Het regent droog
Het regent droog, hier in mijn hoofd,
tranen die mijn ogen nooit bereiken,
vingers zeggen wat mijn handen schrijven,
en alles enkelt door een waas bekijken.
Als onder een paraplu de regen je niet raakt,
alsof mijn tranen onzichtbaar zijn.
En alsof de dagen niet telbaar meer zijn,
zonder jouw doet iedere dag immers pijn.
Het mocht niet zo zijn, dat is geleerd.
Mijn hoofd doet begrijpend en nonchalant.
Maar mijn hart is bezeert en veranderd,
bekijk het eens vanaf de andere kant.
wanneer ik jouw hart in mijn handen nam,
en hem in kleine stukjes breken zou.
Zou dat niet betekenen dat ik je liefhad,
maar nu niet langer meer van je hou?
wel, niet dus.
__________________
www.new-avalon.nl & http://forum.new-avalon.nl -> Schrijvers en dichters site
|