OMG ik word de laatste tijd zó gek van mezelf

de laatste tijd denk ik namelijk echt onwijs vaak aan de dood, wat na de dood, mensen in m'n omgeving die dood gaan enz.
ik droom soms dat er mensen van wie ik hou dood gaan..
of als ik op bed lig verzin ik iets waarom ik naar beneden kan gaan zodat ik kan controleren dat m'n moeder nog leeft (dan haal ik me in m'n hoofd dat ze misschien wel een hartaanval kan hebben gehad)...
ook als ik van afstand bloemen zie denk ik altijd eerst aan een krans, dan bedenk ik me dat ik niet zo stom moet doen en kijk ik pas goed, dan blijken het gewoon normale bloemen te zijn..
ik kan ook maar niet stoppen met denken aan mensen die ik of iemand anders zijn kwijt geraakt.. ik ben wel over hun verlies heen, maar moet maar denken aan bijvoorbeeld m'n neefjes, zij hebben geen vader meer, terwijl ze net zo oud zijn als ik! of m'n vriendin, die heeft geen moeder meer... bij allebei van het ene op het andere moment, zo iemand kwijt! dan denk ik alsmaar, mij moet dat nog gaan gebeuren en dat zou ik echt niet aan kunnen! zo maak ik me zelf alleen nog maar meer gek, maar ik kan maar niet stoppen met daaraan denken!
soms hoop ik dat ik dood ben, later heb ik daar wel veel spijt van, maar dan denk ik 'waarom zou ik hier nog zijn? ik raak alleen maar mensen kwijt, laat ik hun voor zijn!'
ik onderneem nooit actie hoor!!! ik denk het alleen maar, maar toch.. dat hoor ik toch niet te denken??
ik weet niet echt waarom ik dit type, jullie hebben er ook weinig aan, maar ik moet het gewoon kwijt, wordt er echt zóóó gek van!