Gisteren was ik in Helmond. Wat de fuck moet een iemand nou in Helmond? Gisteravond gaf de heer Herman Brusselmans een lezing in Helmond.
In Helmond woont een groot persentage tuig en schooiers. In Helmond zitten een hoop kansloze jongeren aan de harddrugs. In Helmond is geen zak te doen, nog beter; Helmond is na zevenen een spookstad. In Helmond gebeuren regelmatig afrekeningen in het criminele circuit (gelezen in kranten de afgelopen maand).
Dit zijn allemaal, behalve de laatste, vooroordelen. Vooroordelen die ik had op weg naar Helmond. Vooroordelen die ik stuk voor stuk, op de laatste na, bevestigd zag worden tijdens mijn korte verblijf in Helmond.
Dit was misschien niet gebeurd als ik vanuit de trein gelijk in een bus had kunnen stappen. Een bus die ons naar de middelbare school zou rijden waar de heer Brusselmans zijn lezing gaf. Dat was onze planning. Maar in Helmond rijden geen bussen na halfzeven. Dus...
Daar stonden ik en Mr. G, mijn uitstapje-makker. Lopen dan maar.
Al gauw waren we het centrum door, dat stelt niet veel voor daar, en kwamen we in steeds obscuurdere stukken Helmond. In straten met vijf of zes friettenten en shoarma-tenten. Gelukkig had Mr. G een kaartje bij opdat we niet zouden verdwalen.
We namen een korte route en sloegen ergens een woonwijk in. Welkom in spookstad. Zoiets had ik nog nooit gezien, meer als de helft van de huizen, die verder in goede staat verkeerden, waren dichtgetimmerd. Dat gaf het hele gebeuren een akelig dood sfeertje. Na nog een roteind lopen kwamen we eindelijk bij de eindbestemming alwaar Brusselmans een paar stukken uit zijn oeuvre voordroeg. Wat me vooral opviel tijdens de lezing was een hoog percentage bejaarden, nog preciezer; wij waren een van de enige jongeren aanwezig.
Maar het was zeer de moeite waard en Brusselmans was in zijn element.
Op de terugweg kwamen wij nog een gek op fiets tegen die om de zoveel meter weer eens loeihard ROTTE KANKER SLET meende te moeten roepen. Enkele alcoholisten en twee krackrokende tieners waarvan er een bijna flauwviel; de gast van het stelletje sloeg haar in het gezicht opdat ze bij bewustzijn zou blijven. Het leek allemaal bij het straatbeeld te horen en wij probeerden er dan ook niet te veel aandacht aan te schenken.
Blij toe dat we weer weg konden uit Helmond, wat een verotte stad. Ik wist nu in ieder geval dat ik geen vooroordelen had wat dat betreft.
*Mr G en Edgaar5000's ideeën voor ansichtkaarten uit Helmond*
Groeten uit Helmond met een foto van:
-een gebruikte heroinespuit
-een vies dixie-toiletje
-een oude alcoholist en zijn vrouw met een aldi tas vol halve liters
-een dichtgetimmerd pand
Laatst gewijzigd op 13-03-2003 om 10:06.
|