egoistisch' om kinderen op deze wereld te zetten?

Neej, ik denk dat er ook genoeg mensen op de wereld zijn die een kind willen opvoeden om het een gelukkig leven te laten leiden, dankzij hun hulp. Ik ken geen een moeder die niet wil dat haar kind gelukkig wordt, en dat wil ze voor haar kind, en niet voor zichzelf.

Daarbij vind ik de reden waarom ik zelf geen kinderen wil wel egoistisch, net zoals ninnoc zegt, het kost mij teveel vrijheid en ik denk dat ik mijn kind niet genoeg liefde zou kunnen geven. En ga ajb niet blaten over dat ik er later anders over na ga denken.

[Dashja]

Ik vind het ergens wel egoistisch
Je gaat mij niet vertellen dat 2 geliefden (..) een kindje
op de wereld zetten, omdat ze het kindje gelukkig willen maken (?)

*Adopteer dan een kindje die helemaal geen ouders heeft of geen liefde en warmte kent*

Over het algemeen is een kindje voor die 2 geliefden (..) een "verbinding"
En dan willen ze een kindje omdat ze zoveel van elkaar houden.
Maar volgens mij wordt er maar weinig aan het kindje zelf
gedacht!.

In deze wereld, drugs, misbruik, milieuvervuiling, geweld etc.
Ik zou het mijn kinderen niet aan willen doen om hier te moeten
leven. Nee, dat zou ego zijn.. Omdat ik zo graag kinderen wil,
moeten zij lijden in deze wereld...
Tuurlijk zijn er ook mooie dingen en etc etc, maar het lelijke
gaat steeds meer overheersen, het mooie is kapot gemaakt...
En verder zou ik vast ook geen goede moeder zijn maja..

*Er zijn overigens natuurlijk wel uitzonderingen op het boven geschrevende*

Zo kijk ik er nu tegen aan, maar wie weet...

[Artemis]

Drs. M schreef:
blah enzo

jij plant wanneer je vrij bent, wanneer je geld verdiend, wanneer je 'op avontuur' gaat, wanneer kinderen jou tijdelijk je vrijheid mogen ontnemen (een kind beperkt overigens niet, het verandert je leven), kortom: jij plant je hele leven, niet tot in de details, maar de grove lijnen?

en verassingen? aangename of niet, plan je die ook in? of wil je nooit es door het leven verrast worden omdat je dan het risico loopt dat niet alles precies gaat zoals je het had gepland?

*rillingen*

[Drs. M]

[SAC]Artemis schreef:
jij plant wanneer je vrij bent, wanneer je geld verdiend, wanneer je 'op avontuur' gaat, wanneer kinderen jou tijdelijk je vrijheid mogen ontnemen (een kind beperkt overigens niet, het verandert je leven), kortom: jij plant je hele leven, niet tot in de details, maar de grove lijnen?

en verassingen? aangename of niet, plan je die ook in? of wil je nooit es door het leven verrast worden omdat je dan het risico loopt dat niet alles precies gaat zoals je het had gepland?

*rillingen*

Ik kan me je rillingen heel goed voorstellen. Probeer jij dit eens voor te stellen:
Ik werk 40 uur per week (vrij normaal, toch). Daarnaast woon ik in Leiden en werk ik in Bilthoven en moet ik mij elke dag door weer, wind en file-ellende loodsen, hetgeen mij ook 3 uur per dag kost (minsten). Mijn dag begint dus om half zeven, zeven uur 's avonds (qua vrije tijd). Dan ga ik eten (mijn vriendin heeft dan al gekookt, die werkt namelijk in Leiden). Om half acht moet er altijd nog wel wat gewassen/gestreken/geschrobt/gestofzuigd worden. Om 8 uur zit ik met koffie voor de buis / in de kroeg (maar dan met bier). Ik moet toch wel om een uur of elf, half twaalf op bed liggen om 's morgens om 6 uur weer fit te zijn. Ik heb dus netto 3 uur vrije tijd op een dag.

Lieve SACartemis, geloof me, dan MOET je wel plannen. Ik ga ook graag naar de kroeg met vrienden (soms doordeweeks, meestal op vrijdag of zaterdag). Er moeten nog boodschappen gedaan worden. Soms moet ik overwerken. Soms moet ik in het weekend werken. Ik wil je niet bang maken, maar dit lot staat velen van jullie te wachten. Ik heb gelukkig een hele leuke baan en ik vind het dus niet erg om naar mijn werk te gaan.

Ik kan gewoon niet zomaar besluiten: laten we eens gek doen, we gaan een kindje maken. Dat kost zoveel van onze kostbare vrije tijd (niet het maken, maar het opvoeden) dat we er nu gewoon nog geen zin in hebben. Het is misschien geen beperking van het mens-zijn, maar het beperkt mijn sociaal leven, mijn schaarse uurtjes dat ik kan luieren en mijn mogelijkheid om een leuke, verre vakantie te houden. En dat zijn nu net de dingen waar ik ongelooflijk veel waarde aan hecht.
En verassingen? Gelukkig blijven die bestaan. Die zijn niet te plannen. Twee weken geleden zijn mijn vriendin en ik een weekendje naar Parijs gevlogen. Verrassing van haar voor mij. Tsja, in dat geval zouden kinderen de verrassingen beperken, denk je niet?

[elledc]

Ik denk dat kinderen hebben een enorm mooi geluk mag zijn en dat het je leven enerzijds mooier maakt. Maar ik zou het nu niet willen en kunnen. Gedurende de eerste levensjaren ben je constant met dat kind opgescheept, heb je alle verantwoordelijkheid erover en kost het een hoop geld, vrijheid naar de zakken en vergt het constant inspanning. Anderzijds is het een hele mooie fase. Maar ik wacht alvast nog 10 jaartjes, daarna zal ik er eens over nadenken.