Dit gedicht moest ik als opdracht voor school maken. Daarom zit die rijm er ook in, daar hou ik meestal niet zo van, dus had dat liever niet gehad, want nu kon ik niet helemaal schrijven wat ik wou. Maar ik moest toch iets verzinnen. Iemand misschien nog wat ideetjes?
Denkend aan de weg
Die ‘Mijn leven’ heet
Flitsen beelden voorbij
Vol vreugde, vol tranen
De weg nog kort
Maar nu al zo vol
Met bochten en herinneringen
Alleen of samen
Het eerste deel van de weg
Zomaar ergens begonnen
Gevormd door beslissingen
En niet meer uit te wissen
Aan de andere kant
Is nog niks te zien
Alles nog leeg en vrij
Wachtend op nieuwe gebeurtenissen
Stiekem probeer je zelf al
De rest van de weg te vormen
Geleidt door dromen en verlangens
Ook al lijken die nu nog onbereikbaar
En terwijl je denkt
Dat je de weg al weet
Ontdek je steeds weer een nieuw pad
Want de weg
Is nog lang niet klaar.
__________________
~~Ik hoef jou niets uit te leggen, het ligt hier open tussenin. En ik maak een laatste buiging, voor altijd~~
|