borderline (snijden)

[sammiej]

het heeft een tijd geduurd voor ik dit probleem aan iemand wilde laten lezen en misschien juist wel hier, omdat jullie vreemd voor me zijn zeg maar...
hier komt het:

mijn zus heeft borderline: een ziekte waarbij ze in zichzelf snijdt als ze zich haat.

ik maak me zo'n zorgen.
steeds als ik haar littekens zie, kan ik nergens anders aan denken en slaap 's nachts slecht.
ik durf ook niks meer tegen haar te zeggen, omdat ik bang ben dat ze door mij in zichzelf gaat snijden. maar dit is niet goed natuurlijk, maar ik kan niet anders.
laatst liep ik naar boven en hoorde ik haar onder de douche au au au, en huilen! ik moes huilen toen ik het hoorde en durfde niks te zeggen, mijn keel zat helemaal dicht. ik raak in een soort trance als ik de krassen op haar polsen zie, ik moet ernaar blijven kijken. ik ben zo bang

kan iemand me misschien iets meer vertellen over wat ik kan doen of eigen ervaringen?
ik hoop dat jullie me kunnen helpen, want ik zit er echt mee.

[Fantôme]

eej,

ik weet niet of deze topic open blijft (snijden...)
op deze site staat geloof ik ook wat info over snijden, dus waarom mensen het doen enzoww. Ik kan je wel vertellen dat wanneer iemand eenmaal is begonnen er niet zo makkelijk vanaf komt... als ze wilt zou ze beter naar een maatschappelijk werker/psych toegaan. Ik geloof dat er wel speciale manieren voor zijn, waardoor iemand er mee kan stoppen (maar of het lukt is niet te garanderen natuurlijk)
Hoelang snijd je zusje eigenlijk al? weten je ouders dit?
Ik vind het heel rot voor je dat je er zo mee geconfronteerd wordt!

heel veel sterkte ermee!!
knuffel! wendy

p.s. wanneer je zusje jonger dan 16 is, en ze gaat naar een maatschappelijk werker hiermee zijn ze verplicht je ouders in te lichten...

je kan proberen met haar te praten maar ik snap wel dat dat moeilijk is...
anders probeer er over te praten met je ouders....
al is dat ook moeilijk...
maar je moet er over praten... met iemand die je vertrouwt... misschien een goeie vriendin ofzo...
anders kun je naar je huisarts gaan (die heeft ook nog es zwijgplicht) en als het nodig is kan hij je doorsturen naar een hulpinstantie, zodat je daar met iemand kunt praten...
heel veel sterkte dr mee!

[Anouk4life]

Ehm, ikzelf heb het zelfde als je zus. En ik zou wel proberen om erover te praten met haar, dat is moeilijk en dat is het mischien ook wel voor haar. Maar het is wel de beste oplossing, ze doet dat waarschijnlijk om zichzelf rustiger te maken enzo.
Mischien dat ze jou dat wat beter kan uitleggen omdat de redenen niet altijd hetzelfde zijn. Ik ben blij dat mijn zusje (13) hier helemaal niks vanaf weet, mijn ouders en ik houden het goed verborgen voor iedereen.
Heel veel sterkte, en als je wil praten mail me maar:
anouk4life@hotmail.com

als je borderline hebt wil dat niet meteen zeggen dat je jezelf moet snijden hoor.. nouwja. ik denk niet dat deze topic open blijft.. maar goed.. ik zou als ik jou was je zus laten zien dat je dr voor haar bent enzo.. gewoon met dr praten, dr voor zorgen dat ze zich weer wat waard voelt

of bied dr anders een alternatief aan.. geef dr eenn pen.. daarmee mag ze dan zoveel doen wat ze maar wil maar dr komen geen littekens van.. het doet ook pijn, en je huid kan ook nog flink branden een tijdje drna maar als het goed is gaat het niet bloeden en ook geen littekens

[MazeMouse]

Mensen doen het om de geestelijke pijn om te zetten in lichamelijke pijn.
Die is makkelijker het hoofd te bieden. Eigenlijk een vorm van zelfbescherming (stomme tegenstelling)
Maar iedereen doet het voor een eigen reden. Ik voel geeneens pijn. Alleen een trance van de Adrenaline die tegelijk een enorme rust in mijn hoofd brengt. Vol energie zit ik op zo'n moment.
Ik praat er nu vrij makkelijk over. Mar jah, voor mij is het normaal en de enigen die ik er pijn mee doe zijn de mensen waar ik om geef en die ook om mij geven. (en dat zijn er maar 2. De rest kan ik me niet zo druk om maken. Die kunnen het erg vinden en zeggen maar daar kan ik eigenlijk vrij weinig mee)

