Weet je nog hoe de kleur scheen,
vroeg in de ochtend, waar
de vogels aan het ontwaken
begonnen en mijn ogen al klaar
op daglicht zaten te wachten
De hele wereld mocht het zien,
meebeleven, maar ik liep
weg, weg naar de eeuwigheid,
het was mijn gevoel dat riep
om eerlijke aandacht
En de hele wereld leek te huilen,
de pracht verdwenen, uit de lucht
neergedaald, en ik liep weg,
weg naar de eeuwigheid, op de vlucht
naar mijn gevoel
En nog steeds denk ik soms terug,
naar de maanden, verloren
in het niets, heb ik gewonnen
voor mezelf, herboren
in mijn ogen, gevlucht met een doel
|