Maar toch, probeer er over te praten en zeg je gevoelens erbij. Probeer jou kant uit te leggen. Maar dring jezelf niet op.
En probeer haar 'de elastiek' manier te laten doen ipv het mes
Dat houd in: Je zus bind een elastiek om haar pols. (zo'n dikke is aan te raden) niet te strak natuurlijk. En iedere keer als ze het idee heeft dat ze wil snijden dan trekt ze de elastiek aan en schiet hem tegen haar pols.
Je krijgt dan toch een korte felle pijn (probeer maar als je me niet gelooft) en houdt er geen littekens aan over.
Combineer het met een Schrift waarin ze turft iedere keer dat ze het elastiekje nodig heeft en dat ze zichzelf (met jou hulp desnoods) zover probeert te krijgen dat ze het steeds minder doet. (PS: hier zal een golfbeweging in zitten dus niet na 1 of meer slechte dagen gelijk opgeven)
Het helpt wel en scheelt in de littekens afdeling.

[<(-_-)>]

het is erg moeilijk ik zou met haar erover praten maar ja... ik heb het zelfde probleem als jou zusje maar als iemand zich met mij bemoeide wert het allemaal 10x zo erg...

succes

nou, ik heb ook al hetzelfde als je zus (ja wat orgineel). wat ik nou fijn vind aan hoe mijn broer reageert is dat hij wel laat zien dat ie bezorgd is maar het er verder niet veel over heeft met mij. als wij samen zijn dan maken we lol. ja natuurlijk praten we ook serieus maar altijd met wat humor erin verwerkt. nu is het tussen mij en mijn broer iets anders omdat mijn broer het huis uit ging toen bij mij de problemen echt erg werden (ow niet daardoor hoor, het was gewoon tijd om het huis uit te gaan ). hij heeft er nooit veel van gemerkt behalve dan dat mijn ouders soms vertelde hoe het met mij ging en hij is een paar keer bij me op bezoek geweest toen ik op de crisisafdeling zat.

nja, ik hoop dat je wat hebt aan mijn verhaaltje.
sterkte!

[sammiej]

heel erg bedankt allemaal!
ik heb echt wat aan jullie gehad.
anouk (ik noem je even zo), ik mail je....
dankjewel allemaal!

kusjes sammiej

... schreef op 25-03-2003 @ 21:07:


ik weet niet of deze topic open blijft (snijden...)

Dit topic gaat inderdaad over snijden en is daarom niet toegestaan. In de announcement is deze regel terug te vinden. Deze regel hebben we ooit in moeten stellen na lang en veel discussiëren. Deze discussie kun je hier terugvinden. We zijn bang dat dergelijke topics voor anderen als een 'trigger' kunnen werken en dat is te gevaarlijk en niet de bedoeling (dat wil jij zelf denk ik ook niet).

Je hebt in ieder geval al een aantal goede adviezen gehad van mensen gelukkig. Verder lijkt het me verstandig dat je zus op zoek gaat naar professionele hulp, zodat zij kan leren omgaan met haar ziekte.

Normaal gesproken geven we ook nog links voor informatie wanneer we een topic over snijden sluiten, maar aangezien het hierbij niet over jou persoonlijk gaat weet ik niet of je er veel aan zou hebben.

Ik zet de links toch maar neer, je kan er altijd eventjes rondkijken.

http://www.korrelatie.nl/
http://www.jeugdinformatie.nl/16ofzo/hulp.htm
http://www.scholieren.com/extra/inde...problemen&id=8

Als je het er zelf verder ook erg moeilijk mee hebt en niet goed weet hoe je ermee om moet gaan is het helemaal geen bezwaar zelf ook hulp te zoeken hoor. Je hebt dan iemand om ermee over te praten die misschien ook meer van Borderline afweet en je tips kan geven over hoe je ermee om kan gaan.

Nou, ik hoop dat je begrijpt dat ik je topic moet sluiten, in ieder geval heel veel sterkte!